Είναι σαφείς οι ενδείξεις ότι οι νουνεχείς Γερμανοί διαμορφωτές της κοινής γνώμης στην πατρίδα τους βρίσκονται στην αντεπίθεση τις τελευταίες ημέρες. Εμείς, ως Eλληνες, το αντιλαμβανόμαστε από την αλλαγή στον τόνο των δηλώσεων και των δημοσιευμάτων που αφορούν το δικό μας μέλλον στην Ευρωζώνη και το χαρακτηρίζουμε «αλλαγή κλίματος». Oμως, με αφορμή το ελληνικό πρόβλημα, αλλά και τις δυσάρεστες εξελίξεις στην υπόλοιπη Ευρώπη, κυρίως τη νότια, φαίνεται ότι ο δημόσιος διάλογος στη Γερμανία έφτανε σε επικίνδυνα όρια λαϊκισμού και έτσι χτύπησαν οι καμπάνες του συναγερμού.
Υπάρχει ένας διάχυτος φόβος διεθνώς ότι το ευρώ και επομένως και η Ευρωζώνη, μαζί με την Ευρωπαϊκή Eνωση μπορεί να καταρρεύσουν και μάλιστα σύντομα. Οσοι θεωρούν ότι ο φόβος αυτός είναι δικαιολογημένος αντλούν επιχειρήματα από την οικονομική δυσπραγία και τα δημόσια χρέη πολλών ευρωπαϊκών χωρών, σε συνδυασμό με την έλλειψη των απαραίτητων υποδομών για τη στήριξη ενός κοινού νομίσματος. Αναμφίβολα, όμως, ο φόβος αυτός καλλιεργείται συστηματικά από διάφορες πλευρές που επενδύουν πολιτικά και οικονομικά στη διάλυση της Ευρωζώνης, αδιαφορώντας για τις εξαιρετικά επικίνδυνες συνέπειες μιας τέτοιας εξέλιξης, όχι μόνο για την Ευρώπη, αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο.
Από την άλλη πλευρά είναι βέβαια αυτονόητο ότι τα συμφέροντα που συνδέονται με την ύπαρξη του ευρώ είναι τεράστια και σε αυτά περιλαμβάνονται τα εθνικά συμφέροντα της Γερμανίας. Το Βερολίνο δεν αντέχει ούτε οικονομικά ούτε πολιτικά να πρωτοστατήσει ή και να ζήσει τη διάλυση του ευρώ, ασχέτως αν ένα μέρος της γερμανικής κοινής γνώμης βαρυγκομά γιατί θεωρεί ότι αναλαμβάνει τα βάρη «απροσάρμοστων» εταίρων, κάποιοι πολιτικοί παράγοντες εκμεταλλεύονται τη δυσαρέσκεια και διάφορα μίντια λαϊκίζουν. Η Ευρωπαϊκή Eνωση μπήκε στα σκαριά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ακριβώς για να ενσωματωθεί η Γερμανία στον ευρωπαϊκό κορμό και να επικρατήσει η ειρήνη στη δοκιμασμένη Ευρώπη και ταυτόχρονα, η πολιτική και η επιχειρηματική τάξη της Γερμανίας γνωρίζει πολύ καλά ότι η οικονομία της χώρας της ωφελείται τα μέγιστα από το ευρώ. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, ότι υπάρχει μια κινητοποίηση τις τελευταίες ημέρες στη Γερμανία, υπέρ της ευρωπαϊκής ιδέας και του ευρώ. Ξεκινά από τη Μέρκελ, βέβαια, που με πολλούς τρόπους διαλαλεί την προσήλωσή της στην ευρωπαϊκή ιδέα και την επιβίωση της Ευρωζώνης, παράλληλα μεγάλες επιχειρήσεις στηρίζουν μια εκστρατεία με κεντρικό σύνθημα «Θέλω την Ευρώπη», ενώ νυν και πρώην πολιτικοί, όπως ο Σρέντερ, επισημαίνουν στους συμπολίτες ότι η κατάρρευση του ευρώ θα ήταν καταστροφή γι’ αυτούς. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η πρόσφατη ανακάλυψη χριστιανοδημοκρατών βουλευτών ότι η έξοδος της Ελλάδας μπορεί να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου στα Βαλκάνια, τώρα που φλέγεται πάλι η Μέση Ανατολή.
Είναι πασιφανές ότι ενόψει εκλογών σε ένα χρόνο, η Μέρκελ δεν διανοείται ότι η Ευρωζώνη μπορεί να καταρρεύσει στα χέρια της. Η πολιτική της αποδίδει αν κρίνουμε από τα αποτελέσματα νέας δημοσκόπησης που ανεβάζει το ποσοστό των Χριστιανοδημοκρατών στο 39% και δεν αποκλείεται το επόμενο κυβερνητικό σχήμα στη Γερμανία να προέλθει από συνεργασία με τους Σοσιαλδημοκράτες, που επίσης είναι προσηλωμένοι στην ευρωπαϊκή ιδέα.