Η μεγάλη έφοδος των αντιευρωπαϊκών δυνάμεων δεν κατέλαβε τελικά τα «θερινά ανάκτορα» της Ευρώπης. Το ένστικτο των πολιτών λειτούργησε πολύ πιο αποτελεσματικά απ’ όσο φανταζόντουσαν οι προτρέξαντες αγγελιοφόροι των κακών μαντάτων. Η αίσθηση του κινδύνου σήκωσε περισσότερους από τον καναπέ, ο προβληματισμός έγινε πιο ουσιαστικός, η ψήφος βάρυνε στις συνειδήσεις. Η ζυγαριά έγειρε προς την πλευρά της δικής μας Ευρώπης.

Η φιλοευρωπαϊκή, στην μεγάλη της πλειοψηφία, λαϊκή ετυμηγορία έστειλε ωστόσο μηνύματα που δεν πρέπει να αγνοήσει η νέα ηγεσία της Ενωμένης Ευρώπης. Το Λαϊκό κόμμα που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια είδε τις δυνάμεις του να μειώνονται σαν αποτέλεσμα της αποδοκιμασίας των «ισοσκελισμένων» πολιτικών του, ενώ οι Σοσιαλδημοκράτες δεν μπόρεσαν να εισπράξουν θετικά την αγωνία των πολιτών μπροστά στις μεγάλες αλλαγές στην Ευρώπη και τον κόσμο. Αντίθετα, μεταρρυθμιστικές και φιλελεύθερες δυνάμεις που φάνηκε να συλλαμβάνουν τα μηνύματα – και τις προκλήσεις – των καιρών και να δίνουν θαρραλέες απαντήσεις ανταμείφθηκαν στην κάλπη.

Η απόκρουση της αντιευρωπαϊκής επίθεσης δεν μπορεί να υποτιμηθεί αλλά και δεν επιτρέπει καμιά επανάπαυση ή εφησυχασμό. Ο νέος συσχετισμός των δυνάμεων επιτρέπει στην ευρωπαϊκή ηγεσία που θα εκλεγεί να εφαρμόσει ένα τολμηρό σχέδιο για «περισσότερη Ευρώπη». Αυτό είναι το αίτημα που εξέφρασε με την ψήφο του η μεγάλη πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτών.