Γερμανική κυριαρχία με υπόβαθρο όμως οξύτερης δομικής πολιτικής αστάθειας μπορεί να φέρουν οι χθεσινές εκλογές στην Ευρώπη - Ευρωπαϊκή Ένωση( ΕΕ) με την επιστροφή των Χριστιανοδημοκρατών ( CDU/CSU) στην εξουσία ( σε κυβέρνηση συνασπισμού) , τον Φρίντριχ Μερτς ως νέο καγκελάριο αλλά - και αυτό είναι το ζοφερό νέο στοιχείο - τη νεοναζιστική Εναλλακτική για τη Γερμανια( AfD) για πρώτη φορά στη δεύτερη θέση( αξιωματική αντιπολίτευση ) ως την κατ’ εξοχήν νικήτρια των εκλογών με θετικό ορίζοντα για το μέλλον. Αν και με μια πολιτικά κλονισμένη Γερμανία, ο προαλειφόμενος ως νέος καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς σκοπεύει όπως δηλώνει, να επαναφέρει τη χώρα σε κυρίαρχο ηγετικό ρόλο στην ΕΕ ( αντίθετα με τον απερχόμενο Όλαφ Σολτς). Και ως εκ τούτου ένα τρίο από τη Γερμανία, Πρόεδρος Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, πρόεδρος Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) Μ. Βέμπερ και (μελλοντικός καγκελάριος) Φ. Μέρτς θα είναι σε θέση να πλοηγούν ηγετικά την Ένωση. Αν και στη σημερινή κατακερματισμένη και πολυκεντρική Ένωση 27 είναι εξαιρετικά δύσκολο σε μία χώρα-μέλος μόνη της έστω κι αν αυτή είναι η Γερμανία ή επειδή ακριβώς είναι η Γερμανία με το ξεχωριστό ιστορικό παρελθόν της να επιβάλει κυριαρχική παρουσία. Ωστόσο η πρόεδρος της Επιτροπής φον ντερ Λάιεν έχει κατοχυρώσει ένα ισχυρό ρόλο από την πρώτη θητεία της (2019-2024) ενώ ο Μ. Βέμπερ προεδρεύει της ισχυρότερης πολιτικής ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ( ΕΛΚ-188 έδρες). Παρά ταύτα, η Γερμανική ηγετική παρουσία - αναγκαία στα θεσμικά της όρια - θα πρέπει να συνυπάρξει πρώτα απ΄όλα με τη Γαλλία άνευ της οποίας δεν μπορούν να γίνουν και πάρα πολλά στην Ένωση. Ο Γαλλο-γερμανικός άξονας παραμένει αναγκαίος. Αλλά και με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τον σοσιαλιστή εκ Πορτογαλίας Αντ. Κόστα με όση ισχύ διαθέτει όπως και με χώρες όπως Ισπανία, Πολωνία,Ιταλία, κ.α. οι οποίες θέλουν να έχουν ισχυρό λόγο και ρόλο στην σημερινή Ένωση. Και βέβαια οι διαπροσωπικές σχέσεις ανάμεσα στα μέλη του Γερμανικου ηγετικού τρίο δεν περιγράφονται ως ιδιαίτερα άνετες. Ειδικότερα αυτές μεταξύ Μέρτς και Ούσρουλα φον ντερ Λάιεν. Επομένως ας μην αποκλείεται μια εσωτερική ρήξη. Πολύ περισσότερο που ο Φρίντιρχ Μερτς φέρεται ότι προτίθεται να ασκήσει επιθετικό ηγετικό ρόλο σε όλα τα πεδία, τόσο για την εσωτερική όσο και εξωτερική ατζέντα της Ένωσης και ειδικότερα απέναντι στις ΗΠΑ του Ντ. Τράμπ. «Η ΕΕ δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζει τις ΗΠΑ ως νάνος καθώς σ’ αυτή την περίπτωση θα αντιμετωπίζεται η ίδια ως νάνος», τόνισε σε πρόσφατη ομιλία του. Αναγνωρίζει επομένως ότι η διατλαντική σχέση έχει αλλάξει ριζικά και η Ευρώπη θα πρέπει να προσαρμοσθεί στη νέα πραγματικότητα αναλόγως.
Το πιο κρίσιμο όμως ερώτημα είναι προς ποιά ιδεολογική κατεύθυνση θα θελήσει να σπρώξει ο Μερτς την Ένωση; Η απάντηση που δίνεται, σε ακόμη πιο συντηρητική. Σε καίρια ζητήματα πολιτικής όπως της δημοσιονομικής διαχείρισης, μεταναστευτικού, κλιματικής κρίσης κ.α., οι θέσεις Μερτς προσεγγίζουν αυτές ακροδεξιών δυνάμεων (εναντίον του κοινού δανεισμού, κατάργηση κλιματικών στόχων( Green Deal) υπέρ της ανταγωνιστικότητας, κατάργηση ακόμη και του καθεστώτος Σέγκεν – κλείσιμο συνόρων για ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, κ.λπ).
Το πλέον ανησυχητικό: το εκλογικό αποτέλεσμα ενισχύει τη δυναμική της ακροδεξιάς επέλασης στην Ευρώπη. Και κυρίως την προοπτική της ακροδεξιάς/ εθνολαϊκιστικής απαγωγής της Ευρωπαικής Ένωσης . Η κατάκτηση της δεύτερης θέσης από την νεοναζιστική Εναλλακτική για τη Γερμανία ( AfD) (και μάλιστα με την στήριξη Ντ. Τράμπ και Έλον Μάσκ) δημιουργεί μια εντελώς νέα πολιτική Γερμανία. Η Εναλλακτική θέλει,μεταξύ άλλων, να αποσύρει τη Γερμανία από την Ευρωπαϊκή Ένωση, να διαλύσει την Ένωση και να προωθήσει πανευρωπαϊκά το νεο-φασισμό που εκπορεύεται από την Ουάσιγκτον σήμερα.
Πηγή: www.tanea.gr