1)LO-NPA(Άκρα Αριστερά).   1,17%(0,77%)

2)NUPES.                                 25,66%(25,49%)                     

3)DVG.                                         3,70%(2,07%)

4)ECO.                                           2,67%

5)ENS.                                        25,75%(32,33%)

6)DVC(Διάφοροι Κεντρώοι).    1,25%

7)UDC.(Δεξιά).                             11,29%(18,80% )

8)DVD(Διαφοροι Δεξιοι)             2,33%(2,76%)

9)RN(Λεπέν).                           18,68%(13,20%)

10)REC.(Ζεμουρ).                        4,24%

11)EXD(Άκρα Δεξιά).                            (0,30%)

12)DLF-NP(Ντυπον-Αινιαν).     1,10%(1,17%)

13)REG(Περιφερειακοί Υποψήφιοι).  1,28%(0,90%)

14)DIV(Διάφοροι).                    0,85%(2,21%)

Από τα παραπάνω ,παρατηρούμε ότι το ENS μαζί με τους DVC, αθροιζει 27%, βρίσκεται δηλ.5,33 μονάδες κατω από το ποσοστό που είχε λάβει το LREM(συνδυασμός Μακρόν το  2017). Αναμφισβήτητα πρόκειται για σαφέστατη αποδοκιμασία του Μακρόν.Αν μαλιστα δεν αθροίσουμε τους DVC ,τότε η ήττα προσλαμβάνει μεγαλύτερες διαστάσεις,καθώς το ENS χάνει 6,58% συγκριτικά με το 2017.Οπωσδηποτε το ΕΝS παραμένει η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη της Γαλλίας,έστω και με βραχεία κεφαλή από την NUPES,πράγμα που τονώνει κάπως την ψυχολογία των οπαδών του. Όμως η ορμητική δύναμη του ΕΝS    έχει πλέον ανακοπεί.Ηδη από τις προεδρικές εκλογές η μείωση,συγκριτικά με το 2017, του ποσοστού Μακρόν στον β γύρο αποτελούσε προειδοποίηση για τις βουλευτικές εκλογές.Μαλιστα ο Μακρόν ίσως  αποδειχθεί ότι θα είναι  ο πρώτος πρόεδρος στην ιστορία της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατιας ο οποίος δεν θα  κατορθωσει να ολοκληρώσει την πρόσφατη νίκη του στις προεδρικές εκλογές με νικη-αυτοδυναμια στις βουλευτικές εκλογές που σύντομα ακολουθούν.Οπωσδηποτε ο Πρόεδρος Μακρόν βρίσκεται στο σταυροδρόμι λήψης πολύ σημαντικων αποφάσεων όχι μόνο για το μέλλον του κόμματος του ,αλλά και της ίδιας της Γαλλίας και αυτής της Ευρώπης.Κατω απ' αυτό  το πρίσμα ο β' γύρος αποκτά εξαιρετικό ενδιαφέρον καθώς το μέγα ερώτημα θα είναι αν το  ENS    θα αποκτήσει αυτοδυναμία και αν αυτή η αυτοδυναμία θα είναι οριακή.Αναμφιβολα το ENS θα λάβει τις περισσότερες έδρες απ' όλα τα κόμματα,αν όμως δεν είναι αυτοδύναμο τότε θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα στην διακυβέρνηση της χώρας,διότι θα αναγκαστεί να συγκυβερνήσει με το UDC.Αυτο  ακριβώς θα δώσει στον Μελανσον την δυνατότητα να σφυροκοπά αδιάκοπα την κυβέρνηση ,η οποία " κοίτα προς τα δεξιά","δεν εκφράζει την πλειοψηφία του γαλλικου λαού" και κυρίως ότι είναι μια κυβέρνηση που " σχηματιτηκε από τους ηττημένους των εκλογών," "κυβέρνηση των ηττημένων",κλπ.

