Αφότου υποχώρησε δίχως φυσικά να εξαφανιστεί , στα πιο πίσω στασίδια του εγκεφαλικού φλοιού το μοιραίο – και μηδέποτε απολύτως εξιχνιασθέν – επεισόδιο διαρκείας Τσίπρα – Βαρουφάκη , έπρεπε να φτιαχτεί νέα αφήγηση – που λένε – για την αναγκαιότητα συντριβής του υποτιθέμενου σάπιου ολοκληρωτικά μεταπολιτευτικού οικοδομήματος. Κάποιοι περισσότερο μελετηροί από τους άρχοντές μας πιθανόν είχαν δεί και διαβάσει τις επίκαιρες τάσεις της Πολιτικής Επίστήμης και τις αναλύσεις της για τον εθνολαϊκισμό.
Ξεπατικώνουν λοιπόν όσα πιο πολλά μπορούν από τον Mude , από τους συγγραφείς του ΄΄ ΠΩΣ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ ΄΄ , από τον πρώιμο Μαραντζίδη και βέβαια από τις εφαρμοστικές στην Αργεντινή αρχικά , στην Βενεζουέλα μετά . Στο μεταξύ ο παλιός φιλελεύθερος και τωρινός καταπιεστής Β.Ορμπάν καθώς και το μοντέλο Κατσίνσκι πέφτουν στα πόδια απρόσμενα εξ ουρανού.
Το διάβασμα σταματάει , κι αρχίζει εσπευσμένα η εφαρμογή . Το ατύχημα υπήρξε πως δεν είχαν διαβάσει τα SOS.
Σταματούν σε ένα διεθνές σκάνδαλο , αυτό του φαρμάκου με ιδιαίτερη αιχμή την NOVARTIS και αρχίζουν να στήνουν κάτι άλλο με βάση αυτή , υπολογίζοντας στο ντόμινο της θεάς Τύχης , όπως και στην περίπτωση Σάββα Ξηρού. Βρίσκουν την αρχική μαγιά υλικού : τον έναν ήρωα της αφήγησης . Όνομα : Γρηγόρης Ρασπούτιν , ένας μέτριος δικαστικός , φίλος των καραμανλικών παρακέντρων , γείτονας και οικογενειακός φίλος της οικογένειας του ΠΘ μα και παλιόφιλος συμφοιτητής του ΠτΔ. Οι πληροφορίες που διέτρεχαν του δικαστικούς γι΄αυτόν έλεγαν πως είναι αποφασιστικός , νταής , μετέρχεται δε κάθε μέσου προκειμένου περί της εντεταλμένης αποστολής του .Επί τούτου μας είχε διαβεβαιώσει σε ανύποπτο χρόνο απειληθείσα δικαστίνα στην οποία κατά τα δημοσιευθέντα λεγόμενα – προϊόντα τηλεφωνικής υποκλοπής- ειπώθηκε αρμοδίως …΄΄ να προσέξει καθώς αλλιώς μπορεί να μην κάνει Χριστούγεννα με τα παιδιά της ΄΄.
Ο Γρ.Ρασπούτιν – δήθεν αθώα – παίρνει σταδιακά την θέση ενός αφελούς πρώην δικαστικού που ανέλαβε αρχικά Υπουργός κατά της Διαφθοράς ( ονόματι Π.Νικολούδης ) και ο οποίος φουκαράς διατείνονταν πως θα λύσει το δημοσιονομικό σε ύψος 30 δις. άμεσα διατιθεμένων εντός 4μήνου με πηγή λαθραίους οφειλέτες , που κρατούσε στο χέρι από την προηγούμενη θέση του ως επικεφαλής οικείας Ανεξάρτητης Αρχής. Ο δύστυχος δεν ήξερε από πολιτική και νομίζοντας πως θα κρατήσει επί μακρόν την υπουργική θέση πανηγύριζε από κοινού με τον Λαφαζάνη και τον Παππά άμα τη προκηρύξει του μοιραίου δημοψηφίσματος.
Όμως ο Γρ.Ρασπούτιν , με εντολή του Προέδρου της ΠΑΕ είχε αναλάβει στην θέση του , η οποία θεσμικά και πονηρά ενετάχθη στο οργανόγραμμα του Υπ.Δικαιοσύνης.
Ερχόμαστε λοιπόν στο κυρίως ματς. Αναζητούνται μάρτυρες και εχθροί , αυτά δεν μας λέει το ΄΄ ΠΩΣ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ ΄΄ ; Διαλέγεται η αύρα της πολιτικής και τραπεζικής κορυφής , πασπαλίζεται για ξεκάρφωμα με κανά δυό λιγότερο σημαντικούς και ένα πρώην Υπηρεσιακό ΠΘ , δικαστικό και αρχίζουμε.
