Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι,

Όταν ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις της πρωτοβουλίας «Ώρα αποφάσεων για ένα νέο, μεγάλο, ενωμένο προοδευτικό κίνημα» στις 15 Ιανουαρίου στη Θεσσαλονίκη, είχαν συμπληρωθεί ήδη 40 μέρες από τότε που ο πρωθυπουργός της χώρας είχε διαβεβαιώσει υπεύθυνα τον ελληνικό λαό ότι θα έκλεινε – στις 5 Δεκεμβρίου – η τρέχουσα αξιολόγηση και μάλιστα χωρίς να παρθούν νέα μέτρα.

Σήμερα, 5 Φεβρουαρίου, ο έλληνας πρωθυπουργός εκλιπαρεί ακόμα τους ευρωπαίους ηγέτες να τον βοηθήσουν να κλείσει την αξιολόγηση μέσα στον Φλεβάρη με τις λιγότερες δυνατές απαιτήσεις νέων μέτρων οι οποίες στο μεταξύ αυξάνονται αφού μεγαλώνει και η δημοσιονομική τρύπα εξ αιτίας της υποτιθέμενης διαπραγματευτικής καθυστέρησης. Σε λίγο το κλείσιμο της αξιολόγησης θα παίζεται στα γραφεία στοιχημάτων του Λονδίνου, μαζί με την παραμονή του Ντόναλτ Τραμπ στην προεδρια της Αμερικής.

Περνούν οι μέρες, οι εβδομάδες, οι μήνες, τα χρόνια κι εμείς, στο ίδιο έργο θεατές, παρακολουθούμε τις νέες διαπραγματεύσεις, τις νέες αξιολογήσεις, τα νέα μέτρα. Χωρίς ένα εθνικό σχέδιο, μια ολοκληρωμένη κυβερνητική πρόταση για την έξοδο από την κρίση, χωρίς ν’ αλλάζει τίποτα στην ουσία απ’ αυτά που μας οδήγησαν στον βυθό της Ευρώπης. Η εξωπραγματική φορολογία γονατίζει την αγορά, η γραφειοκρατία ζει και βασιλεύει καθυστερώντας τις ιδιωτικοποιήσεις και ακυρώνοντας κάθε σκέψη για επενδύσεις. Νέες δουλειές πουθενά στον ορίζοντα, το ασφαλιστικό καταρρέει, τα νέα μυαλά ξενητεύονται. Οι αναγκαίες και επείγουσες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις έχουν βαλτώσει κυριολεκτικά. Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν.

Οι δυσκολίες της καθημερινότητας οδηγούν τους πολίτες σε όλο και μεγαλύτερη σύγχηση και απογοήτευση στρώνοντας το χαλί στον ακραίο λαϊκισμό που δεν χάνει ευκαιρία δηλητηριάσει την ελληνική κοινωνία. Τα αρρωστημένα φαινόμενα πληθαίνουν, οι απατεώνες αλωνίζουν τη χώρα, οι Σώρρες μπαίνουν και τηλεοπτικά πια στα σπίτια μας. Και μέσα στην αναμπουμπούλα κάποιοι ξαναζεσταίνουν δειλά-δειλά τα σενάρια του εθνικού μας νομίσματος. Μετά τα Ζάππεια και την «ελπίδα» που έφεραν τα σκισίματα των μνημονίων, έρχεται τώρα η νέα «ελπίδα» της δραχμής για να επισφραγίσει την καταστροφή.

Όλος αυτός ο ορυμαγδός, θα περίμενε κανείς να παρασύρει και το πολιτικό κατεστημένο της χώρας. Μεγάλη αυταπάτη. Το πολιτικό σύστημα συνεχίζει σταθερά την πτωτική πορεία ευτελισμού του. Η κυβέρνηση προσβάλλει με τον πιο προκλητικό τρόπο τη νοημοσύνη των πολιτών, η αντιπολίτευση ζητάει μονίμως εκλογές στο όνομα της σωτηρίας της χώρας, το πελατειακό κράτος αποθρασύνεται, παλιά και νεα διαπλοκή σφάζονται εντός και εκτός των δικαστηρίων, βουλευτές τρέχουν με τις δημοσκοπήσεις στα χέρια για να εξασφαλίσουν την επανεκλογή τους.

