Θέλουμε μια Ευρώπη ανεξάρτητη, δίκαιη, δημοκρατική και ασφαλή. Μία Ευρώπη που υποστηρίζει τους νέους και σέβεται τη διαφορετικότητα. Μία φεμινιστική Ευρώπη, στη βάση των οικουμενικών αξιών και της ισότητας, που δεν ξεχωρίζει την οικονομική από την κοινωνική και περιβαλλοντική πολιτική. Mία Ευρώπη που κινητοποιείται για να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα του πλανήτη μας, με κοινωνική δικαιοσύνη και νέες ευκαιρίες για όλους/ες. Κάπως έτσι ξεκινάει το Μανιφέστο για τις ευρωεκλογές του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος (PES), της ισχυρότερης προοδευτικής πολιτικής δύναμης στην Ευρώπη, δημιουργού της Κοινωνικής Ευρώπης, με βάση τις αξίες της ισότητας, της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης.
Η σοσιαλδημοκρατία ως αυτοτελής πολιτική ιδεολογία, προσηλωμένη στις «ευρωπαϊκές αξίες», δοκιμάστηκε με επιτυχία στην πράξη. Στη Σκανδιναβία, κυρίως, δημιούργησε πρότυπα κράτη δικαίου. Η οικονομική ευημερία και η κοινωνική ειρήνη που γνώρισε η μεταπολεμική Ευρώπη ήταν έργο του σοσιαλδημοκρατικού κινήματος. Ιστορικά, η σοσιαλδημοκρατία κατάφερε να συνδυάσει τον παραγωγικό δυναμισμό του καπιταλισμού με προστασία των κοινωνιών, με ποιοτική δωρεάν παιδεία, ισχυρό δημόσιο σύστημα υγείας, στέγαση και υποδομές για μικρά παιδιά και αξιοπρεπή γηρατειά.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η σοσιαλδημοκρατία ήταν στα καλύτερά της: 13 από τις 15 χώρες μέλη της ΕΕ είχαν σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις. Οι ιδέες τους καθόριζαν το δημόσιο διάλογο και την πολιτική ατζέντα. Ως ευρωβουλευτής τότε, ένοιωθα περήφανη για τα επιτεύγματα της Ευρώπης και της Ελλάδας: Ευρώ, Σένγκεν, Συμβούλιο Ελσίνκι με άρση του βέτο για την Τουρκία και ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, κατάργηση αναγραφής της θρησκείας στις αστυνομικές ταυτότητες, καλές ελληνοτουρκικές σχέσεις, Ελληνική Προεδρία 2003 πρότυπο, με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη στην επιτυχή διαχείριση της κρίσης με τον πόλεμο του Ιράκ (presidency model έλεγαν τότε όλα τα ευρωπαϊκά κόμματα), προετοιμασία της επιτυχημένης Ολυμπιάδας 2004, μεγάλα έργα παντού. Η Ελλάδα τότε έχαιρε σεβασμού και τιμής σε όλο τον κόσμο! Τότε όλες οι ευρωπαϊκές χώρες ζούσαμε περιόδους σταθερής ανάπτυξης και ανόδου του βιοτικού μας επιπέδου.
Ωστόσο, σήμερα η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με μεγάλες προκλήσεις: Η τάχιστα επιδεινούμενη κλιματική αλλαγή, οι συνεχείς οικονομικές κρίσεις, η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, το αυξανόμενο κόστος ζωής, οι γεωπολιτικές εντάσεις και απειλές κατά της παγκόσμιας ειρήνης, ακόμη και με χρήση πυρηνικών όπλων, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή και η εντεινόμενη βία πάσης μορφής συνθέτουν μία εφιαλτική συνθήκη.
Η οικονομική κρίση που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ το 2008 αρχικά δημιούργησε την προσδοκία ότι θα οδηγούσε σε άνοδο των δυνάμεων της σοσιαλδημοκρατίας. Όμως, παρά προσδοκίαν, η δυσαρέσκεια για τις πολιτικές λιτότητας και την πτώση του βιοτικού επιπέδου, ενίσχυσε τα κόμματα της κεντροδεξιάς και σε πολλές περιπτώσεις της ακροδεξιάς. Δηλαδή, παρά την κριτική περί απληστίας των αγορών και ανευθυνότητας του νεοφιλελευθερισμού, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν υπήρξε άνοδος της επιρροής της σοσιαλδημοκρατίας.
Στο δημόσιο διάλογο που αναπτύχθηκε μερικοί διατείνονται ότι η σοσιαλδημοκρατία πρέπει να εκμοντερνιστεί, προς όφελος των αγορών και των ιδιωτικοποιήσεων και ότι θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τις Κευνσιανές αναδιανεμητικές οικονομικές πολιτικές. Άλλοι ότι πρέπει να ορίσουμε τον νέο κοινωνικό ρόλο του κράτους. Ισχυρή πεποίθηση της προοδευτικής σκέψης είναι ότι το κράτος θα πρέπει να εμπλέκεται στο σχεδιασμό και την αναμόρφωση των θεσμών της χώρας, για να επιλύει προβλήματα και να διευθετεί αντικρουόμενα συμφέροντα. Άλλοι εκτιμούν ότι απέναντι στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο χρειάζεται να αντιτάξουμε ένα αξιόπιστο εναλλακτικό υπόδειγμα προοδευτικής πολιτικής οικονομίας.
