Ο συναγερμός χτύπησε κόκκινο. Ο διαπραγματευτικός εμπαιγμός έχει οδηγήσει ξανά τη χώρα στο απόλυτο αδιέξοδο, η κυβέρνηση διαχειρίζεται με τον πιο ανεύθυνο τρόπο τις λιγοστές πιθανότητες που απομένουν στη χώρα συνεχίζοντας να επινοεί συνωμοσίες με εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς. Η πολιτική ζωή κατρακυλάει στην αναδρομική σκανδαλολογία προκειμένου να ξεπλύνει τις σημερινές της ευθύνες.

Την ίδια στιγμή η Ευρώπη αλλάζει. Χρειάστηκε ο σεισμός του Brexit για να συνειδητοποιήσει η ηγεσία τα σοβαρά λάθη που έγιναν στην πολιτική της διεύρυνσης, στις διαδικασίες ενοποίησης και στα ελλείμματα κοινωνικής αλληλεγγύης. Η νέα αρχιτεκτονική εμπεριέχει βέβαια και σοβαρούς κινδύνους, καθώς το σπέρμα του εθνικισμού και του ρατσισμού έχει φωλιάσει για τα καλά στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Ο κίνδυνος να βρεθεί η χώρα εκτός ευρωζώνης κυριαρχεί στη συνείδηση των πολιτών που, αγανακτισμένοι με τις «αυταπάτες» επιλέγουν την αποχή ακόμα και την φυγή από τη χώρα. Η νέα ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας επιλέγει ξανά την αποτυχημένη συνταγή του μεσιανισμού, επιδιώκοντας μια αυτοδυναμία που, όπως αποδείχτηκε πρόσφατα από τις συναινετικές δηλώσεις στελεχών της και τους βατοπεδιακούς πανηγυρισμούς, μόνο δική της δεν θα είναι.

Την ίδια στιγμή οι διαδικασίες συγκρότησης μιας μεγάλης προοδευτικής παράταξης δεν φαίνεται να ξεπερνούν τις παραδοσιακές αντιφάσεις του χώρου. Με την προκήρυξη του συνεδρίου της η ηγεσία της ΔΗΣΥ έδειξε πως αντιλαμβάνεται το «νέο».

Οι εκσυγχρονιστικές δυνάμεις συνειδητοποιούν τις τραγικές συνέπειες που θα έχει η εξόδος από την ευρωζώνη. Γι αυτό και η άμεση συστράτευση κομμάτων, κινήσεων, προσωπικοτήτων και κυρίως των ανένταχτων πολιτών σε μια νέα ευρεία – και εκλογική – «Ευρωπαϊκή παράταξη» είναι η άμεση απάντηση στο ενδεχόμενο ενός ατυχήματος ή ενός εκλογικού αιφνιδιασμού με ανοιχτά ευρωπαϊκά διλήμματα.

Ο υπέρτατος στόχος της παραμονής στο ευρώ θα υπηρετηθεί αποτελεσματικά από έναν προοδευτικό πόλο που θα αποκλείσει κάθε μορφής συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και θα αντιπαρατεθεί με τις συντηρητικές πολιτικές. Μια παράταξη έτοιμη να συμμετάσχει στη διακυβέρνηση της χώρας για την υλοποίηση συγκεκριμένων θεσμικών και ριζικών αλλαγών στο πολιτικό σύστημα, το κράτος και την κοινωνία.

Η κλεψύδρα του χρόνου άδειασε. Έστω και τώρα, όσοι επέλεξαν να επωμισθούν το κόστος του εκσυγχρονισμού, ας συνειδητοποιήσουν ότι δεν έχει καμιά απολύτως σημασία ποιες δυνάμεις θα διατηρήσουν την καθαρότητά τους, ποιοι θα είναι οι ηγέτες του χώρου και ποιες οι δικαιωμένες πολιτικές προσωπικότητες όταν θα βρίσκονται όλοι θαμμένοι στα ερείπια μιάς κατεστραμμένης χώρας εκτός Ενωμένης Ευρώπης.

Δημοσιεύεται και στο Εθνος