Για μια νέα μεγάλη μεταρρυθμιστική πολιτική δύναμη

Γιάννης Μεϊμάρογλου 30 Μαρ 2017

Ομιλία στην εκδήλωση της Αθήνας

Δεν είναι η πρώτη φορά που ζωντανεύει η ελπίδα για μια μεγάλη ενιαία προοδευτική παράταξη. Μια ελπίδα που στις σημερινές συνθήκες δυναμώνει και την ελπίδα για τη σωτηρία της χώρας. Όχι γιατί εμείς είμαστε οι «καλοί» ή- πολύ περισσότερο -‘οι «μόνοι καλοί» που μπορούμε να βγάλουμε τη χώρα από τη βαθιά κρίση. Η αλαζονεία, που έχει περισσέψει στον δημόσιο βίο στα χρόνια της μεταπολίτευσης, δεν ήταν ποτέ ο κατάλληλος σύμβουλος. Αλλά γιατί εμείς έχουμε συνειδητοποιήσει απόλυτα ότι βασική προϋπόθεση για να ξεπεράσουμε την κρίση είναι η ήττα της στασιμότητας, η ήττα των καταστροφικών πολιτικών που μας οδήγησαν μέχρι εδώ, η ήττα του λαϊκισμού που μπόλιασε την κοινωνία μας για χρόνια. Η αναγέννηση της Ελλάδας περνάει μέσα από τη νίκη των προοδευτικών δυνάμεων και ιδεών απέναντι στις διακομματικές δυνάμεις της συντήρησης, περνάει από τη νίκη των μεταρρυθμιστών απέναντι στους λαϊκιστές.

Γι αυτό άλλωστε στην αίθουσα αυτή βρισκόμαστε σήμερα πολίτες προερχόμενοι από διαφορετικούς ιδεολογικούς χώρους που συνειδητοποιούμε, μέσα και από την δική μας προσωπική διαδρομή, ότι δεν είμαστε οι κάτοχοι της απόλυτης αλήθειας, ότι οι ιδέες της δημοκρατικής Αριστεράς, της σοσιαλδημοκρατίας, του κεντρώου και προοδευτικού φιλελευθερισμού μπορουν να εκφράσουν και να συγκροτήσουν μια νέα μεγάλη προοδευτική πολιτική δύναμη, ικανή να σπρώξει τη χώρα μπροστά. Συνειδητοποιήσαμε ότι ο δράκος του παραμυθιού της κρίσης που περνάμε, δεν ξερνάει τις φωτιές του έξω από τα σύνορα της χώρας αλλά μέσα σ’ αυτά και ότι αν θέλουμε στο τέλος να ζήσουμε «εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα» θα πρέπει να τ’ αλλάξουμε όλα για να μην δούμε τη χώρα να γκρεμίζεται συθέμελα.

Νοιώσαμε, μέσα στα χρόνια της κρίσης κι άλλες φορές την ίδια ελπίδα. Και νοιώσαμε κάθε φορά στο τέλος την ίδια απογοήτευση, την ίδια πικρή γεύση της αποτυχίας. Οι αιτίες της κάθε φορά αποτυχίας ήταν πράγματα πολύ «μικρά», μπροστά στο μεγάλο διακύβευμα. Που αποδείχτηκαν ωστόσο αξεπέραστα για τη νοοτροπία ενός πολιτικού συστήματος και των ανθρώπων του που θέτουν πάντα την επιβίωσή σε απόλυτη προτεραιότητα. Αν δεν συνειδητοποιήσουμε όλοι, ιδιαίτερα τις κρίσιμες αυτές στιγμές, ότι δεν έχει καμια απολύτως σημασία να επιβιώσει πολιτικά ένα κόμμα ή ένας πολιτικός σε μια κατεστραμμένη χώρα, τότε φοβάμαι ότι τα αποτελέσματα δεν θα είναι και πάλι διαφορετικά.

Φίλες και φίλοι,

Η σύντομη πορεία της πρωτοβουλίας αυτής, απέδειξε ότι η «Ωρα αποφάσεων» βρήκε γόνιμο έδαφος για να καρπίσει. Αυτός είναι και ο λόγος που το Ποτάμι, ο επικεφαλής, τα πολιτικά του όργανα, τα στελέχη του και η Επιτροπή Διαλόγου – στην οποία είμαι επικεφαλής έχοντας την τιμή να συνεργάζομαι με μερικούς από τους πιο αξιόλογους ανθρώπους από την κοινωνία, την επιστήμη, τον πολιτισμό και το οικολογικό κίνημα – στήριξαν την πρωτοβουλία αυτή αποφασίζοντας να συμμαχήσουν και να συμπορευτούν μαζί της.

Η απόφαση αυτή στηρίζεται στην πολιτική σύμπτωση σε πολλές προγραμματικές θέσεις, κυρίως όμως στη μεταρρυθμιστική προοπτική για το μέλλον της χώρας.
Με την συμμετοχή τους στις πανελλαδικές εκδηλώσεις, τις ομιλίες και τις παρεβάσεις τους, οι εθελοντές του Ποταμιού έδωσαν το δικό τους φρέσκο μεταρρυθμιστικό παρών, δείχνοντας και την αποφασιστικότητά τους στην υλοποίηση ιδρυτικής φιλοδοξίας του Ποταμιού, να γίνει «η μαγιά του καινούργιου» ενός καινούργιου που θέλει να τ’ αλλάξει όλα χωρίς να γκρεμίσει τη χώρα».

