Τον θεμέλιο λίθο της επιτυχίας τον έβαλε ο υπουργός εξωτερικών μπροστά στη σκάλα του αεροπλάνου δείχνοντας με περηφάνια την κόκκινη γραβάτα που του είχε δωρίσει ο Ερντογάν. Τη συνέχεια ανέλαβε αμέσως μετά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ζηλεύοντας προφανώς τη δόξα του Στεφανόπουλου στην ομιλία του επί Κλίντον. Ανέλαβε να ξαλαφρώσει την κυβέρνηση από το βαρύ φορτίο της υπεράσπισης της συνθήκης της Λωζάνης με τα γνωστά αποτελέσματα…

Παίρνοντας τη σκυτάλη, ο πρωθυπουργός της χώρας κατάφερε να μιμηθεί σε ατάκες τον Τούρκο πρόεδρο. «Εσείς εκλέγετε τον Πατριάρχη που θέλετε ενώ εμείς δεν μπορούμε να εκλέξουμε τον μουφτή μας» ο ένας, «εμείς ανακαινίζουμε τζαμιά αλλά δεν κάνουμε ορθόδοξη λειτουργία σ’ αυτά» ο άλλος. Το ότι το θέμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου δεν είναι διμερές θέμα για συζήτηση δεν απασχόλησε τον πρωθυπουργό, όπως και το ότι η εκλογή του μουφτή δεν αναφέρεται πουθενά στη συνθήκη της Λωζάνης η οποία, έστω και ανεπίσημα, επικαιροποιήθηκε.

Πετύχαμε τουλάχιστον να κάνουμε τη Θράκη γέφυρα ανάμεσα στις δύο χώρες με την στατικού χαρακτήρα ωστόσο παρατήρηση του  πρωθυπουργού ότι πρέπει να χτιστούν γερά θεμέλια  κι από τις δύο πλευρές. Μάθε τέχνη κι άστηνε…