Τις προάλλες ήρθαν κάτι μπαλασόπουλοι έξω από τα γραφεία της ΔΗΜΑΡ με μηχανάκια. Βρίζανε και πέταγαν γιαούρτια. Κάποιοι κατέβηκαν και τους ζήτησαν να ανέβουν επάνω να συζητήσουνε. Αρνήθηκαν και καλά έκαναν. Τι να πούνε;

Στους Δήμους, τους περίφημους και ΟΤΑ τα καύσιμα τελείωσαν. Τα φώτα σιγά σιγά σβήνουν, οι μουσικές σταματούν, το γλέντι τελειώνει. Έχουν δίκιο να διαμαρτύρονται οι άνθρωποι. Αλλά δεν φταίει η ΔΗΜΑΡ γι’ αυτό. Τέλειωσαν τα λεφτά, πέθανε η αγελάδα που αρμέγανε και άλλη δεν μας έφεραν ακόμα. Πάνε οι παλιές καλές εποχές. Πάνε οι αναπτυξιακές εταιρίες, τα δάνεια με την εγγύηση του δημοσίου, οι δυο -τρεις μισθοί του δημάρχου, οι αργομισθίες των δημοτικών συμβούλων, οι αθρόες προσλήψεις και οι αναπλάσεις πλατειών. Πάνε και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις. Τώρα υπάρχει φόβος οι πέντε που χρειάζονταν για να βγάλουν ένα πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης να αποχωριστούν. Να μείνει ο ένας στο γραφείο και οι άλλοι τέσσερις να βγούνε να μαζεύουν τα σκουπίδια. Και πως αντέχεται η μοναξιά της φραπεδιάς;

Πετάξτε όσα γιαούρτια θέλετε. Λεφτά δεν υπάρχουν. Αλλά και σεις ρε γαμώτο, να κάνατε και κάτι που να δικαιολογούσε το μισθό σας, να πω, άντε, έχετε δίκιο. Πιο βρώμικες πόλεις από τα προάστια της Αθήνας δεν έχω ξαναδεί. Πιο ξερά άλση, πιο κίτρινα γκαζόν, πιο τρύπια πεζοδρόμια, πιο μπάχαλους κοινόχρηστους χώρους, ούτε. Σας προσλάμβαναν για την καθαριότητα αλλά εσείς χωνόσασταν αλλού και στη θέση σας παίρνανε μετανάστες αναπληρωτές. Σας θυμάμαι πέντε – πέντε να πηγαίνετε για να κλαδέψετε ένα σπανό δεντράκι και να διαμαρτύρεστε γιατί δεν είστε δέκα, όπως προβλέπει ο κανονισμός.

Κάποια στιγμή τα ωραία τελειώνουν. Έπρεπε να το είχατε καταλάβει.

Παλιότερα, που το ποτάμι των δανεικών ήταν γεμάτο και κατέβαζε πράγμα, οι δήμοι «ευημερούσαν». Και σεις οι εργαζόμενοι σ’ αυτούς ψηφίζατε σύσσωμοι Πασόκ. Τι άλλο; Τώρα που τα φώτα χαμηλώνουν σας βλέπω να έρχεστε προς την επαναστατική αριστερά. Μάταιος κόπος. Και αυτοί να έρθουν επάνω, δεν βλέπω καλύτερες μέρες για σας, λεφτά ούτε γι αυτούς υπάρχουν. Βέβαια κατήγγειλαν τον Καλλικράτη που ήταν το πρώτο μεγάλο «χτύπημα» που δέχτηκαν οι Δήμοι Σας. Σας είπαν ότι μόλις αναλάβουν θα τον καταργήσουν, θα γυρίσουν το χρόνο πίσω και όλοι εκεί θα ζείτε όπως πριν. Αλλά μην τους πιστεύετε, η μηχανή του χρόνου δεν βρέθηκε ακόμα, μόνο στο σινεμά.

.

*Ο Λεωνίδας Καστανάς είναι εκπαιδευτικός στη ΜΕ και διαχειριστής του blog «μη μαδάς τη μαργαρίτα»