«Κανείς μας δεν μπορεί να σωπαίνει μπροστά στο έγκλημα που συντελείται και κλιμακώνεται καθημερινά στη Γάζα. Η σφαγή των Παλαιστινίων πρέπει να σταματήσει! Η διεθνής κοινότητα πρέπει να βάλει φραγμό στην ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου!» υποστηρίζει ο κ Σωτήρης Βαλντέν, εξέχον στέλεχος του Σύριζα -της «αντικασσελακικής» φράξιας, συγκεκριμένα. Διευκρινίζοντας:  «Η Χαμάς … χρησιμοποιεί τρομοκρατικές μεθόδους, αλλά ταυτόχρονα εκπροσωπεί τον λαό της Γάζας και τον εθνικοαπελευθερωτικό του αγώνα». Και συμπληρώνοντας, μήπως δεν έχουμε καταλάβει καλά, πως η Χαμάς είναι κάτι «Όπως το ΡΚΚ για τους Κούρδους της Τουρκίας, όπως παλιότερα το FNL στην Αλγερία ή και ο IRA στην Ιρλανδία». (Το ότι γλύτωσε από την εξομοίωση το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, μάλλον οφείλεται στο ότι τυχαία δεν του πέρασε από το μυαλό. Όπως, ας πούμε και η ΕΟΚΑ και η ΕΟΚΑ Β’ …). Βεβαίως: «Η μονόπλευρη καταγγελία της τρομοκρατίας της Χαμάς, γίνεται από χώρες που έχουν δολοφονήσει πολλαπλάσιο αριθμό αμάχων, όχι τον 19ο αιώνα, αλλά πολύ πιο πρόσφατα στο Βιετνάμ, το Ιράκ και αλλού. Η υποκρισία και ο κυνισμός των «τρομοκρατών με τη γραβάτα» είναι απίστευτος», υπογραμμίζει. Πολύ σωστός.

Ομολογούμε πως κι ο Ισμαήλ Χανίγια, ο ανώτατος πολιτικός ηγέτης της Χαμάς, να το έγραφε, τόσο πετυχημένα δε θα μπορούσε να διατυπώσει τη σκέψη του.

(Διαφωνούν μετά ορισμένοι για τον χαρακτηρισμό «ισλαμοαριστερισμός» και «ισλαμοαριστεριστές». Ας δεχτούμε τότε πως πρόκειται για ghost writers του ισλαμοφασισμού, να τελειώνουμε)

Πάντως ο κ. Βαλντέν έχει προϊστορία, ως έγκυρος  διεθνολόγος, στην περιγραφή των διεθνών εξελίξεων. Για παράδειγμα, ίσως θυμόμαστε, πως πριν καιρό, παραμονές της εισβολής των Ρώσων στην Ουκρανία, μας είχε διαβεβαιώσει πως «Είναι τώρα μερικές βδομάδες που ζούμε με την καθημερινή τρομοκρατική πληροφόρηση πως οι Ρώσοι ετοιμάζουν πόλεμο και εισβολή στην Ουκρανία». Άποψη για την οποία άσκησε βέβαια την «αυτοκριτική» του, αφού η εισβολή όχι μόνο έγινε αλλά και είχε τις πρώτες χιλιάδες νεκρούς Ουκρανούς, δηλώνοντας καθαρά και ξάστερα πως «πρέπει εδώ να ομολογήσω ότι έσφαλα όσον αφορά στο ως πού μπορούσε να φθάσει ο Πούτιν». Για να μας διευκρινίσει πάντως πως «Ειρήνη, ασφάλεια, συνεργασία δεν νοείται στην Ευρώπη με αντίπαλο την Ρωσία. Είναι λοιπόν εύλογο μεν να στηρίζουμε τον αμυνόμενο, είναι επίσης δικαιολογημένη η έντονη συναισθηματική φόρτιση της δυτικής κοινής γνώμης, χρειάζεται όμως ψυχραιμία …».

