Είναι σαφές πια ότι πάμε για ευρωεκλογές, που ουσιαστικά θα έχουν χρώμα εθνικών εκλογών και το αποτέλεσμά τους θα χρησιμοποιηθεί ανάλογα από τα διάφορα κόμματα. Ο Αλ. Τσίπρας έσπευσε να προσδώσει στις ευρωεκλογές χαρακτήρα δημοψηφίσματος, θεωρώντας βέβαιη «την πρωτιά» του ΣΥΡΙΖΑ στη βάση των ευρημάτων των δημοσκοπήσεων και ο Αντ. Σαμαράς σήκωσε το γάντι, διαλαλώντας ότι η νίκη δεν θα ξεφύγει από τη Νέα Δημοκρατία, ενώ από τη δική του πλευρά, ο Ευ. Βενιζέλος πέρασε το μήνυμα ότι θα είναι καθοριστικές για τη συνέχεια της κυβέρνησης. Της κυβέρνησης που έχει ήδη υιοθετήσει προεκλογική συμπεριφορά.
Ολα αυτά, σε συνδυασμό με την κυριαρχία του λαϊκισμού και το κλίμα που επικρατεί με τη βοήθεια των μίντια, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι για άλλα θα ψηφίσουμε και άλλα θα προκύψουν. Για εκλογή ευρωβουλευτών θα ψηφίσουμε και ανελέητη εσωτερική αντιπαράθεση, ίσως και εξελίξεις, θα πυροδοτηθεί. Οπου σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσουν το μέγεθος της αποχής και ο διάχυτος αντιευρωπαϊσμός, αφού ένα πολύ μεγάλο μέρος, αν όχι το μεγαλύτερο, των Ελλήνων έχει πεισθεί ότι η τρόικα έφερε την κρίση και όχι η κρίση την τρόικα… Με λίγα λόγια, πάμε για ευρωεκλογές «α λα γκρέκα».
Οι μεγάλοι φόβοι των ευρωπαϊστών και των κυβερνήσεων που αντιλαμβάνονται ότι η ιδέα της ενωμένης Ευρώπης πρέπει να παραμείνει ζωντανή και να προχωρήσει πιο βαθιά, είναι η μείωση της συμμετοχής και η άνοδος των δυνάμεων του ευρωσκεπτικισμού σε αυτές τις ευρωεκλογές. Θεωρούν ότι, αν η αποχή ξεπεράσει το 60-65%, θα δημιουργηθεί θέμα πολιτικής νομιμοποίησης του Ευρωκοινοβουλίου. Και αν οι δυνάμεις που επιθυμούν, για διάφορους λόγους και από διάφορες θέσεις, τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή τη διακοπή της πορείας της προς την ενοποίηση, ισχυροποιηθούν υπερβολικά σε αυτή τη φάση, δεν θα είναι δυνατή η λήψη αποφάσεων από το Ευρωκοινοβούλιο.
Στην Ελλάδα, είναι πολύ πιθανό να συμβούν και τα δύο. Ακόμη χειρότερα, είναι πολύ πιθανό να εξασθενήσει σημαντικά η ελληνική εκπροσώπηση στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και στο Ευρωπαϊκό Κόμμα Σοσιαλιστών και Δημοκρατών. Στις δύο ευρωκοινοβουλευτικές ομάδες που, έστω και με μειωμένη εκπροσώπηση, αναμένεται και πάλι να είναι οι μεγαλύτερες και που εκφράζουν την ιδέα της ενωμένης Ευρώπης. Την ιδέα δηλαδή της ευρωπαϊκής ενοποίησης, που η Ελλάδα έπινε νερό στο όνομά της, που εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ενωση –τότε ΕΟΚ– με την προσδοκία ότι θα υλοποιηθεί, που έλαβε τεράστια κονδύλια από αυτήν τα τελευταία 35 χρόνια και που αν δεν είχε τη στήριξή της όταν χρεοκόπησε, θα βρισκόταν σήμερα κυριολεκτικά στα τάρταρα. Ορα Αργεντινή!
Οπως δείχνουν σήμερα τα πράγματα, η χαμηλή συμμετοχή στις ευρωεκλογές πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Θα συμπέσουν με τον δεύτερο γύρο των εκλογών της Αυτοδιοίκησης, όπου εκ των πραγμάτων θα σημειωθεί μεγαλύτερη αποχή. Ενα μέρος των πολιτών δεν θα πάνε να ψηφίσουν εκεί όπου είναι εγγεγραμμένοι, είτε γιατί το αποτέλεσμα θα έχει κριθεί από τον πρώτο γύρο είτε γιατί δεν θα θέλουν ή δεν θα μπορούν να υποβληθούν στις δαπάνες ενός νέου ταξιδιού. Ενα άλλο κομμάτι του πληθυσμού δεν θα πάει, για να εκδηλώσει με την αποχή την οργή του, είτε προς την πολιτική τάξη είτε προς την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αλλοι πάλι δεν ενδιαφέρονται για τις ευρωεκλογές, και κάπως έτσι θα διογκωθεί η πάγια τάση της χαμηλής συμμετοχής σε αυτές. Κάποια κόμματα, μάλιστα, προσαρμόζουν τη στρατηγική και τις προσδοκίες τους στη μεγάλη αποχή!
Παράλληλα, τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων σήμερα επιτρέπουν την πρόβλεψη ότι οι περισσότεροι από τους 21 Ελληνες ευρωβουλευτές θα ανήκουν σε δυνάμεις της άκρας Αριστεράς ή της άκρας Δεξιάς, άρα σε δυνάμεις του λεγόμενου ευρωσκεπτικισμού. Η παρουσία Ελλήνων ευρωβουλευτών στο Ευρωπαϊκό Κόμμα Σοσιαλιστών και Δημοκρατών θα είναι ελάχιστη και αντίστοιχα πολύ μειωμένη αναμένεται να είναι η παρουσία τους και στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Ετσι, πολύ μικρή θα είναι και η δυνατότητά τους να επηρεάσουν πρόσωπα και πράγματα σε θέματα που αφορούν τη χώρα μας. Οι υπόλοιποι θα ανήκουν σε ομάδες με μικρή δυνατότητα επηρεασμού των αποφάσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ή δηλωμένης πολιτικής στάσης να υπονομεύουν κάθε προσπάθεια εμβάθυνσης και ενοποίησης της Ευρώπης.
Αρα, ο κίνδυνος να σταλεί από τις ελληνικές ευρωεκλογές ένα μήνυμα απομάκρυνσης της χώρας από την Ευρώπη είναι υπαρκτός.