Το κύμα του λαϊκισμού που απειλεί όλο και πιο επικίνδυνα την Ευρώπη δεν θα μπορούσε να εξαιρέσει την Γαλλία. Οι «αγανακτισμένοι» της πλατείας Συντάγματος, των «5 αστέρων» του Μπέπε Γκρίλο και άλλων αντίστοιχων ευρωπαϊκών κινημάτων βρήκαν τους Γάλλους «συναδέλφους» τους.

Η συνταγή κοινή και δοκιμασμένη. Αυθόρμητα ξεσπάσματα, αυτοοργάνωση μέσω των κοινωνικών δικτύων, αντικομματικά συνθήματα, εμπρησμοί, βανδαλισμοί, χάος. Το κλίμα που καλλιέργησε μεθοδικά η Γαλλική ακροδεξιά των Λεπέν δρέπει τώρα τους καρπούς του σιγοντάροντας με αντιευρωπαϊσμό και ρατσισμό τα «κίτρινα γιλέκα».

Την ίδια στιγμή φαίνεται πόση ζημιά έκανε η επανάπαυση ορισμένων κύκλων της Ευρωπαϊκής ηγεσίας μετά την ήττα της Λεπέν στις προεδρικές εκλογές και η πύρρεια τότε νίκη της Δημοκρατίας. Φαίνεται πόση ζημιά κάνει η διακριτική ανοχή των κίτρινων γιλέκων από όσους νομίζουν ότι έτσι κλονίζουν την προεδρία Μακρόν.

Και κυρίως, φαίνεται πόση ζημιά κάνουν όσοι τολμούν να συγκρίνουν το απολίτικο λαϊκιστικό αυτό κίνημα με το κίνημα του Μάη του ’68 που έθεσε τότε στο επίκεντρο των αγώνων του ώριμα για την εποχή εκείνη φοιτητικά και πανδημοκρατικά αιτήματα.