Η ΝΔ επέστρεψε στην κρατική τηλεόραση και ο Τσίπρας στον ΣΚΑΙ, η διαφάνεια και η πολυφωνία δεν υπήρχε και δεν υπάρχει, γιατί;
Η ανάπτυξη των ιδιωτικών ηλεκτρονικών ΜΜΕ την δεκαετία του ’80, δεν έγινε με στοιχειώδεις κανόνες και αρχές, με ευθύνη των τότε κυβερνητικών κομμάτων.
Δυστυχώς, κοντόθωροι προσωπικοί και κομματικοί υπολογισμοί, αλλά και ιδιοτελείς προσωπικές επιλογές μερικών πολιτικών, εξέθρεψαν το φαινόμενο, νόθευσαν την πολιτική διαπάλη και επέβαλαν πρόσωπα και πολιτικές, που συνέβαλαν στην απαξίωση του πολιτικού συστήματος και των πολιτικών συνολικά.
Ο Σύριζα, φαινόταν ότι είχε τις προϋποθέσεις, για να ρυθμίσει τον χώρο των ΜΜΕ και να περιορίσει την διαπλοκή και την αναξιοκρατία στην πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας.
Δυστυχώς, φάνηκε ότι οι διακηρύξεις του, δεν έχουν σχέση με τις επιλογές του.
Η διαπλοκή, με παλιά και νέα ταυτότητα, βγαίνει ενισχυμένη.
Τα ισχυρά, οικονομικά συμφέροντα, είτε κατείχαν ΜΜΕ, είτε τα έλεγχαν, με την διαφήμιση και τα δάνεια, ήταν ασύδοτα.
Επέλεγαν, να στηρίζουν κόμματα και πολιτικούς, με βάση, τα στενά συμφέροντά τους.
Τα κόμματα, κατήγγειλαν τα ΜΜΕ, όταν στήριζαν τους αντιπάλους τους και τα υπερασπίζονταν, όταν στήριζαν τα ίδια και οι ρόλοι άλλαζαν.
Υπήρχαν και υπάρχουν πολιτικοί, που ήθελαν πάντα, την εξυγίανση του χώρου, των ΜΜΕ.
Όπως, υπήρχαν και υπάρχουν πολιτικοί που εξαρτώνται, από ΜΜΕ, γιατί από την προβολή τους, εξαρτάται κυρίως, η πολιτική τους ύπαρξη.
Δυστυχώς, η δεύτερη κατηγορία, ήταν και είναι, πιο μεγάλη και σίγουρα πιο ισχυρή, για ευνόητους λόγους.
Υπήρξαν κυβερνήσεις, που κάποια στιγμή, προσπάθησαν να κάνουν κάτι.
Δυστυχώς, δεν είχαν αποτέλεσμα, γιατί δεν είχαν ολοκληρωμένο σχέδιο, ούτε είχαν καθαρές, τις εσωτερικές τους γραμμές.
Η σημερινή κυβέρνηση, ψήφισε έναν νόμο, πέρα από κάθε λογική και με εμφανή την πρόθεση να ελέγξει τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και με πρόσχημα να βάλει τάξη, αναπαρήγαγε την ίδια νοσηρή κατάσταση.
Δεν την ενοχλεί η μεγάλη δύναμη που συγκεντρώνουν, από την απόκτηση των περιορισμένων καναλιών, πρόσωπα, που έχουν ισχυρή επιρροή και σε μεγάλες και σε μεγάλες κοινωνικές ομάδες.
Διατηρεί την τεχνολογική οπισθοδρόμηση, στην ενημέρωση και την πολιτική αντιπαράθεση.
Δεν υπάρχει ανεπτυγμένη δημοκρατική χώρα, να έχει ενημερωτικά κανάλια αποκλειστικά ελεύθερης ψηφιακής λήψης, όπως η χώρα μας. Παντού υπάρχει καλωδιακή λήψη, γεγονός που επιτρέπει την ύπαρξη μεγάλου αριθμού καναλιών με ελάχιστο κόστος, που βοηθάει την ανάπτυξη της πολυφωνίας.
Οι νέες τεχνολογίες, που στερείται σκοπίμως η χώρα μας, επιτρέπουν την δημιουργία τηλεοπτικού σταθμού με λίγα κεφάλαια και λίγους εργαζόμενους, συνεπώς δεν χρειάζονται οι περίφημοι «διαγωνισμοί», αφού οι δυνατότητες της καλωδιακής τηλεόρασης είναι μεγάλες. Τα κανάλια κρίνονται και αξιολογούνται από τους τηλεθεατές, ελέγχονται από ανεξάρτητες αρχές για την πολυφωνία τους και για τα οικονομικά και εργασιακά τους θέματα, από ειδικές υπηρεσίες.
Ακόμη και η Βουλγαρία, είναι πλήρως εναρμονισμένη τεχνολογικά και θεσμικά με τα Ευρωπαϊκά δεδομένα, εδώ και δέκα χρόνια. Έχει τέσσερεις ιδιωτικές πλατφόρμες, που μεταδίδουν καλωδιακά σε όλη την χώρα, όλα τα κανάλια, περίπου 120 κανάλια, Βουλγαρικά και ξένα, κάθε είδους, με 7 ευρώ τον μήνα. Στην Σόφια και σε όλη την ΕΕ δεν βλέπεις το δάσος των κεραιών στις πολυκατοικίες, που βλέπεις στην χώρα μας.
Η ελευθεροτυπία και ο πλουραλισμός του Τύπου και των ΜΜΕ, είναι κεντρικό δομικό στοιχείο της δημοκρατίας.
Είναι βασικό κριτήριο, του μορφωτικού επιπέδου ενός λαού.
Χαρακτηρίζει, το κράτος δικαίου και την διαφάνεια, στην λειτουργία του πολιτικού και οικονομικού συστήματος.
Στην Μεταπολίτευση, η ελευθερία του λόγου κατακτήθηκε, όχι όμως και ο πλουραλισμός και η ανεξαρτησία του τύπου και των ηλεκτρονικών ΜΜΕ από τις κυβερνήσεις και ισχυρά οικονομικά συμφέροντα.
Ακόμη χειρότερα , τις τελευταίες δεκαετίες, η γκρίζα πλευρά τους και η άσκηση αθέμιτης επιρροής στην πολιτική και την οικονομία, διογκώθηκε.
Δυστυχώς, έτσι πορευόμαστε και προς τις εθνικές εκλογές.