Την ώρα που μια νέα ακραία πόλωση προβάλλει ολοένα και περισσότερο τα εκβιαστικά της διλήμματα, η αποφασιστική πολιτική παρέμβαση του κεντρώου φιλοευρωπαϊκού προοδευτικού χώρου αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την μελλοντική πορεία της χώρας μας. Αυτή ακριβώς την ανάγκη εκφράζει και η πρωτοβουλία «ώρα αποφάσεων» στο πλαίσιο της οποίας διοργανώνεται η σημερινή και οι άλλες εκδηλώσεις και συζητήσεις σε όλη την Ελλάδα. Η μεγάλη προοδευτική παράταξη δεν μπορεί να απεμπολήσει ούτε και να εκχωρήσει τον ρόλο της στην πολιτική ζωή και στη χάραξη της μελλοντικής πορείας της χώρας.

Η επιτροπή διαλόγου του Ποταμιού, στην οποία συμμετέχω, έχει συμβάλλει από την ίδρυσή της, μαζί με τους τομείς πολιτικής και τα εκλεγμένα όργανα του κινήματος στη συνδιαμόρφωση ριζοσπαστικών προτάσεων που νομίζουμε ότι ανταποκρίνονται στο σύνθημά μας «Να τ’ αλλάξουμε όλα χωρίς να γκρεμίσουμε τη χώρα». Αυτός θα πρέπει να είναι άλλωστε και ο στόχος μιας ευρύτερης ενιαίας εκφρασης στον προοδευτικό χώρο. Αυτές τις θέσεις προβάλλουμε και στηρίζουμε επί τρία χρόνια, αυτές τις θέσεις εκφωνεί σταθερά και ο επικεφαλής του Ποταμιού στη Βουλή, αναλαμβάνοντας το αντίστοιχο πολιτικό κοστος σε μια κοινωνία που κυριαρχούν οι εύκολες λύσεις των λαϊκιστών.

Με μεγάλη ικανοποίηση διαπιστώσαμε ότι οι θέσεις αυτές απετέλεσαν και τη βάση των προτάσεων του πορίσματος της «επιτροπής για προοδευτικές μεταρρυθμίσεις» που επεξεργάστηκαν από κοινού όλες οι προοδευτικές δυνάμεις πέρυσι και που συνεχίζει να αποτελεί μια σταθερή βάση αναφοράς και συνεργασίας στον μεσαίο χώρο.

Η δύσκολη ωστόσο κατάσταση της χώρας, η ανάγκη για την έξοδο από την κρίση το ταχύτερο δυνατό, στη βάση ενός εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης, επιβάλλει την δημιουργία ενός προοδευτικού πόλου που θα μπορεί ν’αντιμετωπίσει με επιτυχία τον καταστροφικό λαϊκισμό της σημερινής διακυβέρνησης χωρίς ν’ αφήσει τη χώρα έρμαιο ξανά των συντηρητικών επιλογών της προαλειφόμενης νέας εξουσίας. Χρειάζεται ένα πραγματικά νέο, μεγάλο κι ενιαίο προοδευτικό κίνημα ικανό να παρέμβει αποφασιστικά στις πολιτικές εξελίξεις.

Τι είναι όμως το «νέο» που πολλοί επικαλούνται, απογυμνώνοντάς το δυστυχώς από το πραγματικό του περιεχόμενο; Νέο σημαίνει ξεκάθαρες δημοκρατικές και διάφανες διαδικασίες για τη συγκρότηση και τη λειτουργία του νέου φορέα, σημαίνει ουσιαστική ανανέωση σε πρόσωπα, μακριά από το απαξιωτικό τσουβάλιασμα του «παλιού» και των ανθρώπων που προσπάθησαν να συμβάλλουν στον εκσυγχρονισμό της χώρας και – κυρίως – σημαίνει καθαρό πολιτικό στίγμα, ριζοσπαστικό μεταρρυθμιστικό λόγο και συνάντηση με την κοινωνία και τα προβλήματά της. Στην δημιουργική συνεργασία των έμπειρων και των νέων θα στηθεί η νέα πολιτική δομή που θα αποτελέσει την μετεξέλιξη του κεντρώου χώρου σήμερα. Στην κοινωνική απήχηση και ανταπόκριση θα κριθεί η επιτυχία του νέου εγχειρήματος.

