Εν πολλοίς αδιάφορο μου δείχνει το ζήτημα, μέσα στον ορυμαγδό της βιοτής …το μόνο που θα κάνω είναι λίγες επισημάνσεις :

1. Είναι ζήτημα σύνδεσης σημαίνοντος σημαινομένου …κι αν το σημαινόμενο – τοπογραφία – είναι το ίδιο, τότε δεν υπάρχει λόγος να αλλάξεις το λογότυπο ενός επιτυχημένου σημαίνοντος- όνομα.
2. Περιπτώσεις ονομασίας σαν το »Αερολιμένας ΕΛ.ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ » εγκαθίστανται αυτόματα και εντυπωτικά στην νόηση, εξαιτίας της διαφοράς ανάμεσα στο νέο και στο παλιό και της συνεχούς και εύλογης υπομνήσεως αυτής
3. Ο Ελ. Βενιζέλος έχει καεί ως οδική αστική συλλογική μνήμη με την ονοματοδοσία στους κεντρικότερους δρόμους των Αθηνών, που όλοι τους λέμε με τις καθιερωμένες – εγγεγραμένες μνημονικά – παλαιές ονομασίες.
4. Αντίθετα η Ούλοφ Πάλμε – Ηλία Ηλιου για ανερμήνευτους απλουστευμένους λόγους έχει πιάσει.
5. Υπάρχουν πολλοί που προτιμούν την αριθμητική σημασιολόγηση των δρόμων πχ. Ε64 κι άλλοι που τους βολεύει η ιστορική γεωγραφική υπόμνηση …Εγνατία , Ιόνια , κλπ
6. Στην Γερμανία η πλειονότητα των δρόμων έχει τα ίδια ονόματα πολλά χρόνια, ενώ στην Γαλλία του σωβινισμού μόνον σημαντικές ολικές κατασκευές πχ. Αεροδρόμιο φέρουν με φειδώ το όνομα ιστορικών προσώπων, εδώ Σαρλ ντε Γκώλ
7. Μέτρο των πάντων είναι η χρηστικότητα, αλλιώς πέφτουμε στην υστερία μετονομασιών που ξεκίνησε μεταπολιτευτικά από το ΠΑΣΟΚ και συνεχίζεται με περισσή επιπολαιότητα ως τα σήμερα.
8. Αν ένα τμηματάκι της Β. Σοφίας – άλλη μέγιστη επιτυχία μιας αντιδημοφιλούς προσωπικότητας ως ονοματοδότηση, που δεν μπόρεσε ποτέ ν’ αλλάξει – λέγονταν κοντά στο ΝΙΜΙΤΣ Ίωνος Δραγούμη για την τοποθεσία δολοφονίας του ή Ελ.Βενιζέλου στην Κηφισίας για την απόπειρά δολοφονίας του τότε, ναι θα ήταν για κάποιους και ιστορική διεύρυνση μιας και αφενός δεν θα έσπαγε η οδική συνέχεια του αστικού ιστού ,ενώ το κομματάκι του δρόμου θα επείχε θέση μνημείου
9. Σ’ αυτή την περίπτωση είναι και το δρομάκι Θάνου Αξαρλιάν με πολλαπλάσια σημασία, καθώς ο τιμώμενος ήταν άσημος.
10. Έχει καταντήσει ιστορική φάμπρικα καθώς πχ.. ουδείς συνδέει το αρκτικόλεξο ΣΕΦ με τις , έτσι κι αλλιώς , πολλαπλών σημασιών , έννοιες της Ειρήνης και της Φιλίας που στην καθημερινότητα δεν τέμνονται αναγκαστικά μεταξύ τους..
11. Το καλύτερο είναι οι διαπιστεύσεις τιμωμένων προσώπων να επιχειρούνται με φειδώ μέσα στα σχολικά προγράμματα αρχικά και στην συνέχεια μια Επιτροπή Κύρους από Ιστορικούς , μα κυρίως Συγκοινωνιολόγους Κυκλοφοριολόγους να εισηγείται προς τον ενδιαφερόμενο φορέα , θετικά ή απορριπτικά .
12. Αλλιώς συνεχίζονται στον όνομα μιας αρξάμενης κανονικότητας τα παπατζιλίκια ξεπερασμένων εποχών, που δεν μοιάζουν παρά σε ελάχιστα με τις σημερινές και οδηγούν στο Αγοραίον της υποτιθέμενης τιμής, όπως ευσχήμως υπέδειξε η οικ. Μπακογιάννη, ενώ το ίδιο είμαι βέβαιος πως θα ‘κανε και η αείμνηστη Αθηνά Παναγούλη αν ζούσε…

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Χρηστικότητα κι όχι επικοινωνία, και αλλαγές και διατηρήσεις παλιών με αναλογία υπέρ του δευτέρου ύστερα από σύντομη διαβούλευση με Επιτροπή – τοπική ή εθνική , κατά περίπτωση – Επιστημόνων….Για να φύγουμε από τις προτάσεις μαζοποίησης μνημών σημαντικών διακυβεύσεων ή προσώπων αφήνοντας τες στην τύχη τους , δηλαδή σε ενιαύσιους δημοτικούς , διοικητικούς , κοινοτικούς – πλημμελών αντιλήψεων και αφειδούς κομπορρημοσύνης – άρχοντες….

ΥΓ : Είναι γνωστό τοις πάσι το επιτυχημένο μοντέλο του ΗΣΑΠ και γενικώς των μέσων σταθερής τροχιάς , είναι ευκαιρία να εγχαράσσουμε την γεωγραφία της πόλεώς μας ….άλλωστε η4 περιδιάβαση του ΗΣΑΠ επέτρεψε στο Πέτρο Μάρκαρη να γράψει ένα πλήρες οδοιπορικό για την Αθήνα σ’ ένα νοσταλγικό βιβλίο του…Ενώ η φουκαριάρα η Φιλική Εταιρεία έμεινε Πλ. Κολωνακίου και η Κεντρική Λαχαναγορά στο Μοσχάτο έγινε επί το χρηστικότερο Λαχαναγορά κι ευτυχώς και στις δύο περιπτώσεις..