Ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ για το Μάτι αποκαλύπτει την ανικανότητα, την ανευθυνότητα,αλλά και την απανθρωπιά, τον κυνισμό των κυβερνώντων μας. Όλη η Ελλάδα το βλέπει ή μαθαίνει για αυτό. Όλοι ξαναθυμόμαστε την τραγωδία, αντικρίζουμε με στοιχεία όλα όσα οδήγησαν στην απώλεια 101 ανθρώπινων ζωών, αγανακτούμε από το θέατρο που έπαιζαν την Δευτέρα το βράδυ Τσίπρας και οι συν αυτό προεξαρχόντων των κ. Σκουρλέτη, Πολάκη, Τζανακόπουλου, Τόσκα, Δούρου και άλλων εκλεκτών στελεχών. Όλοι αισθανόμαστε αγανακτισμένοι. Η απάντηση του Μαξίμου; Ότι είναι περίπου ύποπτο ότι προβλήθηκε πριν τις εκλογές! Συμπέρασμα; Οι άνθρωποι αυτοί δεν καταλαβαίνουν τίποτα, κινούνται μεταξύ χονδροπετσιάς και αναισθησίας, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η καρέκλα, η εξουσία, η επικοινωνία, η παραπλάνηση. Θα ήθελαν πολύ όλα να αποσιωπηθούν, να κρυφτούν, να ξεχαστούν. Θεωρούν ίσως ότι ζουν σε κανένα ολοκληρωτικό καθεστώς, όπου όλοι από τους δημοσιογράφους μέχρι τους δημοσκόπους, από τους δικαστικούς μέχρι τον κάθε πολίτη θα πρέπει πρώτα να παίρνουν άδεια για να γράφουν, να μιλάνε, να κάνουν ερώτηση. Γελάστηκαν. Και αν νόμιζαν ότι οι εγκληματικές ευθύνες της τραγωδίας θα θα καλυφτούν μέσα από φτηνά κόλπα διαδικαστικού χαρακτήρα, γελάστηκαν.
Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός είναι ο Αλέξης Τσίπρας που μετέτρεψε ένα κόμμα έστω και κατ΄όνομα κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς σε μια παρέα κυνικών της εξουσίας, έτοιμους να πουν τα πάντα και τα αντίθετά τους μαζί, έτοιμους να υπερασπιστούν την πολιτική αλητεία και την χυδαιότητα ενός Πολάκη κι ας έχουν κάποιοι άλλη άποψη, έτοιμους να λένε ότι θα σκίσουν τα Μνημόνια και να υπερασπιστούν το διαρκές Μνημόνιο που μας έχουν βάλει, να καλούν τον Σουλτς να συνεργαστεί στην Γερμανία να συνεργαστεί με την Μέρκελ για την συγκρότηση Κυβέρνησης και να κάνουν υποκριτικές ερωτήσεις προς το ΚΙΝΑΛ αν θα μπορούσε να συνεργαστεί με την Ν.Δ.
Αυτός ο μηχανισμός έχει το θράσος να κατηγορεί για λαϊκισμό όσους ζητούν ευθύνες για τους νεκρούς στο Μάτι. Χρειάζεται πράγματι μεγάλη αναισθησία για να κατηγορούν για λαϊκισμό άλλους, αυτοί που έγιναν η πρώτη λαϊκίστικη Κυβέρνηση στην Ευρώπη, καβαλώντας το άρμα των ψεμάτων, της κοροϊδίας, του τυχοδιωκτισμού.Αυτοί που έβλεπαν παντού παιδιά να λιποθυμάνε από την πείνα, αυτοκτονίες. Αυτοί που έδειχναν μια ανοικτή δήθεν αντίληψη για την αντιμετώπιση του Μεταναστευτικού και τώρα σιωπούν ένοχα για την Μόρια. Αυτοί που κατηγορούσαν τους πολιτικούς αντιπάλους τους για δοσίλογους και ταγματασφαλίτες και μαζί με την Χρυσή Αυγή διαδήλωναν ενάντια σε όσους εφάρμοζαν Μνημόνιο για να έρθουν, να χρεώσουν την χώρα με 100 δις. ευρώ, να υπογράψουν 3ο και 4ο Μνημόνιο, να εκχωρήσουν όλη την δημόσια περιουσία για 99 χρόνια στο Υπερταμείο, να γονατίσουν την μεσαία τάξη με την υπερφορολόγηση. Αυτοί που μιλάνε για πολιτική με κοινωνικό πρόσημο και έχουν κόψει το ΕΚΑΣ ,μείωσαν το αφορολόγητο και τώρα εμφανίζονται ως η Κυβέρνηση που θα πάρει φιλολαϊκά μέτρα στέλνοντας τον λογαριασμό στην επόμενη Κυβέρνηση που γνωρίζουν ότι δεν θα είναι αυτοί.
Επικίνδυνο φαινόμενο ο λαϊκισμός. Το ζούμε, το νιώθουμε. Όταν δε παντρεύεται με τον τυχοδιωκτισμό, τον Πολακισμό ως πολιτική κουλτούρα, την έλλειψη αρχών και αξιών, τον Τσιπρισμό ως ικανότητα να κάνει κάποιος τα πάντα με αλαζονεία, δίχως την στοιχειώδη ευθύνη. Γι αυτό και η αντιμετώπισή του πρέπει να είναι κάθετη και μέχρι τέλους. Γι αυτό και η αντιμετώπισή του πρέπει να γίνει συντριπτικά ξεκινώντας από τις 26 Μαΐου. Το μήνυμα πρέπει να είναι σαφές : THE GAME IS OVER.
Αν αυτό δεν γίνει, αν όλες οι δυνάμεις της προόδου δεν αισθανθούν τι σημαίνει για το μέλλον της χώρας να μη τα καταφέρουν, τότε η Ελλάδα θα δυσκολευτεί πολύ να μπει σε ένα νέο δρόμο κανονικότητας, ανάπτυξης, δημοκρατίας, σεβασμού των θεσμών, στήριξης της ναρκοθετημένης Οικονομίας.
Στις 26 Μαΐου λοιπόν….