Αντί να κατέβουν, οι παραγωγικοί φορείς στην Αθήνα και να γεμίσει, με όλα τούτα τα τσιπλάκια, που αποκαλούνται έτσι, παραγωγικοί φορείς, για να είναι ποιο εύηχο και να γεμίσουν το Μαξίμου, από ότι κατάλαβα, ήρθε εδώ ο Πρωθυπουργός, για να ακούσει τα αιτήματα των παραγωγικών φορέων, που δεν ξέρουμε φυσικά, τι παράγουν.
Ετούτη εδώ την ιστορία και τα περίφημο κλισέ , εφημερίδων τηλεοράσεων και λοιπών μέσων επικοινωνίας, να τραγουδάνε διαρκώς «σε ρυθμούς ΔΕΘ κινείται το Μαξίμου», πήραν φόρα και κουνιούνται σε ρυθμούς ΔΕΘ, τα βρακιά μας τα τρύπια.
Φέτος κοντά στα άλλα, προστίθεται και το περίφημο, νεοαποκτηθέν επιχείρημα, «χάσαμε ως πόλη, πάνω από 10 εκατομμύρια, που θα εισπράταμε εάν δεν, κλπ, κλπ…..».
Και μου θύμισε όλο αυτό, την ηλίθια φαμίλια, που κλαίγανε για το τι θα είχαν πάθει, εάν είχε κατέβει, ο γιος τους να πάρει κρασί από το κελάρι και έπεφτε πάνω του το τσεκούρι, που ήταν κρεμασμένο στο τοίχο και το σκότωνε το παιδί και κατέβαιναν μετά, ένας ένας, κατω, αναλογίζονταν την καταστροφή και έκλαιγαν όλοι μαζί με αναφιλητά.
Ειλικρινά, αυτή η ματζίρικη συμπεριφορά, του «θείο δώσε», πεντακόσια χρόνια τώρα, και δυστυχώς ακόμη, δεν βάλανε κανείς τους μυαλό… Φυσικά ούτε οι κυβερνώντες, οι οποίοι επιδίδονται και αυτοί, σε ένα χείριστης ποιότητας πλέον, πλιάτσικο ψήφων.
Γιατί τι άλλο μπορεί να είναι, η δήθεν εξαγγελία, για το καινούριο δήθεν τεχνολογικό πάρκο, εειδής, αυτά που έχουμε δεν μας φτάνουν και πνιγήκαμε στην τεχνολογία, και χρειαζόμαστε και τα μπαϊρια στην Περαία… Να ρίξουμε και εκεί μερικά δις, να μας βρίσκονται, σε μπετά και κουφώματα… Δεν παίρνουμε καν παράδειγμα από τη εξοργιστική, στην κυριολεξία, απάτη, του περίφημου Κέντρου ΚΑΠΑ, δήθεν για τα ΑΜΕΑ , που μένει εκεί και ερειπώνει, και είχε στοιχίσει ένα σκασμό λεφτά, τότε που δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα, εμ βλεπεις, οι ημέτεροι, έπρεπε να αποκτούν περιουσίες.
Γιατί κανένας ποτέ δεν ρώτησε, κανέναν από όλους αυτούς, που κλαίνε και οδύρονται για τη Θεσσαλονίκη, πόσα λεφτά έβαλε και επένδυσε, από την τσέπη του, για να βγει η Θεσσαλονίκη από τον βάλτο, που την έχει καταδικάσει το «αθηνοκεντρικό κράτος».
Κανένας δεν ρωτάει, γιατί θα πρέπει ο ελληνικός λαός, να φορτώνεται το κόστος ενός αχρείαστου, στην κυριολεξία, πράγματος, που δεν έχει κανένα νόημα, τη σήμερον ημέρα, κι όμως, πρέπει να γίνεται, γιατί το θέλουν οι «παραγωγικές δυνάμεις της πόλης».
Από αυτά τα πενήντα εκατομμύρια, για τα οποία κλαίμε, γιατί χαθήκανε, σε ένα μεγάλο ποσοστό, είναι δαπάνες του δημοσίου τομέα, για αχρείαστα περίπτερα και προβολές , ένα επίσης πολυ μεγάλο κομμάτι είναι για μπαρ και για ξενύχτια, για διανυκτερεύσεις και γλεντοκοπήματα και ούζα, στην ερωτική Θεσσαλονίκη.
Αυτό είναι το αναπτυξιακό κονδύλι που χάνεται…
Και φυσικά πέσαν σαν τα καρτάλια, όλοι μαζί, για να το διεκδικούνε.
Άντε και του χρόνου καλύτερα