Η NUPES παρέμεινε στάσιμη εκλογικά,όμως κατόρθωσε  αρχικά να φέρει σε αμυντική θέση  το ENS   και κατόπιν να δημιουργήσει περιβάλλον ήττας σε βάρος του.Ουδεις ασχολήθηκε με την στασιμότητα της ΝUPES,η οποία καταγράφεται ως η ανερχόμενη δύναμη του γαλλικού κομματικού συστήματος.Το σημαντικότερο όμως κέρδος για την NUPES είναι ότι εκτοπίζει από την θέση του δεύτερου την Λεπέν,καθισταμενο αυτό δεύτερο,πράγμα που ανατρέπει την εικόνα των προεδρικών εκλογών ,οι οποίες πρόδιεθεταν ότι το RN θα καθίστατο η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας.Ελαχιστοι  πρόσεξαν ότι ο Μελανσον κυριολεκτικά εκτοξεύτηκε κατά την τελευταία προεκλογική εβδομάδα του α γύρου των προεδρικών εκλογών,απειλώντας την δεύτερη θέση της Λεπέν.Αποδειχτηκε ότι η δυναμική του δεν ήταν δυναμική  μόνο προεδρικών εκλογών ,αλλά συνεχίστηκε και στις βουλευτικές εκλογές.Για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια η Αριστερά-η Ενωμένη Αριστερα- άρχισε να ελπιζει ότι μπορεί να κυβερνήσει,υπό την ηγεσία Μελανσον.Καποιοι μάλιστα θυμήθηκαν το Λαϊκό Μέτωπο της δεκαετίας του '30.Η ηγεσία Μελανσον ξύπνησε στους αριστερούς μνήμες από νίκες παλιές.Το σίγουρο όμως είναι ότι ο σχεδιασμος του που σχηματικά συμπυκνώνοταν  στο σύνθημα "Μελανσον -Πρωθυπουργος" απέτυχε.Στους κερδισμένους ανήκει το RN ,καθώς αυξάνεται κατά 5,48%,αφού θα σχηματίσει κοινοβουλευτική ομάδα,λόγω του ότι απ' ο,τι φαίνεται θα πιάσει το όριο των 15 βουλευτών που απαιτούνται για τον σχηματισμό της.Ομως,το σημαντικότερο είναι ότι η Λεπέν και το κόμμα της χάνουν την δυναμική του δεύτερου που είχε δημιουργηθεί από τις προεδρικές εκλογές, υπέρ του Μελανσον,καθισταμενοι πλέον τρίτοι,με αρκετή  βέβαια διαφορά από την Τετάρτη  Δεξιά,πράγμα που σημαίνει ότι ο Γάλλος συντηρητικός ψηφοφόρος θεωρεί το RN ως την κυρία έκφραση του συντηρητικού χώρου.Στον ίδιο πάντα χώρο της Ακροδεξιάς σημειώνουμε το για πρώτη φορά καταγράφομενο  REC(Ζεμουρ)  ,το οποιο λαμβάνει 4,24%,ποσοστό χαμηλότερο από αυτό που έλαβε ο Ζεμουρ στις προεδρικές εκλογές.Στασιμο το DLF-LP το οποιο     έλαβε  1,10%.Συνολικα πάντως ο ακροδεξιός χώρος έλαβε 24,02%,ανεβάζοντας κατά 9,35% τα ποσοστά του συγκριτικά με το 2017(14,67%).Ένα μεγάλο τμήμα του εκλογικού σώματος ακροδεξιόποιειται.  

Το UDC (Δεξιά) μαζί με τους DVD λαμβάνει 13,62%,δηλ.χανει 7,94% συγκριτικά με το 2017,σαφέστατα μια πολύ μεγάλη πτώση.Οι περισσότεροι μετά την καταβαραθρωση της Β.Πεκρες περίμεναν κάτι ανάλογο και στις βουλευτικές εκλογές.Η Δεξιά συγκράτησε τα 2/3 της εκλογικής της δύναμης και σύμφωνα με τις προβλέψεις θα είναι τρίτη δύναμη σε αριθμό εδρών στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση.Η Δεξιά κέρδισε, αν και με σοβαρές απώλειες ,τη μάχη της επιβίωσης.Το θέμα τώρα είναι ποιες είναι οι προοπτικές του χώρου ,μετά την σοβαρή διείσδυση της Λεπέν στο γκωλικο ακροατήριο και κυρίως   την περίπτωση συγκυβέρνησης με το ENS.

Στον χώρο της Αριστεράς,σημαντική άνοδο για τα όρια του χώρου ,καταγράφει το ακροαριστερο LO-NPA ,ευρισκόμενο στο 1,17%,από το 0,77% του 2017.Αντοχη επίσης στον τυφώνα " Μελανσον" επέδειξαν  οι DVG ,καθώς ανέρχονται από το 2,07% στο 3,70% καθώς και οι ECO  οι οποίοι έλαβαν το διόλου ευκαταφρόνητο 2,67%(Ποσοστό Πράσινων το 2017:4,30%).Μάλιστα για τους DVG οι μετρήσεις δίνουν σίγουρη είσοδο στην Εθνοσυνέλευση.Το βέβαιο πάντως είναι ότι ο Μελανσον δεν έχει το μονοπώλιο στην Αριστερά,καθώς υπάρχουν κόμματα που αμφισβητούν την απόλυτη κυριαρχία του.

Τέλος,θα πρέπει να επισημάνουμε την πτώση των λοιπών κομμάτων (DIV)κατά 1,36%  και την άνοδο των περιφερειακών υποψηφιων(REG) από το 0,90%  στο 1,28%.