«Η κατάσταση είναι απελπιστική, αλλά δεν είναι σοβαρή»
Paul Watzlavick, ψυχολόγος
Από το βιβλίο «Φτιάξε
τη δυστυχία μόνος σου»
Η ΕΕ ιδρύθηκε με σκοπό την παγίωση της ειρήνης στην ήπειρο των μεγάλων πολέμων του 20ού αιώνα. Ως μέσον, από τις χώρες που την ίδρυσαν, επελέγη η ανάπτυξη οικονομικών σχέσεων μεταξύ των κρατών-μελών της και η αλληλεξάρτησή τους με κοινούς κανόνες με τη δημιουργία ενός υπερεθνικού οργάνου, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κ.λπ. Μέρος της κυριαρχίας των κρατών θα έπρεπε να μεταβιβαστεί σε αυτό το όργανο.
Ο στρατηγικός στόχος των πατέρων της ΕΕ ήταν η σταδιακή εξέλιξη σε «όλο και περισσότερη Ευρώπη». Η πορεία της προς την ενοποίηση οδήγησε στη δημιουργία της εσωτερικής αγοράς, της ΟΝΕ και στη διεύρυνση με κράτη που έζησαν δικτατορίες, όπως η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία, ή ανήκαν στο ανατολικό μπλοκ και η Κύπρος. Ως βασικές προϋποθέσεις για τη συμμετοχή συνομολογήθηκε να είναι η δημοκρατία και η ελεύθερη αγορά με τις τέσσερις ελευθερίες διακίνησης προσώπων, κεφαλαίων, και αγαθών. Είναι αυτές ακριβώς οι αρχές που βάλλονται από τους ποικίλους εχθρούς της. Η εκχώρηση κυριαρχίας και οι ελευθερίες διακίνησης.