Ομολογούμε πως κι ο Λαβρώφ να το έγραφε, τόσο ωραία δεν θα μπορούσε να το συντάξει.

(Διαμαρτύρονται μετά κάποιοι γιατί χρησιμοποιούμε τον όρο «πουτινόφιλος». Ας τους λέμε απλώς «εκπροσώπους του Πούτιν», να ησυχάσουμε)

Όλα αυτά βέβαια μπορεί να είναι άποψη μας –κάποιων προκατειλημμένων, τουτέστιν. Ευτυχώς όμως υπάρχουν και κάποιοι που υποστηρίζουν τη λογική του κ. Βαλντέν. Για παράδειγμα: «Ελάχιστοι στην Ελλάδα γράφουν για τα διεθνή θέματα με τον επαγγελματισμό, τον ορθολογισμό και την υπευθυνότητα του Σωτήρη Βαλντέν. Εδώ γράφει για τον πόλεμο στη Γάζα, με στέρεα επιχειρηματολογία, και χωρίς να μασάει τα λόγια του. Πρέπει να διαβαστεί ως βασική συμβολή στη διαμόρφωση γνώμης. Και τον Σωτήρη δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις ούτε για αριστεριστή, ούτε για αντιευρωπαϊσμό και τριτοκοσμισμό, ούτε πολύ περισσότερο για αντισημιτισμό. Ο ίδιος έχει μια συνεπή αριστερή σοσιαλδημοκρατική ματιά», μας πληροφορεί ο ιστορικός, καθηγητής κ. Αντώνης Λιάκος.

Πού βρίσκεται το ενδιαφέρον; Γιατί έχει νόημα η σύμπτωση των αντιλήψεων των δύο; Μα γιατί ανήκουν –με βαρύνουσα δε γνώμη- στις δύο κατ’ εξοχήν «αντίπαλες» πλευρές, ένθεν κακείθεν των ενδοσυριζαϊκών χαρακωμάτων. (Το τονίζει άλλωστε ο ιστορικός: «Μπορεί να διαφωνούμε για τα ενδοσυριζαϊκά, αλλά υπάρχουν πολλά περισσότερα που συμφωνούμε»).

Για να είμαστε ακριβέστεροι για το τι σημαίνει «διαφωνούμε για τα ενδοσυριζαϊκά»: ο μεν κ. Βαλντέν θεωρεί το νέο πρόεδρο του Σύριζα «προϊόν ακραίου εκφυλισμού της πολιτικής», επισημαίνοντας πως «Γύρω από τον Κασσελάκη έχει συσπειρωθεί ό,τι χειρότερο εύρισκε κανείς στο στρατόπεδο των “προεδρικών” του Τσίπρα. Πρόσωπα γραφικά ή τοξικά … Σήμερα αυτό το συνονθύλευμα αποτελεί τον στενό ηγετικό πυρήνα, ενώ βέβαια γύρω τους προστίθενται όπως πάντα οι οπορτουνιστές και οι ποικιλοτρόπως εξαρτώμενοι, καθώς και μερικοί-ελάχιστοι ευτυχώς- αφελείς ή φιλόδοξοι, που επιχειρούν να δώσουν πολιτική ή θεωρητική αίγλη στην γελοιότητα και την αθλιότητα». Ενώ σύμφωνα με τον καθηγητή κ. Λιάκο:  «Ευχάριστη έκπληξη αυτός ο Κασσελάκης! Διαβάζω με θετικό πνεύμα το μανιφέστο του, και βλέπω ευρεία και εκτός των τειχών απήχηση. Για να δούμε! Σε κάθε περίπτωση, μετά από καιρό, Good News from Nowhere».

