Ότι πεις πασά μου

Καμιά αντίρρηση

Ότι ζητάει ο πελάτης. Εξάλλου πάντα δίκιο έχει.

Μαθαίνοντας να μετράμε …

Ορίστε δύο από τις εκπληκτικές «συμπτώσεις», αποτελέσματα του κύματος που μας πήρε και μας σήκωσε , ολουνούς μαζί, μην πανηγυρίζετε ανόητοι. Δείχνοντας κάποια χαρακτηριστικά της στιγμής

Για πρώτη φορά από το 1974 και μετά, στο Δήμο Καλαμαριάς εκλέγεται δεξιός Δήμαρχος. Σίγουρα ο Μπακογλίδης δεν ήταν υπόδειγμα, καλού Δημάρχου. Αλλά και η ΝΔ. δεν είχε να επιδείξει απολύτως τίποτε στον χώρο αυτόν.

Από μουντή καταγωγή, προερχόμενος ο Δήμαρχος, αλλά μάλλον πρέπει να σκεφτούμε ολίγον ωριμότερα εκτός από τους γελοίους πανηγυρισμούς.

Στα Γιάννινα, ψηφίστηκε με σοφία, για πρώτη φορά στα χρονικά, Εβραίος Δήμαρχος. Είναι σπουδαία επιτυχία της κοινωνίας των Ιωαννίνων, και του Σιαφάκα που επέμενε και του βγάζω το καπέλο.

Στη Κοζάνη βγήκε ο Λάζαρος Μαλούτας επειδή το άξιζε, και επειδή είχε άποψη για την αυτοδιοίκηση και θα έχει και τον αδερφό μου τον Γιάννη Βλατή, από δίπλα που θαυμάζω την αυτοδιοικητική του εμπειρία και αφοσίωση, να ανοίγει δρόμους. Αλλά και όλη την παρέα γιατί οι ορθοφρονούντες εκείνης της καταπληκτικής παρέας, έχουν ακόμα να προσφέρουν.

Κοιτάχτε δε σύμπτωση… Στο Δήμο Θερμαϊκού καταποντίζει η «σοφή» παναθεμάτηνε, κοινωνία έναν κατά γενικη ομολογία πετυχημένο δήμαρχο και ανεβάζει τον εκδιωχθέντα ακόμη και από τον ψωμιάδη, αντίπαλο του… Κι όλος ο συριζας καβατζα…

Και τώρα σας αφήνω στη ησυχία σας, να πανηγυρίσετε για τον Μπέο σας, και ότι άλλο ωραίο έχετε να προσφέρετε.

Ένα να σκεφτούμε μόνο, επειδή δεν με άρεσαν τα παραμύθια, από μικρό, όπως και του παιδιού του Μανώλη Αναγνωστάκη, όπως μας πληροφορεί, τι είναι αυτό που κραδαίνει τη ρομφαία;

Η δημοκρατική μικρομεσαία τάξη ή το λεφούσι που δεν θέλει να αλλάξει τίποτε, σε αυτόν τον τόπο και ξυπνάει σιγά-σιγά, δείχνοντας τα δόντια του.

Στ  αλήθεια τρομακτικό . Εάν όντως, είναι και αληθινό. Δεν γυρνάμε απλώς πίσω. Αυτό που αναζητούσαν οι εραστές του μετεμφυλιακού κλίματος της χώρας, μάλλον δείχνει να πετάει φύτρες.