Γιάννη Καλογήρου, σ’ ευχαριστώ για ό,τι έγραψες για τον Σαντιάγκο Καρίγιο. Νιώθω όμορφα που πρόσφερα ή μου «απαλλοτρίωσαν» πάνω από δώδεκα-δεκατρία βιβλία του «Προβλήματα του Σοσιαλισμού σήμερα»

Μικρό ευαγγέλιο τότε για τους αναθεωρητές και τις αναζητήσεις τους (δες αντιφάσεις, φίλε μου, τι δουλειά έχουν τα ευαγγέλια με τις αναζητήσεις και τις αναθεωρήσεις).

Μαζί, με τον πρόλογό του ο μεγάλος διανοητής και πολιτικός της Αριστεράς Ηλίας Ηλιού που μας σημάδεψε και μας προκάλεσε με τη φρεσκάδα του, την επικαιρότητά του: «Για να ‘ναι κάποιος αποτελεσματικός στην προσπάθεια να μεταβάλλει μια κατάσταση, πρέπει να τη γνωρίσει, να παρακολουθεί τις μεταβολές της χωρίς να αιχμαλωτίζεται από προκατασκευασμένες ιδέες. Στην επανεξέταση πρέπει να προχωρεί με φρεσκάδα μυαλού, αδέσμευτος από παρωπίδες με εντιμότητα και οξυδερκή ειλικρίνεια, παρατηρώντας την κατάσταση κατάματα… Κυρίως, πρέπει να αποφύγει να γίνεται σκλάβος στόχων, συνθημάτων και δράσεων που έχει οργανώσει από καιρό, στη βάση προγενέστερων και παρωχημένων εκτιμήσεων».

Και μια κουβέντα για το μεταφραστή, που δεν ήταν μόνο αυτό, τον Λάκη Προγκίδη, από τα πιο ανήσυχα μυαλά των Ρηγάδων.

Είμασταν τυχεροί όσοι συναντηθήκαμε με τέτοιες ιδέες και τέτοια πρόσωπα. Να ‘σαι καλά Γιάννη.