—της Μαργαρίτας Ζαχαριάδου—
Πριν λίγο έγινε γνωστό ότι η ροκ έχασε έναν ακόμα σπουδαίο ερμηνευτή: ο μεγάλος Τζο Κόκερ πέθανε σήμερα, στα 70 του.
Δεν είναι πολλές οι περιπτώσεις καλλιτεχνών της ροκ που να κάνουν καριέρα αποκλειστικά ως τραγουδιστές και όχι ως συνθέτες ή μέλη συγκροτημάτων που παρεμπιπτόντως τραγουδάνε κιόλας. Ο Τζο Κόκερ ανήκε σ’ αυτή τη σπάνια κατηγορία. Σφράγισε με τη μεγάλη του φωνή και την παθιασμένη ερμηνεία του μεγάλα τραγούδια. Γιατί αυτό ήταν το χαρακτηριστικό του: όχι μόνο μια καθαρά ροκ φωνή, απόλυτα αναγνωρίσιμη με το γρέζι και την τραχύτητά της, αλλά και μια εκπληκτική ικανότητα να γυρίζει τα τραγούδια τα μέσα έξω, να αποκαλύπτει τη δυναμική και την έντασή τους. Το έδειξε πρώτη φορά στο Γούντστοκ, κάνοντας δικό του το With a little help from my friends (και διχάζοντας την υφήλιο για το ποια εκτέλεση είναι καλύτερη). Είπε το First we take Manhattan καλύτερα από τον Κοέν. Ερμήνευσε το Unchain my heart με τρόπο που ζήλεψε ο Ρέι Τσαρλς.
Ο Κόκερ γεννήθηκε στο Σέφιλντ το 1944 και άρχισε να τραγουδάει σε παμπ της πόλης από έφηβος. Από το 1968 και μετά, όταν έδειξε με το With a little help from my friends στον κόσμο τι εκπληκτικά πράγματα μπορεί να κάνει με τη φωνή του, δεν έπαψε να ηχογραφεί και να δίνει συναυλίες στην Ευρώπη και στην Αμερική (η πρώτη τουρνέ του στην Αυστραλία το 1972 διακόπηκε άδοξα, όταν συνελήφθη για κατοχή μαριχουάνας).