Αγνοείστε τον τίτλο από το άρθρο του Clapp στους New York Times και δεν θα διαβάσετε τίποτα που δεν γνωρίζετε ήδη. Δηλαδή τις επισυνδέσεις της ΕΥΠ συν τις αόριστες φημολογίες περί predator κλπ.
Πράγματι, ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος αναζητεί την σαπίλα σταθερά και παντού οπως δείχνει η αρθογραφία του. Είναι η δουλειά του. Η δίκη μας είναι να εκτιμήσουμε αν αυτά που επισημαίνει συνιστούν νεοπαγές φαινόμενο τεράστιων διαστάσεων, επιθανάτια σήψη δηλαδή και όχι το είδος της σαπίλας που ευδοκιμεί στην καθημερινότητα.
Και μας βοηθάει. Απαντά στην τελευταία του παράγραφο:
The problem here is not that corruption under Mr. Mitsotakis is necessarily more endemic than under previous Greek governments — or in many other European countries. (Opposition leaders and journalists have been targeted by spyware in France, Spain, Hungary and Poland.) It is, rather, the unsustainable contradiction between the country Mr. Mitsotakis insists on pitching abroad — an unimpeachably democratic state whose respect for the rule of law and liberal bona fides ought to be rewarded with corporate investments and tourism dollars — and the one he actually presides over.
Με αλλά λόγια, μέμφεται τον πρωθυπουργό όχι γιατί εισάγει νέες κάκιστες πρακτικές αλλά γιατί δεν βελτιώνει τα πράγματα φέρνοντας την χώρα εγγύτερα προς τους ιδιους του τους στοχους και προς μια τελειότητα που μπορεί μεν να σπανίζει στον κόσμο αλλά πρέπει να παραμένει και δικός μας στόχος και επιθυμία.
Συμφωνώ! Θέλω κι εγώ να δω εντυπωσιακές βελτιώσεις (αν και δεν θα συμφωνήσω πως τίποτα δεν άλλαξε στον κρατικό μηχανισμό όπως ισχυρίζεται το κείμενο, ούτε βέβαια πως οι επενδύσεις και ο τουρισμός κατευθύνονται μόνο προς τις πιο τέλειες χώρες).
Όμως αγαπητοί μου NY Times μην μας πουλάτε τίτλο γκραν γκινιόλ (και με αντίστοιχη φωτό-εφιάλτη στο δρόμο με τις λεύκες) που δεν έχει και τόση σχέση με το κείμενο! Αυτά είναι, πως να το πω, πιο κοντά στις πρακτικές του New York Post, τίτλοι-καθρεφτάκια για ιθαγενείς δηλαδή, όχι για σκεπτόμενους αναγνώστες.