Ντρεπόμαστε «για τη ζέστα μας και την ανθρωπιά μας» (Κ. Παλαμάς) μετά τον τραγικό θάνατο δύο προσφύγων, ενός παιδιού και της γιαγιάς του, στο hot spot της Μόριας στην Λέσβο. Η κυβέρνηση, άραγε, ντρέπεται; Δεν προκύπτει κάτι τέτοιο μέχρι στιγμής.

Είναι αυτονόητο ότι η προσφυγική κρίση υπερβαίνει τις δυνατότητες της χώρας και μια αποτελεσματική διαχείριση προϋποθέτει μεγαλύτερη εμπλοκή της ΕΕ. Ομως από το σημείο αυτό μέχρι του να καίγονται άνθρωποι ζωντανοί η απόσταση είναι τεράστια.

Αν δεν μπορούν να διασφαλίσουν αξιοπρεπείς συνθήκες διαμονής για 60.000 ανθρώπους, τότε δεν είναι ικανοί για τίποτα. Ο υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής κ. Μουζάλας, αντί να ψέγει την αυτοδιοίκηση και τη ΝΔ για το επικίνδυνο χάος, καλό θα ήταν να επιβάλει τον νόμο για τη δημιουργία νέων καταυλισμών, να δώσει απαντήσεις για την αδιαφανή αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων και να κινήσει γη και ουρανό για να βελτιωθεί η κατάσταση στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.

Καλό θα ήταν να βρεθεί και ο ίδιος εκεί για να βοηθήσει και να δει από κοντά την ανθρωπιστική κρίση την οποία δεν είχε φανταστεί ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ξεδίπλωνε την αντιμνημονιακή προπαγάνδα του.