Θα έπρεπε να είναι  μόνιμο μότο, εδώ μπροστά, στο μαγαζί αυτό, που ψάχνει θέμα κάθε πρωί, για να ξεσπάσουν οι μουστερήδες και να εκτονωθούν.

Και χθες  βρήκαν τον Μίλτο, νομίζοντας ότι είναι  εύκολη λεία.

Είπε τα αυτονόητα, ο Μίλτος Κύρκος, μπροστά στον τάφο του πατέρα του, ενός  ανθρώπου που αγωνίστηκε σε όλη  του τη ζωή, για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Δεν κατάλαβα, τι έκλεψε και τι εκμεταλλεύτηκε, ο Μίλτος;

Ο πατέρας του, ήταν αυτός που τον μεγάλωσε και τον έκανε αυτόν  τον  θαυμάσιο, σύγχρονο πολιτικό, που είναι. Τι σκατά θέλατε να πει ;

Γιατί ο Λεωνίδας, εάν είχε ανοιχτεί το θέμα της καύσης των νεκρών κανονικά, θα ήταν από τους πρώτους, που θα ζητούσε την καύση. Εξάλλου πολιτική κηδεία του έγινε…

Και τότε, επίσης, η καύση δεν ήταν υπόθεση ρουτίνας.

Ναι είναι τιμή  του, που είναι παιδί του Λεωνίδα Κύρκου.

Ναι είναι  τιμή του, που  εκπροσωπεί,  με τον καλύτερο δυνατό τρόπο,  να μην πω άριστο, ανάμεσα σε όλους του έλληνες ευρωβουλευτές,  ορθοτομώντας το λόγο  της λογικής, της πολιτικής ορθότητας, και της μετριοπάθειας, την ελληνική πολιτική σκέψη κι εμας τους ψηφοφόρους του…

Και εμείς ναι, μαζί του είμαστε…

Ναι υπέρ της καύσης των νεκρών.  Και είμαστε υπέρ του να φτιαχτούν μουσουλμανικά  νεκροταφεία, εκεί που υπάρχουν μουσουλμάνοι.

Και όσοι ψάχνουν και ξύνουν τα νύχια τους για καυγά ας γράψουν  άποψη και όχι για το μνήμα της γιαγιάς τους.

Φτάσαμε στο σημείο να περιμένουμε κάθε πρωί  το μαλάκα που θα προκαλέσει,  λέγοντας  «τις μετράμε ρε;»