Σε μια ανάρτηση, την επομένη των εκλογών του Ιουνίου, σημείωνα πως "... από το σύστημα του μικρού ή καχεκτικού δικομματισμού ή του ενάμιση κόμματος περάσαμε στο -κατά Ντιβερζέ- σύστημα του κυρίαρχου κόμματος ...". (*)

Οι σημερινές εκλογές σε Περιφέρειες και Δήμους -μετά από ένα δύσκολο και επώδυνο καλοκαίρι- όχι μόνο επιβεβαίωσαν αυτή την εκτίμηση αλλά την ενίσχυσαν και, μάλιστα, καθοριστικά.

Κι αυτό έχει να κάνει με την περαιτέρω "εξάχνωση" του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία, ελέω Κασσελάκη, θα συνεχιστεί.

Το ΠΑΣΟΚ, παραδοσιακά ισχυρό στην Αυτοδιοίκηση, φαίνεται να αυξάνει κατά τι τις δυνάμεις του, ιδιαίτερα στα μεγάλα κέντρα όπου υστερούσε, προσδοκώντας ξεπέρασμα στις ευρωεκλογές. Για την απαράδεκτη ελληνική ιδιομορφία του ΚΚΕ, το οποίο ενισχύθηκε θα τα πούμε μια άλλη φορά.

(*) Πολλοί συγχέουν το λεγόμενο σύστημα του κυρίαρχου κόμματος με μονοκομματικά ή illiberal πολιτικά συστήματα. Δεν είναι, όμως, έτσι. Ο Ντιβερζέ όταν εισήγαγε τον όρο είχε στο νου του τους σοσιαλδημοκράτες της Σκανδιναβίας και ιδιαίτερα της Σουηδίας και τους Χριστιανοδημοκράτες της Ιταλίας.

Από ανάρτηση στο FB