Από την άποψη των χαιρετισμών – ομιλιών είχε όντως επιτυχία, σε συμβολικό τουλάχιστον επίπεδο, το συνέδριο της ΔΗΣΥ.

Αρχηγοί και πρώην αρχηγοί και πρώην πρωθυπουργοί του ΠΑΣΟΚ καθώς και νυν και πρώην βουλευτές και στελέχη του κινήματος και των συνιστωσών της συμπαράταξης δημιούργησαν μια εικόνα συσπείρωσης.

Η αγωνία για την συγκρότηση ενός νέου ενιαίου φορέα ήταν εμφανής και σφράγισε συνολικά τις εργασίες του συνεδρίου. Οι ριζικά διαφορετικές αντιλήψεις ακόμα και για τα διαδικαστικά θέματα έδειξαν, ωστόσο, πόσο διαφορετικά ονειρεύονται τον φορέα αυτόν τα ηγετικά στελέχη του χώρου.

Πόσο «νέος» μπορεί να είναι ένας φορέας τη στιγμή που η κ. Γεννηματά καλεί τους προοδευτικούς πολίτες να επιστρέψουν «στο σπίτι τους»; Μήπως ως «νέο» εννοεί την επιστροφή στο αλήστου μνήμης «ΠΑΣΟΚ – συνεργαζόμενοι»;

Και πόσο ενιαίος μπορεί να είναι οργανωτικά αν δεν έχει διευκρινισθεί – το αντίθετο μάλιστα – αν μιλάμε για τη δημιουργία ενός κόμματος ή απλά για μια πολιτική ομπρέλα; Κι ακόμα, πόσο ενιαίος πολιτικά μπορεί είναι ένας φορέας όταν κάποιοι τον οραματίζονται ως ένα κεντροαριστερό σοσιαλδημοκρατικό φορέα επιστροφής στις σοσιαλιστικές ρίζες της Αριστεράς και άλλοι ως ένα φορέα του προοδευτικού μεταρρυθμιστικού και φιλελεύθερου κέντρου;

Ο Κώστας Σημίτης δεν έκρυψε τα λόγια του για μια ακόμη φορά. Τόνισε ότι η άποψη των προοδευτικών πολιτών είναι ότι οι ηγεσίες απέτυχαν και ότι χρειάζεται ένας νέος φορέας με νέους ανθρώπους και νέα ηγεσία.

Έχει απόλυτο δίκιο ο πρωθυπουργός του εκσυγχρονισμού. Ο πιο σημαντικός στόχος ενός νέου φορέα είναι να κινητοποιήσει τους απογοητευμένους προοδευτικούς πολίτες και η αλήθεια είναι, δυστυχώς, ότι από το συνέδριο φάνηκε ότι ο ουσιαστικότερος ρόλος που τους επιφυλάσσεται είναι η συμμετοχή τους στην εκλογή αρχηγού από τη βάση…