Η ύπαρξη μίας ισχυρής κεντροαριστεράς δεν είναι σήμερα απλώς αναγκαία, είναι και επιβεβλημένη. Και προκύπτει από την αδυναμία και του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της ΔΗΜ.ΑΡ. να ανταποκριθούν στον ρόλο αυτό. Το μεν ΠΑ.ΣΟ.Κ. διότι έχει φθαρεί σε εξοντωτικό και πιθανότατα μη αναστρέψιμο σημείο, η δε ΔΗΜ.ΑΡ. καθώς επέδειξε πλήρη αδυναμία να ανταποκριθεί στις ιστορικές προκλήσεις και ευκαιρίες που, κατ’ επανάληψη, της προσέφεραν οι κρίσιμες για την χώρα περιστάσεις.
Το υπάρχον πολιτικό σύστημα μπορεί να απεσόβησε την χρεοκοπία της χώρας και την έξοδό μας από την ευρωζώνη όμως, δέσμιο της επί μακρόν κατεστημένης αντίληψης και της νοσηρής νοοτροπίας που το χαρακτηρίζει και με τα συντεχνιακά και άλλα συμφέροντα λυσσαλέα να αντιδρούν σε κάθε προσπάθεια περιορισμού των προνομίων τους, δεν τόλμησε να προχωρήσει, ούτε στην αναγκαία για την πρόοδο της χώρας θεσμική μεταρρύθμιση, ούτε στην συγκρότηση εθνικού σχεδίου ανάπτυξης.
Ο κίνδυνος για την χώρα μας καθόλου δεν έχει παρέλθει, η σωτηρία της καθόλου δεν έχει εξασφαλιστεί. Σε ένα ιδιαίτερα ρευστό και δυσμενές εξωτερικό περιβάλλον όπου οι συντηρητικές αντιλήψεις και πολιτικές κυριαρχούν και με πιθανό το ενδεχόμενο, οι ερχόμενες ευρωεκλογές, να αναδείξουν ισχυρό όσο ποτέ το ευρωσκεπτικιστικό και ακροδεξιό μέτωπο, η χώρα μας έχει να αντιμετωπίσει, πέραν της αδράνειας του κατεστημένου συστήματος, την απειλή της τρομοκρατίας και του φασισμού.
Ιδιαίτερα ανησυχητική εξέλιξη θα μπορούσε να αποτελεί η ανάδειξη σε πρώτη δύναμη λαϊκίστικων κομμάτων που απερίσκεπτα και δημαγωγικά θα έθεταν σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και θα δυναμίτιζαν την οικονομική της προοπτική.
Καθίσταται λοιπόν σαφές πως ικανή και αναγκαία συνθήκη για την επιβίωση της πατρίδας μας είναι η πραγματοποίηση, επιτέλους, του ανολοκλήρωτου αστικού εκσυγχρονισμού της, η θεσμική μεταρρύθμιση του πολιτικού συστήματος, οι βαθιές τομές στην οικονομία, στην φορολογία, στην διοίκηση, στην δικαιοσύνη, στην τοπική αυτοδιοίκηση. Τομές που θα καταστήσουν τον κοινό νου και το αυτονόητο βασικά στοιχεία του δημόσιου βίου, που θα συμβάλλουν στο να αποκτήσει η Ελλάδα ένα κράτος σοβαρό, σύγχρονο, αποτελεσματικό και ανθρώπινο.
Είναι γι’ αυτούς τους λόγους που η ‘Πρωτοβουλία των 58’, όπως μέχρι πρότινος γνωρίζαμε την Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη’, καθίσταται τόσο, ιστορικά θα λέγαμε, σημαντική αναγκαιότητα για τον τόπο.
Η Δ.Π.Π. θα προχωρήσει. Και θα γίνει ισχυρή και μεγάλη. Αρκεί να ανταποκριθεί σε συγκεκριμένες και σαφείς προϋποθέσεις. Να επιβεβαιώσει το ηθικό της πλεονέκτημα. Να πείσει πως αποτελεί το ολότελα καινούργιο. Πως καμία σχέση δεν έχει ούτε με πρόσωπα, ούτε με πρακτικές, ούτε με αντιλήψεις από το παρελθόν που μας έφεραν ως εδώ και συνέβαλαν, όχι άδικα, στην απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών στον τόπο μας. Να αποδείξει πως αποτελεί τον κοινό τόπο των αρίστων της κεντροαριστεράς, τον φορέα της σύνθεσης ιδεών και λύσεων, του νεωτερισμού και της φαντασίας, της τόλμης και της συνέπειας.
Οφείλουμε να είμαστε σοβαροί, ψύχραιμοι και επίμονοι. Ανιδιοτελείς και διαθέσιμοι για να θυμηθούμε τον αξέχαστο Μ.Παπαγιαννάκη. Οφείλουμε να προστατεύουμε και να επιβεβαιώνουμε την αξιοπιστία και την αθωότητά μας. Και οφείλουμε να κάνουμε αυτά τα δύο στοιχεία παράγοντες της δύναμής μας.
Κάθε μέλος της Δ.Π.Π., κάθε στέλεχος, κάθε όργανο πρέπει να αποτελεί ζωντανό αντίλογο και αντεπιχείρημα στην ηθική και πολιτική απαξία και εκφραστή μιας άλλης επιλογής, μιας άλλης προσέγγισης πραγμάτων, μιας άλλης πολιτικής.
Η ευθύνη που αναλαμβάνουμε είναι τεράστια. Όσο και οι προκλήσεις που οι καιροί επιβάλλουν. Και στις προκλήσεις αυτές πρέπει να ανταποκριθούμε στο ακέραιο. Η αποτροπή περιπετειών που θα απειλήσουν την χώρα, η αποκατάσταση αισθήματος δικαίου στην κοινωνία, η θεσμική επανάσταση που προαναφέραμε και η διαμόρφωση εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης και ανάπτυξης είναι ζητήματα ύψιστης σημασίας για την επιβίωση της πατρίδας.
Και εμείς θα πρέπει, αταλάντευτα και ακλόνητα, να είμαστε εκεί και να συγκρουστούμε ανυποχώρητα με τα συμφέροντα, τις συντεχνίες και τις παγιωμένες νοοτροπίες και αντιλήψεις που μας οδήγησαν στην σημερινή παρακμή και στην κρίση.
Κρίση που μπορεί και πρέπει να γίνει η αφορμή για την αναγέννηση της Ελλάδας και η Δ.Π.Π. να είναι ο καθοριστικός παράγοντας που θα συμβάλλει σ’ αυτό.
Βεβαίως, όλα αυτά με την απόλυτη προϋπόθεση πως, πριν απ’ όλα, η ίδια η κοινωνία θα ενεργοποιήσει τις εσωτερικές της δυνάμεις προκειμένου να πραγματοποιήσει την μεγάλη υπέρβαση και την απαλλαγή της από στερεότυπα, προκαταλύψεις, αγκυλώσεις και νοοτροπίες του παρελθόντος. Και αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα…