Για να επιλύσουμε το πρόβλημα της δομής και λειτουργίας του κράτους, πρέπει να αποδεχτούμε την πραγματικότητα: Ήταν λανθασμένο το πρωθυπουργοκεντρικό μοντέλο της Μεταπολίτευσης, στο οποίο το ίδιο πρόσωπο ελέγχει την εκτελεστική, την νομοθετική και τη δικαστική εξουσία. Στην επικείμενη Συνταγματική Αναθεώρηση πρέπει να γίνουν οι απαραίτητες τροποποιήσεις.
Μέχρι τότε, είναι επείγον να συμφωνηθεί με ευρείες συναινέσεις στη Βουλή, τις επόμενες εβδομάδες, ένα Σχέδιο Αναδόμησης και Επανασχεδιασμού του Κράτους, με βάση τους εξής δυο άξονες: (α) Το Υπουργικό Συμβούλιο θα έχει λιγότερους από 20 Υπουργούς, οι οποίοι θα είναι τα καλύτερα στελέχη που διαθέτει η χώρα και η ελληνική ομογένεια, στα συγκεκριμένα αντικείμενα, και θα είναι ασυμβίβαστη η ιδιότητα του υπουργού και του βουλευτή, και (β) ένα Σώμα Γενικών Διευθυντών και Διοικητών Οργανισμών, οι οποίοι θα είναι τα καλύτερα στελέχη που διαθέτει η χώρα και η ελληνική ομογένεια, στα συγκεκριμένα αντικείμενα.
Η χώρα δεν μπορεί να επιβιώσει μακροπρόθεσμα με την υφιστάμενη δημόσια διοίκηση. Η δημόσια διοίκηση δεν μπορεί να αποτελεί λάφυρο της εκάστοτε εκτελεστικής εξουσίας, αλλά πρέπει να εξυπηρετεί αποτελεσματικά τα μακροχρόνια συμφέροντα της χώρας. Δύο είναι οι κύριες παρεμβάσεις που χρειάζονται στο Κράτος: (α) Ένα νέο σώμα Γενικών Διευθυντών και Διοικητών Δημόσιων Οργανισμών, στο οποίο θα επιλέγονται από το ΑΣΕΠ και άτομα εκτός δημόσιου τομέα καθώς και ομογενείς Έλληνες της διασποράς, και (β) η πλήρης ψηφιοποίηση της δημόσιας διοίκησης.
Μόνο με μια τέτοια δομή και στελέχωση θα μπορεί η δημόσια διοίκηση να προστατεύει τα εθνικά συμφέροντα, σε μια χώρα όπου πλέον ξένες οντότητες ελέγχουν την πλειονότητα των σημαντικών υποδομών και επιχειρήσεων.
Το καθοριστικό στοιχείο της επανίδρυσης της Δημόσιας Διοίκησης θα είναι η πλήρης ψηφιοποίηση της δομής, της οργάνωσης και της λειτουργίας των Υπουργείων και των Δημόσιων Οργανισμών. Το μειονέκτημα της καθυστέρησης θα πρέπει να μετατραπεί σε πλεονέκτημα, με την υιοθέτηση των πιο εξελιγμένων τεχνολογιών διεθνώς.
Προτείνεται η δημιουργία ενός παράλληλου ψηφιακού οργανισμού για κάθε δημόσια υπηρεσία, με βάση το μοντέλο του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος (ΟΠΣ) Φορολογίας (1997-2001) και του ΟΠΣ του ΙΚΑ (2000-2004). Αυτά τα προγράμματα σχεδιάστηκαν και ψηφιοποιήθηκαν εκτός των αντίστοιχων οργανισμών και στη συνέχεια, παράλληλα με την καθημερινή λειτουργία του παραδοσιακού οργανισμού, ακολούθησε η εκπαίδευση και προσαρμογή των υπαλλήλων στα νέα συστήματα. Στην υλοποίηση των εργασιών των ΟΠΣ συμμετείχαν τα καλύτερα στελέχη των δύο οργανισμών, σε συνεργασία με εξωτερικούς συμβούλους.
Η μεγαλύτερη τομή στο σχεδιασμό των νέων συστημάτων επετεύχθη με τη συντελεσθείσα απλοποίηση και βελτίωση των υφισταμένων διαδικασιών. Εκτιμάται ότι με την υιοθέτηση της προτεινόμενης διαδικασίας, η ψηφιακή αναδιοργάνωση των δημόσιων υπηρεσιών μπορεί να ολοκληρωθεί εντός διετίας για όλο το εύρος της δημόσιας διοίκησης, σε συνεργασία με τις μεγάλες εταιρίες συμβούλων επιχειρήσεων, λαμβάνοντας υπόψη και την συντελεσθείσα πρόοδο των τελευταίων ετών.
Συμπερασματικά, πιστεύουμε ότι τα προαναφερόμενα προδιαγράφουν μια αποτελεσματική στρατηγική για να ξεφύγει το πολιτικό σύστημα της χώρας από το επιτεινόμενο αδιέξοδο της τελευταίας 20ετίας, το οποίο προσεγγίζει πλέον τα όρια μιας μείζονος εθνικής κρίσης. Εάν υλοποιηθεί η προτεινόμενη στρατηγική, τότε θα απογειωθεί η αποτελεσματικότητα του Κράτους και θα τεθούν οι βάσεις για την αναγέννηση της χώρας, εν όψει των μεγάλων προκλήσεων που αντιμετωπίζει.