Το κόμμα του οποίου ο ιδρυτής, εν ονόματι τριτοκοσμικών φαντασιώσεων, θεώρησε την πτώση της δικτατορίας και την μεταπολίτευση απλή "νατοϊκή αλλαγή φρουράς".

(Ο Φλωράκης, φορέας της ιδέας ότι δημοκρατία είναι μόνον το καθεστώς του σταλινικού τρόμου, φέρεται να το είπε "λαϊκά": "τι μπρόκολα τι λάχανα").

Το κόμμα που ακολούθως καλλιέργησε τον αντιευρωπαϊσμό, την δυσπιστία απέναντι στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και στην ίδια την δημοκρατία.

Το κόμμα που πώρωσε ψυχές και μυαλά των ανθρώπων με το σύνθημα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο"........, την κρίσιμη στιγμή έκανε το "θαύμα" του:

Όταν η χώρα είχε εκπέσει στο χειρότερο σημείο της, με αποτέλεσμα να την κυβερνά ένας εσμός από μάγισσες, χαρτορίχτρες και ξεματιάστρες, με υπερπρωθυπουργό την πρωθυπουργική σύζυγο και σε ρόλο "αυλάρχη" έναν γελωτοποιό - τον ξαναβρήκαμε μπροστά μας με την κρίση, ως προπαγανδιστή του πιο χυδαίου ανορθολογισμού - εκείνη ακριβώς την στιγμή εξέλεξε για αρχηγό του έναν από τους σοβαρότερους πρωθυπουργούς της ιστορίας μας:

Τον Κώστα Σημίτη.

Η εξήγηση του παραδόξου βρίσκεται στο γεγονός ότι ο χώρος αυτός είχε δύο "ψυχές":

Εκτός της λαϊκιστικής-τριτοκοσμικής, (που ναι μεν ήταν εισαγόμενη αλλά εύρισκε ανταπόκριση στον αυτόχθονα κατσαπλιαδισμό), διέθετε και μία δεύτερη ψυχή, με ρίζες στις πιο δημιουργικές στιγμές και στα εξέχοντα πρόσωπα της ιστορία μας: Ως τον Τρικούπη και τον Ελευθέριο Βενιζέλο.

Ήταν το "ευρωπαϊκό ρεύμα" που είχε συμβάλει σοβαρά στο να μετατραπεί μία πρώην επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε μία "παραδόξως νεωτερική χώρα", όπως εύστοχα το είπε και το εξήγησε στο ομώνυμο βιβλίο του ο Γιάννης Βούλγαρης.

Μην αποκλείσουμε  λοιπόν, σε ένα μήνα από σήμερα, να βρεθεί η χώρα με ένα ακραιφνώς ευρωπαϊκό κόμμα και με μία ευρωπαία ηγέτη, που θα υπηρετήσει με σύγχρονους όρους τον δημοκρατικό ορθολογισμό....

Αυτά για τους απαισιόδοξους με τις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ...

Δημοσιεύεται και στο the books journal.gr