Οι Αμερικανοί πολίτες αποφάσισαν ότι θέλουν για Πρόεδρό τους τον Ντόναλτ Τραμπ εγκρίνοντας με μεγάλη πλειοψηφία τις προεκλογικές του εξαγγελίες. Σήμερα βρίσκονται αντιμέτωποι με την υλοποίηση των εξαγγελιών αυτών στην οποία ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου προχωρεί ταχύτατα με αξιοζήλευτη συνέπεια. Οι αισιόδοξες προβλέψεις κάποιων, μετριοπαθών δήθεν υποστηρικτών του ότι «δεν θα τον αφήσει το σύστημα να κάνει αυτά που λέει» δεν φαίνεται να επαληθεύονται. Η καταπάτηση στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ο αναθεωρητικός γεωπολιτικός παραλογισμός του δεν έχουν τέλος. Oι κυρώσεις που υπέγραψε κατά του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου είναι χαρακτηριστικές.

Ωστόσο, ο σεβασμός στις επιλογές του εκλεγμένου Αμερικανού Προέδρου δεν μπορεί να επεκταθεί και πέραν των συνόρων και των πολιτών των Ηνωμένων Πολιτειών. Πολύ περισσότερο όταν οι διακηρύξεις του παραβιάζουν κάθε έννοια του Διεθνούς Δικαίου αλλά και τα κατοχυρωμένα με διεθνείς συμφωνίες σύνορα χωρών-μελών του ΟΗΕ. Έχει δικαίωμα να επιβάλει δασμούς σε όποια χώρα θέλει, φορτώνοντας στους Αμερικανούς τις συνέπειες της πολιτικής του αλλά δεν έχει δικαίωμα να εκβιάζει άλλες χώρες και λαούς για να επιτύχει τα παράνομα σχέδιά του. Και, πολύ περισσότερο, να παρεμβαίνει και να επιβάλει όρους για τη ζωή και το μέλλον τους.

Η πρόταση για την εκκένωση της λωρίδας της Γάζας με τον εκτοπισμό των κατοίκων της σε άλλες χώρες είναι χαρακτηριστική του αυθαίρετου και αυταρχικού τρόπου που ο Τραμπ αντιλαμβάνεται το ρόλο του στον πλανήτη. Απαιτεί από τους ανθρώπους που έχασαν τα πάντα διεκδικώντας το δικαίωμα να ζήσουν στα εδάφη τους σε ένα κυρίαρχο κράτος, να εγκαταλείψουν τον τόπο τους προκειμένου να φταίξει ο ίδιος ένα πολυτελές θέρετρο της Μεσογείου για τους μεγιστάνες του. Το χειρότερο είναι ότι το παράλογο αυτό σχέδιο υιοθέτησε και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός χαρακτηρίζοντάς το ως «θαυμάσια ιδέα».

Η παγκόσμια κατακραυγή που ξεσηκώθηκε απέναντι στο σχέδιο αυτό από τις ευρωπαϊκές ηγεσίες και όχι μόνο είναι μια πρώτη ένδειξη ότι η εκβιαστική πολιτική πυγμής του Τραμπ δεν θα βρει συμμάχους και συμπαραστάτες στα δημοκρατικά κράτη του πλανήτη. Χρειάζεται ωστόσο συνεχής επαγρύπνηση γιατί τα αυταρχικά καθεστώτα και οι ηγέτες τους μπορεί να αξιοποιήσουν τις προκλήσεις του Αμερικανού Προέδρου για να ικανοποιήσουν και τις δικές τους παγκόσμιες επεκτατικές βλέψεις. Οι προκλήσεις αυτές βρίσκουν ευήκοα ώτα και στις ακροδεξιές και λαϊκιστικές δυνάμεις που προσδοκούν να πρωταγωνιστήσουν στην Ευρώπη, ανατρέποντας τις δημοκρατικές πλειοψηφίες. Το θέμα δεν αφορά μόνο τη Γάζα!