Ο Χιούγκο Ντίξον του Ρόιτερς έγραψε ένα ενδιαφέρον άρθρο την παραμονή της χθεσινής κρίσιμης συνάντησης του Ελληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, τον πρόεδρο της Κομισιόν, στις Βρυξέλλες. Το πνεύμα του ήταν περίπου ότι πρέπει να σταματήσουν οι δανειστές να χρησιμοποιούν τον όρο take it or leave it (tioli) γιατί αυτή η αίσθηση τελεσιγράφου δυσκολεύει τον Ελληνα πρωθυπουργό να πουλήσει τη συμφωνία στο εσωτερικό της χώρας, της κυβέρνησης και του κόμματός του. Στα γερμανικά η ίδια έκφραση μεταφράζεται friss oder stirb (φά’ το ή ψόφα) και περιγράφει ίσως με πιο παραστατικό τρόπο τους κινδύνους που δημιουργεί η απροθυμία της κυβέρνησης να αποδεχθεί τη συμφωνία.

Καμιά φορά οι συμβολισμοί έχουν μεγαλύτερη σημασία από την ουσία και ίσως οι πιστωτές έπρεπε να επιδεικνύουν μεγαλύτερη συναισθηματική νοημοσύνη απέναντι στις συχνά υπερβολικές ευαισθησίες του μέσου Ελληνα ψηφοφόρου. Η ανησυχία ότι κάποιοι ξένοι αποφασίζουν για εμάς, ερήμην μας, όπως συνέβη στην πενταμερή της Δευτέρας στο Βερολίνο, η εντύπωση του εκβιασμού (tioli), οι προεκλογικές νουθεσίες του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προς τον Αλέξη Τσίπρα μόνο τη στρατηγική της ρήξης ενισχύουν και τις σελίδες του iskra γεμίζουν. Αν οι εταίροι μας, με επικεφαλής την καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ, που έχει λίγο μεγαλύτερη συναισθηματική ευφυΐα από τον Γερούν Ντάισελμπλουμ, όντως επιθυμούν να κρατήσουν την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν κάποιες από τις αδυναμίες του Ελληναρά που αταβιστικά ρέπει προς το Κούγκι και να προβούν σε ορισμένες συμβολικές παραχωρήσεις για να διευκολύνουν τον Αλέξη Τσίπρα.

Από την άλλη, βέβαια, κι ο Αλέξης Τσίπρας ενώ είναι δεδομένο ότι θέλει να υπάρξει συμφωνία, συχνά υπονομεύει την εξέλιξη με τη στάση του. Αντί να προετοιμάσει κάπως την κοινή γνώμη για τον επώδυνο συμβιβασμό που επίκειται, σε μια επίδειξη σατανικού χιούμορ και άκρατου σουρεαλισμού, καλεί τους δανειστές να επιδείξουν ρεαλισμό. Και γράφει εμπρηστικά άρθρα στη «Λε Μοντ», που μάλλον στην Αριστερή Πλατφόρμα απευθύνονται παρά στους Ευρωπαίους συνομιλητές του. (Αλήθεια, τόσο πολλοί είναι οι λαφαζανικοί απόφοιτοι της Ναντέρ;) Γιατί στο διεθνές προφίλ του ΣΥΡΙΖΑ δεν βοήθησε πολύ το συγκεκριμένο πόνημα. Για την ακρίβεια, ένα 24ωρο αργότερα είδαμε τον αντικαγκελάριο και πάλαι ποτέ φίλο της Ελλάδας, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, να χρησιμοποιεί «σοϊμπλεϊκή φρασεολογία» κατά της Αθήνας, ενώ ο ξένος Τύπος («Γκάρντιαν» και «Νιου Γιορκ Τάιμς») μας ενημέρωσε ότι μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα έχασε και τους τελευταίους συμμάχους που είχε στην Ευρώπη. Στην Ισπανία το Ποδέμος αποφεύγει οιαδήποτε αναφορά στον ΣΥΡΙΖΑ, φοβούμενο την ταύτιση μαζί του (ΝΥΤ), ενώ Σλοβακία και Εσθονία εμφανίζονται πολύ σκληρότερες έναντι της Ελλάδας σε σχέση με τη Γερμανία («Γκάρντιαν»).