«Όχι μόνον η συνδικαλιστική πλευρά –δεν υπήρξε ένα κόμμα να τις υποστηρίξει, μία κοινωνική δύναμη, ούτε καν τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, ούτε καν υπουργοί, με εξαίρεση τον πρωθυπουργό και κάποιους υπουργούς ή πολιτικά στελέχη, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού όχι και των δύο.

Για φανταστείτε λοιπόν να θέλει κάποιος υπουργός –θα έλεγα ξιπασμένος, φαντασμένος, πώς είχε πει ο Σκανδαλίδης, καλαμοκαβαλάρης– να θέλει να επιβάλει κάτι απέναντι σε μία κοινωνία που ουρλιάζει.

Τότε η μπάλα πετάχτηκε στην εξέδρα και το δίδαγμα είναι πως, όταν πετάμε την μπάλα στην εξέδρα, τότε τα προβλήματα τα λύνει η ζωή με τρόπο βίαιο καταστρεπτικό».

Τάσος Γιαννίτσης (Δεκέμβρης 2013)

ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΔΕΝ ΗΡΘΑΝ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ...