Για την Χάγη, πάλι δυο λόγια

Νίκος Γκιώνης 18 Δεκ 2019

Χάγη δεν πρόκειται να υπάρξει , παρά μόνο αν προηγηθούν περισσότερο του ενός σύντομα πολεμικά επεισόδια….Ή αν αλλάξει η Τουρκία θέση , όπως είχε συμβει την πρώτη τριετία Ερντογάν για τους δικούς της λόγους ..τότε οικονομικούς…Πιθανόν ούτε με αλλαγή ηγεσίας . Ούτε το Κυπριακό θα βρεί πολιτική οριστική λύση , καθώς ισχύει το κάθε πέρσι και καλύτερα …Ο ντε Κουεγιάρ ήταν πιό γενναιόδωρος από τον Μπούτρος Γκάλι κι αυτός από τον Ανάν , που ήταν η εσχατιά των ευκαιριών. …Τα Σχέδιά τους , εννοώ…Σε απώτερο χρόνο η Τουρκία και η Β.Κύπρος θα ενιαιοποιηθούν ως Κράτος , με την απομάκρυνση των τελευταίων ειρηνιστών σαν τον Μουσταφά Ακιντζί…

Οι πρώτες διερευνητικές που πρηγούνται του συνυποσχετικού ξεκίνησαν λίγο μετά το Μοντραί του 76 ανάμεσα σε Κ.Καραμανλή – Μπ.Ετσεβιτ όμως ατόνησαν γρήγορα και με ευθύνη μας , λόγω της υπερισχύσεως του δόγματος Μολυβιάτη. ..Η πιό timing ευκαιρία …από τις σπάνιες , που εμφανίζονται με όρους ισχύος και ανάγκης …ήταν την περίοδο λίγο πριν και λίγο μετά το Ελσίνσκι καθώς η Τουρκία φυτοζωούσε οικονομικά υπό την ομπρέλα του ΔΝΤ…Εξ αυτού του λόγου ήταν υποχωρητική για την Κύπρο στην ΟΝΕ και δέχτηκε το συνυποσχετικό ως προαπαιτούμενο των – τότε – ενταξιακών διαπραγματεύσεων την Χάγη ….Άπαξ και δεν συνέβη , έστω και ως αρχική διερεύνηση τύπου Μοντραί , χάθηκε η ευκαιρία δίχως φυσικά να γνωρίζουμε το τι θα συνέβαινε μετά , καθώς με αν δεν γράφεται Ιστορία…Αντικειμενικά η τότε στοχευμένη βούληση και η συγκυρία ήταν η στατιστική στιγμή του ευνοϊκού ελληνικού » πολιτικώς πράττειν »
Η τωρινή πολιτική δεν δείχνει προς Χάγη , παρά προς μιά ελεγχόμενη διατήρηση της αστάθειας και διαφύλαξης της κυριαρχίας…ίσως δεν υπάρχουν και οι συνθήκες , εκτός κι αν εκμεταλλευτείς τις παραμικρές τρυπούλες συνδυαστικά ….περισσότερο μου δείχνει μεσοχρόνιο στρατηγικό τακτικισμό , παρά κινήσεις που , δυνατόν , να οδηγήσουν μελλοντικά σε κάτι ουσιωδέστερο……Γενικώς απαισιοδοξώ και για την Ελλάδα και πολύ περισσότερο για την Κύπρο , που θα είχε γίνει κάτι σαν την Λιβύη με πολεμικές συρράξεις αν δεν είχεν υπάρξει η ΟΝΕ της , μακρά στόχευση των Κληρίδη – Βασιλείου – Σημίτη – Κρανιδιώτη και κανα δυό που δεν ανακαλώ στην μνήμη….τα ζητήματα μπορούν να πάνε χειρότερα με διαστήματα ασταθούς ευστάθειας στην καλύτερη …..πάντως η Χάγη , δεν νομίζω πως αποτελεί κρύφια επιδίωξη της παρούσης κυβερνήσεως …περισσότερο βλέπω μιαν επιτυχή διπλωματική κανονικότητα περι το επικαιροποιημένο δόγμα Μολυβιάτη και τίποτα πιό μακρινό , ακόμα κι αν φτιαχνόντουσαν συνθήκες καλύτερες.

Έχει απόλυτο δίκιο ο Μακρόν και για την ανασύσταση του ΝΑΤΟ , και για την αυτόνομη στρατιωτική επάρκεια της ΕΕ ενόλω και για την κατασκευή ειδικής προνομιακής σχέσης της ΕΕ με την συγκεκριμένη Πουτινική Ρωσία , ωσεί παρούσα δηλ. η τελευταία στο μέγιστο των διεργασιών εντός της ΕΕ.Είναι πολύ μόνος όμως , αφήστε που εγκαλείται και για νεογκωλισμό λες κι ο ντε Γκώλ δεν υπήρξεν ο δημιουργός της μεταδωσιλογικής Γαλλίας….