Αυτήν ακριβώς τη μάχη δίνει το Ποτάμι στα τρία χρόνια της πολιτικής του διαδρομής. Μια μάχη σκληρή και δύσκολη, απέναντι σ’ ένα ισχυρό πελατειακό κράτος, σε μια αδιαπέραστη γραφειοκρατία, σε μια κεκτημένη και βολική για πολλούς στασιμότητα, ενάντια σ’ έναν αδίστακτο λαϊκισμό, ένα αριστεροακροδεξιό σαράκι που κατατρώει την κοινωνία. Η μάχη αυτή δεν δίνεται χωρίς πολιτικό κόστος που το Ποτάμι δεν διστάζει να το πληρώσει στο όνομα της συνέπειας στις διακηρύξεις του.

Στο πλαίσιο αυτό το Ποτάμι πιστεύει ότι η συμμαχία του με την «Ώρα αποφάσεων» πρέπει να στεριώσει και να διευρυνθεί, να γίνει ένα μεγάλο μεταρρυθμιστικό προοδευτικό κίνημα, αγκαλιάζοντας όσο γίνεται ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις αυτού του χώρου, μαζί – και κυρίως – τις δυνάμεις που μένουν σήμερα στην άκρη απογοητευμένες, επιλέγοντας την αποχή από τα κοινά.

Για τον σκοπό αυτό προτείνει την άμεση σύσταση μιας κοινής πολιτικής επιτροπής, στην οποία θα συμμετέχουν εκπρόσωποι όλων των δυνάμεων που θα συμπορευτούν  σ’ αυτό το εγχείρημα, η οποία θα κατευθύνει πολιτικά την συμμαχία και θα αποφασίσει και προγραμματίσει, με βάση τις πολιτικές εξελίξεις και την κοινωνική δυναμική που θα δημιουργηθεί, τις διαδικασίες για την συγκρότηση νέου ενιαίου κινήματος με την εκλογή αρχηγού από τη βάση και την διεξαγωγή του ιδρυτικού του συνεδρίου.

Φίλες και φίλοι,

Η συγκρότηση μιας νέας μεγάλης μεταρρυθμιστικής πολιτικής δύναμης θα αποτελέσει αποφασιστικό παράγοντα για μια διαφορετική, αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Μιας δύναμης αυτόνομης και ταυτόχρονα έτοιμης να συμβάλλει με τις δικές της δυνάμεις, ιδέες και προτάσεις στην αλλαγή της σελίδας, στον εκσυγχρονισμό και την προόδο της Ελλάδας. «Ο εκσυγχρονιστές δεν πρεπει να κρύβονται» είπε τις προάλλες ο Σταύρος Θεοδωράκης.

Στον βυθό μιας ατέλειωτης και αδιέξοδης κρίσης ο τόπος δεν χρειάζεται ούτε ένα ακόμα κόμμα αλλά ούτε και μια εξισσοροπιστική και νωθρή μεσαία δύναμη. Δεν χρειάζεται μια δύναμη που, στο όνομα του δήθεν «προοδευτισμού» θα μετράει τις αποστάσεις από τους πολιτικούς της αντιπάλους για να επιβεβαιώνει, κάθε φορά ότι είναι ίσες. Η μόνη απόσταση που μας ενδιαφέρει είναι η απόσταση που μας χωρίζει από την έξοδο από την κρίση και την ανάπτυξη. Ούτε χρειάζεται μια δύναμη που, στο όνομα του δήθεν «προοδευτισμού» θα παρακαλάει να πάρουν οι άλλοι αυτοδυναμία για μην έρθει η ίδια σε δύσκολη θέση.

Ο προοδευτισμός δεν είναι ένα λάβαρο δίχως περιεχόμενο. Είναι τρόπος πολιτικής δράσης και συμπεριφοράς αλλά πρωτίστως είναι η καταθεση προτάσεων και υπεράσπιση θέσεων που οδηγούν τη χώρα στον 21ο αιώνα. Δεν είναι συνταγές βγαλμένες από απα ντουλάπια του 1930, ούτε της δεκαετίας του ’80.

Θέλουμε να χτίσουμε ένα πραγματικά ισχυρό προοδευτικό μεταρρυθμιστικό κίνημα που θα αναλάβει τις ευθύνες του για το μέλλον της χώρας και θα συμβάλλει στη διαμόρφωσή του, που θα αποτρέψει την διαιώνιση του πελατειακού κράτους της διαφθοράς και της αναξιοκρατίας, που δεν θα επιτρέψει να ξαναπέσει η Ελλάδα στα χέρια των Βατοπεδίων.
Το είπε τόσο καθαρά χτες το βράδυ ο Κώστας Σημίτης: «Χρειάζεται νέα πλειοψηφία στη Βουλή με τη θέληση και την ικανότητα να πάρει τις αποφάσεις που έχει ανάγκη η χώρα».