Τι λείπουν ;… Οι μάρτυρες , σκεπασμένοι ξεσκέπαστοι δεν έχει σημασία. Δεν χρειάζεται πολύ ψάξιμο για να φτάσεις στον επίκαιρο εμπειρογνώμονα των Οικονομικών της Υγείας στον τομέα του Φαρμάκου και διαχρονικό συνεργάτη την τελευταία 12ετία όλων των Υπουργών Υγείας. Άλλωστε οι επιστημονικές του δυνατότητες και οι δημοσιεύσεις και έρευνές του δεν υπήρξαν επίδικον αμφισβήτησης. Λίγο η χλιδάτη ζωή , λίγο τα καρφώματα , λίγο τα ακριβότατα αμάξια σε καιρό κρίσης , ίσως εκκρεμότητες λογιστικής φύσης ή κοινές φορολογικές – ίσως απότι γράφεται – απιστίες , τον κατέστησαν ευάλωτο. Αθροίστε σ΄αυτά και όσα ακούγονταν και μένει να αποδειχθούν . Αν λογαριάσουμε δε την αδυναμία του να συνάπτει κουμπαριές ή στενότατες οικογενειακές φιλικές σχέσεις με τους οικείους Υπουργούς επ΄ωφελεία των προσωπικών δημοσίων σχέσεών του ο καμβάς είναι περίπου πίνακας. Αν και δεν έχω ακουστά πολιτικούς διαφορετικών κομμάτων να έχουν τον ίδιο διαχρονικό κομιστή παράνομων προϊόντων συναλλαγής , ακόμα κι αν με νοητικά υποθετικά άλματα φτάναμε και σ΄αυτό ως άλλοι Χάρι Κόλι του Νορβηγού συγγραφέα Χιού Νέσμπε.
Στο μεταξύ οι άλλοι δύο προστατευόμενοι ή μάλλον η μία, που είναι πιά γνωστή εισέφερε και το απαραίτητο ερωτικό κωμειδύλλιο με την εκδίκηση έναντι του εραστή αφεντικού , από τον οποίο απέσπασε παράνομα τον σκληρό δίσκο.
Σ΄ όλο ετούτο το διάστημα οι τροχήλατες του Α.Σαμαρά ήταν σε κοινή θέα των τουριστών του Συντάγματος ενώ ο Άδωνις εξαιτίας της υποτιθέμενης εμπλοκής ορίστηκε ξανά ως η επιτομή της Ακροδεξιάς και ο άμεσος κίνδυνος έναντι του οποίου απαιτούντο νέα Δεκεμβριανά. Ε , χώσαμε και το Βενιζέλο που τα χώνει επιγνώστως για να μάθει να μην τα χώνει, κατά τον καθηγητή Κ.Δουζίνα.
Έλα μου όμως που η ιστορία αργούσε , ο καθ.Οικονομικών της Υγείας δεν έλεγε αυτά που περίμεναν , οι εκλογές είναι προ των θυρών , αρχίζουν οι Ρασπουτίνηδες και οι Ρασπουτινούσες να υποδεικνύουν , αυτός τίποτα , μάλιστα φέρεται να αναιρεί και όσα για τον εαυτό του είχε πει αρχικά , η αδρεναλίνη ανεβαίνει , το Μακεδονικό που ως πολιτικό – και όχι εθνικό – θέμα είναι πρό των πυλών – είναι το είδωλο της NOVARTIS – , η μαρτυρία γίνεται έωλη , ο μάρτυς μετετρέπεται σε κατηγορούμενο και επ ΄απειλή δυνητικών αποκαλύψεων ωφελημάτων σε κανονική δίκη παρενοχλείται να αναφέρει τρία ονόματα κατά παραγγελίαν. Το συμβόλαιο πολιτικού και ηθικού θανάτου μετεωρίζεται. Ο χρόνος τελειώνει . Το συμβόλαιο ματαιώνεται την ώρα που ο καθρέφτης- Μακεδονικό φθάνει με βήμα ταχύ καταχείμωνο.
Κι από σήμερα ακούμε ανοησίες περί κυβερνήσεως μειοψηφίας από ανθρώπους , που δεν γνωρίζουν πως γράφεται ηθικά η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και ανέθεσαν την Καφκική θεσμική κατάλυση του δημοκρατικού φιλελευθερισμού και του δικαιϊκού Μοντεσκιανού Κράτους σ΄έναν ακροδέξιο ιδιοτελή μπασκίνα των δικαστηρίων.
Επιχειρήθηκε – επιχειρείται – η σταδιακή Ορμπανοποίηση της πατρίδας. Το ευτύχημα είναι πως είναι πολύ ουτιδανοί ακόμα και σε σύγκριση με τα ασήμαντα ανθρωπάκια , τα περιτρίμματα του ύστερου Λεωνίδα Κύρκου….