Η νομοθετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης να επιτρέψει τη λειτουργία παραρτημάτων αλλοδαπών πανεπιστημίων στην Ελλάδα έχει πυροδοτήσει πλήθος νομικών και πολιτικών αντιδράσεων. Ας μου επιτραπούν οι ακόλουθες, νηφάλιες θέλω να πιστεύω, επισημάνσεις.

Από νομική άποψη η συζήτηση πρέπει να γίνει πρώτα και κύρια στο πεδίο της εσωτερικής έννομης τάξης και να εξεταστεί κατά πόσο το άρθρο 16 του Συντάγματος, όπως ισχύει σήμερα, επιτρέπει τη λειτουργία παραρτημάτων αλλοδαπών πανεπιστημίων χωρίς να απαιτείται αναθεώρηση της επίμαχης διάταξης. Τι ορίζει το Σύνταγμα στο άρθρο 16; Η παρ. 5 αναφέρει ότι «Η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (…)», η παρ. 6 του ίδιου άρθρου ότι «Oι καθηγητές των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων είναι δημόσιοι λειτουργοί», τέλος η παρ. 8 ότι «η σύσταση ανωτάτων σχολών από ιδιώτες απαγορεύεται». Για τους επικριτές της κυβερνητικής πρωτοβουλίας οι τρεις αυτές διατάξεις συγκροτούν ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο για τη λειτουργία παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων, εάν δεν έχει προηγηθεί η συνταγματική αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος. Είναι όμως έτσι;

Αυτή η ερμηνεία είναι μεν σεβαστή, ωστόσο κατά τη γνώμη μου δεν είναι η σωστή ούτε από συνταγματική ούτε από πραγματολογική σκοπιά.

Ξεκινώ από το δεύτερο. Εδώ και δεκαπέντε και χρόνια η λειτουργία παραρτημάτων αλλοδαπών πανεπιστημίων έχει επιτραπεί, κυρίως μέσω συμφωνιών πιστοποίησης (validation) που έχουν συνάψει με εταιρείες-παρόχους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα περίφημα κολέγια, τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν και αμιγώς κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Η χώρα μας έχει ήδη από το 2008 συμμορφωθεί με το ενωσιακό δίκαιο και αναγνωρίζει την επαγγελματική ισοδυναμία των τίτλων σπουδών των αναγνωρισμένων από τη χώρα ξένων πανεπιστημίων, οι οποίοι απονέμονται μέσω κολεγίων. Σειρά αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) έχει επικυρώσει την πραγματικότητα αυτή.  

Διαβάστε τη συνέχεια

Πηγή: www.protagon.gr