Στο θρυλικό, που λέτε, «κλειστό» των Πατησίων λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Ο Προμηθέας Πατρών πετυχαίνει αποφασιστικό καλάθι σε βάρος του γηπεδούχου Σπόρτιγκ, με τον Σωκράτη Μαναβόπουλο. Οι πατρινοί προηγούνται με 76-75 σε τούτο τον αγώνα της Γ’ Εθνικής, μένουν μόλις 24 δεύτερα και οι πατησιώτες παίρνουν εσπευσμένα τάιμ άουτ. Οι παίχτες του Προμηθέα πλησιάζουν στον πάγκο της ομάδας τους κάτω από την γιούχα των οπαδών του Σπόρτιγκ όταν ένας από τους τελευταίους σηκώνει έναν μεταλλικό κάδο σκουπιδιών και τον πετάει εξ’ επαφής στο κεφάλι (!) του προμηθεάτη Γιάννη Ντιμπ. Ο άτυχος μπασκετμπολίστας σωριάζεται αιμόφυρτος στο έδαφος και όλοι φοβούνται τα χειρότερα. Δόξα τω Θεώ, λίγη ώρα αργότερα, από το ΚΑΤ όπου νοσηλεύεται, ο Ντιμπ (που φαίνεται ωραίος τύπος) καθησυχάζει τον κόσμο μέσω στάτους του στο Facebook: «Μάγκες, όλα καλά»…
Τις εικόνες τις είδαμε. Τίποτα δεν μένει κρυφό το ιντερνετικό 2013… Λίγη ώρα αργότερα ξεκίνησε μια παραφιλολογία με θέμα τον Σπόρτιγκ. Κάποιοι καταριόντουσαν τον θρυλικό σύλλογο για τα χουλιγκάνια του. Άλλοι τον υμνούσαν για την κίνηση των παικτών του να κρατήσουν την μπάλα χωρίς να εκδηλώσουν επίθεση μέχρι το τέλος για να «τηρήσουν το fair play». Φυσικά, κανένα “fair play” δεν υφίσταται. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι παράγοντες πέφτουν πάνω στους διαιτητές για να μην διακοπεί το ματς, παρακαλώντας τους να αφήσουν να λήξει κανονικά το παιχνίδι με την υπόσχεση πως οι ίδιοι θα είναι καλά παιδιά και θα παραχωρήσουν ιπποτικά τη νίκη στους αντιπάλους. Ούτε βέβαια ευθύνεται ο Σπόρτιγκ ή ο κάθε Σπόρτιγκ επειδή κάποιος μουρλός οπαδός του την είδε Χουλκ και όποιον πάρει ο χάρος. Ο πατησιώτικος σύλλογος δεν είναι ούτε Ολυμπιακός ούτε Παναθηναϊκός για να έχει την δυνατότητα να ελέγξει αποτελεσματικά τους φιλάθλους του.
Ποιοι φταίνε λοιπόν; Καταρχήν, το κράτος. Όχι φυσικά επειδή δεν πρόλαβε την συγκεκριμένη ενέργεια. Η τέλεια αστυνόμευση των χιλιάδων αθλητικών χώρων όπου διεξάγονται αγώνες κάθε σαββατοκύριακο είναι πρακτικά αδύνατη. Ο δράστης όμως της (σχεδόν) δολοφονικής επίθεσης θα μπορούσε να συλληφθεί σε χρόνο dt (μιας και ο άθλος του μεταδόθηκε live ιντερνετικά!) και να τιμωρηθεί παραδειγματικά. Όσο όμως και αν γκούγκλαρα το γεγονός, δεν είδα να συνέβη κάτι τέτοιο. Επίσης, δεν είδα κανέναν να διαμαρτύρεται για το ότι δεν συνέβη κάτι τέτοιο.
Τα τελευταία χρόνια, σε μια Ελλάδα που αποτελεί καζάνι που βράζει, παρατηρείται μια σημαντική έξαρση (και) της γηπεδικής βίας. Από την πρωτοφανή ρίψη μολότοφ μέσα στο ΟΑΚΑ στον προ διετίας αγώνα Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού έως την πρόσφατη συμπλοκή οπαδών έξω από κλαμπ της παραλιακής όπου έπεσαν μέχρι και πυροβολισμοί με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό ενός οπαδού. Δυστυχώς, η γηπεδική βία δεν «πουλάει». Δεν ιδεολογικοποιείται, δεν προσφέρεται για βαθυστόχαστες αναλύσεις, δεν είναι εκμεταλλεύσιμη κομματικά, δεν μπορεί να αποδοθεί στο μνημόνιο, την Αριστερά, ή οπουδήποτε. Οπότε περνάει στα ψιλά γράμματα, στις αθλητικές σελίδες των πολιτικών εφημερίδων, στα μονοστηλάκια των αθλητικών. Παντελής παγερή αδιαφορία. Μέχρι να (ξανα)έχουμε νεκρούς.