Το πρώτο τεστ ευθιξίας και κυρίως πολιτικής ηθικής, είναι απογοητευτικό για τον ΣΥΡΙΖΑ. Το κόμμα που επεδείκνυε περισσή και υπερβολική ευαισθησία όταν ήταν στην αντιπολίτευση, δείχνει τώρα ως κυβέρνηση σε ένα πρώτο κρούσμα σε μια υπόθεση εξαιρετικά ευαίσθητη, να έχει αποκτήσει πολύ νωρίς χοντρή πέτσα… Τόσο νωρίς…

Τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί από το γεγονός ότι ένας υπουργός αρμόδιος για τις προσλήψεις στο δημόσιο, έχει βρεθεί να έχει υπογράψει συμφωνητικά με απολυμένους ή σε διαθεσιμότητα, σύμφωνα, με τα οποία θα παίρνει ο ίδιος ή το δικηγορικό του γραφείο το 12% του κόστους επαναπρόσληψης του καθένα από το δημόσιο…

Αντικρούοντας το δημοσίευμα, ο κ. Κατρούγκαλος είπε πως το έγγραφο που αποκάλυψε το «Βήμα της Κυριακής» και με το οποίο ο ίδιος ή το γραφείο του θα παίρνει αμοιβή 12% εφόσον ο πελάτης του δικαιωθεί, δεν αφορά επαναπρόσληψή του στο δημόσιο, αλλά αποκατάσταση μισθολογικών του διαφορών με το δημόσιο. Αυτό αποτελεί διάψευση ή ομολογία; Διότι οι μισθολογικές διαφορές θα προκύψουν, εφόσον δικαιωθεί και γίνει η επαναπρόσληψη του πελάτη του.

Υποστηρίζει ακόμα, ότι υπέγραφε τέτοια συμβόλαια με τους πελάτες του, στο πλαίσιο του αντιμνημονιακού του αγώνα όταν ήταν στην αντιπολίτευση – αντιμνημονιακός με το αζημίωτο, δηλαδή. Είναι λοιπόν νόμιμο και ηθικό, ο άνθρωπος που έχει υπογράψει τέτοιου είδους συμφωνητικά, να αναλάβει υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, δηλαδή το αρμόδιο υπουργείο στο οποίο ήταν αντίδικος; Πώς θα λάβει τις κοστοβόρες για το Δημόσιο αποφάσεις, τα συμφέροντα του οποίου έχει κληθεί να υπερασπίζεται, όταν αυτές συγκρούονται με προσωπικά οικονομικά του συμφέροντα; Πώς μπορεί να πείσει ότι οι αποφάσεις τις οποίες έχει ήδη ανακοινώσει για επαναπροσλήψεις στο δημόσιο, δεν υποκρύπτουν και ίδιον συμφέρον;

Είναι αξιοσημείωτο, επίσης, πως ο  πρωθυπουργός μιας αριστερής -όπως διατείνεται- κυβέρνησης, καλύπτει με τόση ευκολία τον υπουργό του, υιοθετώντας αμέσως τις «εξηγήσεις» του και μάλιστα επιτιθέμενος δια του non paper των συνεργατών του στα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία – ως όφειλαν – άσκησαν κριτική.

Η διαδικασία είναι σαφής και αυτό το μήνυμα περιμένει ο λαός από τη νέα κυβέρνηση: Ο υπουργός παραιτείται για λόγους ευθυξίας, η παραίτησή του γίνεται δεκτή από τον πρωθυπουργό και στη συνέχεια ο υπουργός καταφεύγει στη δικαιοσύνη – είναι νομικός και το ξέρει- για να βρει το δίκιο του.

Ούτε ο υπουργός, αλλά ούτε και ο πρωθυπουργός επέδειξαν την απαιτούμενη ευθιξία, όταν έχουμε ανάλογα παραδείγματα από άλλες χώρες, για πολύ μικρότερης σημασίας θέματα. Πριν από κάμποσα χρόνια, σουηδός υπουργός χρησιμοποίησε την υπουργική πιστωτική κάρτα για προσωπικά του έξοδα αξίας περίπου 130 ευρώ. Όταν αποκαλύφθηκε το θέμα, παραιτήθηκε. Κάτι ανάλογο συνέβη και στη Δανία.

Προσωπικά, δεν πιστεύω στη θεωρία πως η ηθική έχει κομματικό ή πολιτικό πρόσημο. Είναι προσωπική υπόθεση του καθένα, σε οποιοδήποτε κόμμα και εάν ανήκει. Όμως ο πρωθυπουργός, οι υπουργοί και όλοι όσοι βρίσκονται σε δημόσια αξιώματα, έχουν υποχρέωση να υπερασπίζονται όχι μόνον τους νόμους, αλλά και το ήθος της εξουσίας. Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω, ο πρωθυπουργός θα έπρεπε ήδη να είχε αποπέμψει τον κ. Κατρούγκαλο, χωρίς περικοκλάδες και υπεκφυγές. Αν το κάνει σήμερα ή τις επόμενες ημέρες, απλώς θα έχει εξαναγκαστεί, λόγω του θορύβου, αλλά θα έχει χάσει το ηθικό πλεονέκτημα.

Θα πρέπει τέλος να ληφθεί υπόψη και το σημείωμα που υπογράφει ο Γ. Μεϊμάρογλου, που αναφέρεται σε μέλη της παρούσας κυβέρνησης και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Κανόνες στοιχειώδους διαφάνειας επιτάσσουν να δημοσιοποιήσουν όλοι οι δικηγόροι που είναι κυβερνητικά και κοινοβουλευτικά στελέχη, τα εργολαβικά τους συμφωνητικά με εργαζόμενους και υπαλλήλους του δημόσιου τομέα και να δηλώσουν αν θα αμειφθούν σε περίπτωση που οι σχετικές υποθέσεις επιλυθούν νομοθετικά.