Είναι σωστή στη βάση της η απαίτηση που εκφράζεται από πλειοψηφία των προοδευτικών πολιτών, ότι σ’ αυτή την προσπάθεια δεν περισσεύει κανεις, ότι πρέπει να συμμετάσχουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις και προσωπικότητες. Φυσικά όλοι μαζί, αρκεί να συμφωνήσουμε που θέλουμε να πάμε και τί θέλουμε να κάνουμε όλοι μαζί. Η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από ένα reunion παλιών κομματικών συντρόφων, έχει ανάγκη από την αναγέννηση και την ουσιαστική παρέμβαση της προοδευτικής παράταξης στη χάραξη του μέλλοντός της.

Αν πρόκειται για προσυμφωνημένους συσχετισμούς και μοιράσματα θέσεων, αν πρόκειται για συγκρούσεις μηχανισμών στην εκλογή ηγεσίας, αν πρόκειται να παίξουν κάποιοι τον άχαρο ρόλο των «λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων», μακριά από την κοινωνία, τις δυσκολίες και τις ανησυχίες της, τότε αυτό το «όλοι μαζί» περισσότερο με καρικατούρα θα μοιάζει. Ας μην επιτρέψουμε να επαναληφθούν τα λάθη που οδήγησαν σε αποτυχία τις πιο πρόσφατες προσπάθειες συγκρότησης μιάς ενιαίας προοδευτικής παράταξης, όταν ο ενθουσιασμός της πρωτοβουλίας των «58» και η δυναμική της «ελιάς» θυσιάστηκαν στο βωμό των προσωπικών και των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων.

Καθαρό πολιτικό στίγμα, από την άλλη, σημαίνει ο ενιαίος φορέας ν’ αποφασίζει και να κινείται αποκλειστικά και μόνο με γνώμονα τις μεγάλες αλλαγές που απαιτούνται για την έξοδο από την κρίση και τη διασφάλιση της ευρωπαϊκής αναπτυξιακής πορείας της χώρας. Χωρίς μικροκομματικούς υπολογισμούς, μέσους όρους και ίσες αποστάσεις. Μια απόσταση μετράμε εμείς. Αυτή που μας χωρίζει από την ανάκαμψη, την πρόοδο και τη διασφάλιση της ευρωπαϊκής πορείας χώρας. Η ταχύτερη δυνατή κάλυψη της απόστασης αυτής θα καθορίσει τις πολιτικές αποφάσεις και τις συμμαχίες μας.

Φίλες και φίλοι,
Οι στιγμές δεν παρέχουν πια την πολυτέλεια καμίας ταλάντευσης ή αναβλητικότητας. Δεν επιτρέπουν επίσης προσωπικούς και μικροκομματικούς υπολογισμούς. Αν δεν παραμείνει η Ελλάδα ζωντανή μέσα στην ευρωζώνη, οι όποιες φιλοδοξίες δεν θα έχουν καμιά απολύτως σημασία μέσα στο χάος που θα βρεθεί η χώρα μας.

Οι τύχες της χώρας οι τύχες μας, δεν μπορεί να αφεθούν στις τυχόν υστερόβουλες κινήσεις των ηγεσιών. Η ευθύνη μας βαραίνει όλους. Ιδιαίτερα βαραίνει τους προοδευτικούς πολίτες που αντιστέκονται όλα αυτά τα χρόνια στις σειρήνες του λαϊκισμού, που εμπνέονται από ένα διαφορετικό όραμα για το μέλλον. Οι πολίτες που πιστεύουν ότι πρέπει ν’ αλλάξουν όλα, ότι η Ελλάδα θα έχει τύχη μόνον αν μεταμορφωθεί σε μια αναπτυγμένη, παραγωγική και ανταγωνιστική ευρωπαϊκή χώρα. Οι πολίτες που αρνούνται να υποκύψουν σε πιέσεις και να ιεραρχήσουν με άλλα κριτήρια τις προτεραιότητές τους.

Είναι ώρα ευθύνης για την καθεμιά και τον καθένα μας. Είναι η ώρα να προχωρήσουμε όλοι μαζί μπροστά. Είναι ώρα κρίσιμων αποφάσεων για όλους!