Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν συσπείρωση και ανάκαμψη της ΝΔ. Το αίτημα σταθερότητας του Κυριάκου Μητσοτάκη κερδίζει «πόντους». Στην ουσία όμως κερδίζει ο φόβος από την επιστροφή της αντιπολίτευσης και όχι ο Μητσοτάκης. Κερδίζει το ψηφίστε με, γιατί αν έρθουν οι άλλοι τα πράγματα θα είναι χειρότερα. Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχουμε μια ακόμη πρωτοτυπία. Ενώ στα ρευστά ευρωπαϊκά πολιτικά και κομματικά συστήματα οι πολίτες ψηφίζουν για να φύγουν οι κυβερνήσεις τους, γι’ αυτό και οι θητείες τους είναι σύντομες, εδώ ψηφίζουν για να μην ξανακυβερνήσουν οι αντιπολιτεύσεις τους. Στην Ευρώπη ψηφίζουν για να τιμωρήσουν τα πεπραγμένα των κυβερνήσεών τους, στην Ελλάδα ψηφίζουμε για να τιμωρήσουμε το πώς αντιπολιτεύεται η αντιπολίτευση. Δεν εξηγείται αλλιώς η ανθεκτικότητα του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Αυτός δεν πείθει πως στη συνέχεια τα πράγματα θα είναι καλύτερα με αυτόν για τους Ελληνες. Οποιος νομίζει κάτι τέτοιο μάλλον είναι πιο φανατικός οπαδός του από τον ίδιο. Απλά πείθει πως με αυτόν τα πράγματα δεν θα γίνουν χειρότερα. Αυτό σημαίνει σταθερότητα. Ενώ από την άλλη λόγω του αρνητικού παραδείγματος της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και της ταύτισης – κακώς – από τους millennials και τη γενιά Z του ΠΑΣΟΚ με τη διαφθορά και τα Μνημόνια, οι πολίτες θεωρούν πως η αντιπολίτευση θα κυβερνήσει χειρότερα.

Πέραν όμως απ’ αυτούς τους προφανείς λόγους, υπάρχει και μια βαθύτερη αιτία. ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεν έχουν διαφορετική αφήγηση – κατά βάθος – απ’ αυτή του Μητσοτάκη. Η αφήγηση της ΝΔ είναι πως για την καλυτέρευση συνθηκών της ζωής των μεσαίων και των κατώτερων στρωμάτων πρέπει πρώτα να έχουμε ανάπτυξη και μετά αναδιανομή και Κράτος Πρόνοιας, πρώτα συγκέντρωση πλούτου στα υψηλά (κλασικό παράδειγμα το πού διοχετεύονται τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης και  Ανθεκτικότητας) και μετά διάχυσή του στα πιο χαμηλά.

Τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης επί της ουσίας δεν διαφωνούν ως προς αυτό. Απλά προσπαθούν να πείσουν πως αυτά θα κάνουν καλύτερα τη «δουλειά» αυτής της διάχυσης του πλούτου και της ανάπτυξης. Η κυριαρχία τού «δεν υπάρχει εναλλακτική στον Μητσοτάκη» οφείλεται στην ιδεολογική ήττα της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς, οι οποίες αγωνίζονται να πείσουν πως αυτές θα φέρουν μεγαλύτερη ανάπτυξη και όχι μεγαλύτερη αναδιανομή.

H Κεντροαριστερά και η Αριστερά φαίνεται «ντροπαλά» να έχουν αποδεχθεί το νεοφιλελεύθερο δόγμα του trickle- down effect. Εξού και ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος έχει κάνει και ποιος προτείνει τις μεγαλύτερες μειώσεις φόρων.

Η Κεντροαριστερά και η Αριστερά οφείλουν να αντιστρέψουν τη σχέση ανάπτυξης και αναδιανομής. Μόνο έτσι μειώνονται οι ανισότητες. Το επιχείρημα της αποφυγής των υψηλών δαπανών είναι σοβαρό, αλλά το επιχείρημα της αύξησης των εσόδων, μέσω της προοδευτικής φορολογίας, είναι ακόμη πιο σοβαρό. Και αυτά είναι θέματα που δεν συζητιούνται και δεν αναλύονται στο TikTok και από τους εκπροσώπους του.  Αυτά όμως αφορούν την πολιτική και όχι τη μεταπολιτική.

Πηγή: www.tanea.gr