Ασφαλώς, η υποχώρηση του σοσιαλδημοκρατικού ΠΑΣΟΚ εντάσσεται σε αυτή τη γενικότερη πτώση της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας, χωρίς βέβαια να παραγνωρίζουμε τις δικές μας «ιδιαίτερες» συνθήκες. Το 2010, σηματοδότησε την πιο μεγάλη οικονομική κρίση στην μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδας και χάθηκαν όλα τα οφέλη της υγιούς οικονομίας την οποία το ΠΑΣΟΚ παρέδωσε στη δεξιά κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή το 2004. Τα μαθηματικά και οι δημοσιευμένοι δείκτες της οικονομίας καταδεικνύουν την κακή διαχείριση και τη διόγκωση του χρέους στην τριετία 2006-2009.
Στις εκλογές του 2009 το ΠΑΣΟΚ παρέλαβε την οικονομία στο νεκροκρέβατό της και έμεινε μόνο του να διαχειριστεί την ανάνηψη της ετοιμοθάνατης, υπογράφοντας μνημόνιο διάσωσης με την Τρόικα (ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ). Την ίδια στιγμή, όλα τα άλλα κόμματα, απείχαν και αδιαφόρησαν για την εθνική συμφορά, ξέσκισαν τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδας και επιδόθηκαν σε ανελέητο πόλεμο κατά του ΠΑΣΟΚ, με στόχο να ιδιοποιηθούν την εκλογική του βάση και να επωφεληθούν κομματικά από την κατάρρευση της χώρας. Την ίδια περίοδο στην Πορτογαλλία & την Ισπανία σύσσωμο το πολιτικό σύστημα έβαζε πλάτη για την αντιμετώπιση της κρίσης και τη διάσωση της χώρας τους. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, αναβίωσαν οι βρυκόλακες του εθνικού διχασμού και του εμφυλίου σε όλο το νοσηρό τους μεγαλείο. Ακολούθησαν οι πλατείες των αγανακτισμένων, τα Ζάππεια του Σαμαρά και οι μεγαλοστομίες του ΣΥΡΙΖΑ που θα καταργούσε τα μνημόνια, «με ένα νόμο και ένα άρθρο»! Ξεχνιέται η βουλιμία του Τσίπρα για εξουσία που τον ώθησε να αγκαλιάσει την εθνικιστική ακροδεξιά του Καμμένου και να παίξει στα ζάρια τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη?
Την κρίση και την έλλειψη στοιχειώδους ενότητας και πατριωτισμού του πολιτικού συστήματος ακολούθησε η φτωχοποίηση της ανθηρής μεσαίας τάξης. Αυτή η τραγική κατάληξη που έκοψε στη μέση τα εισοδήματα των Ελλήνων θα μας βασανίζει για πολλά ακόμη χρόνια.. Το μέσο ελληνικό βιοτικό επίπεδο είναι σήμερα μόλις υψηλότερο της Βουλγαρίας, μικρότερο της Ρουμανίας, της Σλοβακίας και άλλων πρώην Ανατολικών χωρών που βγήκαν καθημαγμένες από το Σοβιετικό σύστημα & εντάχτηκαν στην ΕΕ το 2004. Παρά τις επίσημες στατιστικές και τις διακηρύξεις της κυβέρνησης της ΝΔ περί ανάπτυξης και ανόδου των επενδύσεων, τα 2/3 των Ελλήνων, δεν έχουν δει καμία βελτίωση του επιπέδου ζωής τους από το 2010 μέχρι σήμερα, με φτωχότερους από τους φτωχούς τους συνταξιούχους, τις γυναίκες και τους νέους.
Δια ταύτα:
Στις εκλογές της 9ης Ιουνίου, θα εκλέξουμε τους 21 Έλληνες & Ελληνίδες από τους 720 ευρωβουλευτές. Το κόμμα που φέρει τις λιγότερες αμαρτίες και το οποίο λειτούργησε πάντα με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και την ευημερία των πολλών, είναι το ΠΑΣΟΚ Κίνημα Αλλαγής! Η σύνθεση του ψηφοδελτίου είναι επίσης εξαιρετική! Ό,τι καλύτερο διαθέτει η ελληνική κοινωνία σε γνώση, εμπειρία και ήθος! Συνεπώς, δικαιούται την ψήφο μας! Ψηφίζουμε σοσιαλδημοκρατία!
Το ΠΑΣΟΚ, μαζί με ολόκληρη τη σοσιαλδημοκρατική οικογένεια, δίνει τη μάχη απέναντι στις συντηρητικές και ακροδεξιές δυνάμεις, προκειμένου να επικρατήσουν οι ανθρωπιστικές αξίες και να προωθηθούν βιώσιμες λύσεις στα προβλήματα της υπανάπτυξης και της απόλυτης φτώχειας που μαστίζουν τα 2/3 του πληθυσμού του Πλανήτη και προκαλούν τα κύματα μεταναστών και προσφύγων. Η σοσιαλδημοκρατία είναι η προοδευτική πολιτική δύναμη που μπορεί να αντιμετωπίσει τα ζητήματα της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής, της τρομοκρατίας και της ασφάλειας και ταυτόχρονα να διεκδικήσει ένα νέο ρόλο για την Ευρώπη, στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας δημοκρατικής διακυβέρνησης, με στόχο την ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων, μέσα από τη δίκαιη κατανομή των αγαθών της ανάπτυξης, της τεχνολογίας και της επιστήμης.
ΥΓ Δεν ξεχνάμε να ψηφίσουμε και γυναίκες, 50/50!