Συμπέρασμα: καλές οι ενδοσυριζαϊκές κοκορομαχίες -  παράγουν άλλωστε και αρκετό γέλιο. Αλλά ας μη λησμονούμε πως όλοι, και οι μεν και οι δε, έχουν κοινά σημεία εκκίνησης. Ιδίως όταν αυτά τα σημεία δεν αφορούν κάποια ζητήματα όπως το αν θα προηγηθεί η συνεδρίαση του ΠΓ της ΚΕ ή το αντίθετο, που λέει ο λόγος, αλλά τις τραγικές, πολεμικές συγκρούσεις  της εποχής μας, με τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα και τις τεκτονικές  γεωπολιτικές τους επιπτώσεις. Όταν βρισκόμαστε, με άλλα λόγια, χάρη σ’ αυτή τη «σύμπτωση», στον πυρήνα του συριζαϊκής λογικής όσον αφορά τις διεθνείς εξελίξεις. Κατ’ εξοχήν μάλιστα σήμερα, όταν μετά την πλήρη καταρράκωση του ντόπιου τσιπρικού πειράματος, αναδύεται αγωνιωδώς η ανάγκη αναζήτησης και ανεύρεσης νέων παγκόσμιων «επαναστατικών υποκειμένων» –όπου δει, κι ό,τι προκύψει. Κοινή και για τους μεν και για τους δε αντίληψη -που δεν κρύβεται πίσω από  «φιλο-κασσελακικές» και «αντι-κασσελακικές» σκιαμαχίες.

Ειδικά δε όταν κάτω από την επιφάνεια βαρύγδουπων αναλύσεων δεν κρύβεται παρά ελάχιστα η έλξη που συνεχίζουν να ασκούν σε ορισμένους, σαφώς κομμουνιστογενούς προέλευσης, τα κάθε λογής ολοκληρωτικά καθεστώτα ή οι ισλαμοφασιστικές παραλλαγές τους.

Το αν αυτό ονομάζεται «φιλοπουτινισμός» ή «ισλαμοαριστερισμός» ή συμπίπτουν και τα δύο είναι παντελώς αδιάφορο.

Αυτό όμως που είναι και ενδιαφέρον και πολλαπλώς επικίνδυνο είναι πως τέτοιου είδους απόψεις είναι αυτές που προσφέρουν την κάλυψη ενός «ανθρωπιστικού» ή «αριστερού» μανδύα στην ανάδυση ενός, διαρκώς παρόντος, υποδόριου, αντισημιτισμού αλλά και υπονόμευσης των κύριων ανθρωπιστικών και δημοκρατικών δυτικών αξιών. Με τη γνωστότατη  κατάληξη τους: το νεοναζισμό.

ΥΓ. Είναι προφανές πως στο ίδιο ακριβώς κλίμα κινείται και τα ίδια αποτελέσματα έχει και το κείμενο με τίτλο «Δείξε τα χέρια σου», όπου οι δολοφόνοι της Χαμάς φέρονται να έχουν διαπράξει ορισμένες «ακρότητες» (!), το οποίο κυκλοφορεί και υπογράφεται από συγγραφείς και άλλα συναφή επαγγέλματα.  

(Οι φράσεις εντός εισαγωγικών προέρχονται για μεν τον κ. Βαλντέν από τρία άρθρα του στο TVXS και μία συνέντευξη του στην «Εποχή». Του δε κ. Λιάκου από δημόσιες αναρτήσεις του στα Κοινωνικά Δίκτυα. Για όσους ενδιαφέρονται ιδού:).

https://tvxs.gr/apopseis/arthra-gnomis/sotiris-valnten-palaistini-i-siopi-einai-synenochi/?fbclid=IwAR2ck2nMF9OMCRWhJAkM92l5KyVkinanN3315XeX9zBsnJCWwbDP_mMZa3k

https://tvxs.gr/apopseis/arthra-gnomis/ochi-stin-epithetiki-exagora-toy-syriza/

https://tvxs.gr/apopseis/arthra-gnomis/oykrania-oxi-stin-polemokapileia/

https://www.epohi.gr/article/42733/sothrhs-valnten-otan-miloyn-ta-opla-h-eyropaikh-aytonomia-ginetai-exopragmatikh