«Never waste a crisis...»
Οι μεγάλες φυσικές καταστροφές όπως οι πανδημίες αποτελεσαν ιστορικά τον καταλύτη για την “αλλαγή υποδείγματος” (paradigm shift) στις ανθρώπινες συμπεριφορές αλλά και στις συμπεριφορές ανάμεσα σε κράτη, λαούς, κοινωνίες. Τις περισσότερες φορές η αλλαγή αυτή ήταν προς το καλύτερο. Το κατά πόσο λοιπόν , ως συνέπεια της πανδημίας που πλήττει όλο τον πλανήτη, θα έχουμε αλλαγή υποδείγματος συνολικά στις διεθνείς σχέσεις προς το καλύτερο αποτελέι ένα ερώτημα . Γιατί αλλαγή υποδείγματος οπωσδήποτε θα έχουμε Το άλλο ερώτημα είναι εάν θα μπορούσαμε αλλαγή υποδείγματος προς το καλύτερο να έχουμε και εγγύτερα στην περιοχή μας και ειδικότερα στις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας. Στο παρελθόν (1999) μεγάλες φυσικές καταστροφές (σεισμοί) και στις δύο χώρες αξιοποιήθηκαν ως ευκαιρίες από οραματικούς πολιτικούς ηγέτες (στην Ελλάδα Κ. Σημίτης, Γ.Α. Παπανδρέου) για αλλαγή υποδείγματος . Μήπως συνεπώς η πανδημία που πλήττει και τις δύο χώρες θα μπορούσε να “αξιοποιηθεί” προς την ίδια κατεύθυνση με την εκδήλωση της απαιτούμενης βούλησης και από τις δύο πλευρές (και αφου πρυτανεύσει η λογική και παραμερισθούν οι υστερικές φωνές της έντασης ).
Εδώ είναι αναγκαίο να σημειώσουμε ότι είναι σημαντικό ότι τερματίστηκε η έκρυθμη κατάσταση στον Έβρο χωρίς να περάσει ο εκβιασμός που επιχείρησε η Τουρκία εις βάρος της Ευρώπης. Η αποτυχία του εκβιασμού αυτού ενισχύει την Ελλάδα και την Ευρώπη συνολικά απέναντι στη Τουρκία. Ο Ερντογάν δεν θα μπορεί και τόσο εύκολα απ εδώ και πέρα να εργαλειοποιεί ως όπλο τους δυστυχείς πρόσφυγες και να εκβιάζει Ευρώπη και Ελλάδα με την απειλή ότι “θα ανοίξει τα σύνορα” και θα κατακλύσει την Ευρώπη με πρόσφυγες – μετανάστες. Η Τουρκία δεν μπορεί “να ανοίξει τα σύνορα” εάν Ευρώπη και Ελλάδα επιλέξουν να τα κρατήσουν κλειστά. Αυτό βέβαια δεν αναιρεί την ανάγκη για την Ευρώπη να αντιμετωπίσει τους πρόσφυγες (και στην Τουρκία , 3,6 εκ.) , με τους ανθρωπιστικούς όρους του διεθνούς δικαίου.
Έτσι η Ελλάδα βρίσκεται τώρα σε σχετικά ισχυρότερη θέση έναντι της Τουρκίας. Γι αυτό παραβλέποντας δυσάρεστες πτυχές, θα μπορούσε να αναλάβει την πρωτοβουλία για μια “ανθρωπιστική προσέγγιση” στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πρωθυπουργός, κυβέρνηση και πολιτικές δυνάμεις έδειξαν γενναιότητα και αποφασιστικότητα στη λήψη των μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Μπορούν να δείξουν και ανάλογη στάση στη σχέση με Τουρκία. Το επιβάλλουν οι στιγμές αλλά και η μακροχρόνια προοπτική στις σχέσεις. Και εάν η άλλη πλευρά δεν ανταποκριθεί ( με το πάγωμα λόγων και πράξεων) , η Ελλάδα και πάλι κερδισμένη θα βγει. Βεβαίως δεν τίθεται θεμα προσφορας υλικής βοήθειας, αν και η Ελλάδα μπορεί να προσφέρει την τεχνογνωσία για την αναχαίτιση της πανδημίας καθώς έχει μέχρι στιγμής καταγράψει τα καλύτερα σχετικώς αποτελεσματα απ όλες σχεδόν τις Ευρωπαϊκές χώρες.( η Τουρκία χορηγεί βοήθεια σε Ιταλία, Ισπανία, κα.) Αυτό που προέχει είναι να ανοίξει ένας διάλογος άναμεσα στις δύο όμορες χώρες σ΄αυτές τις δύσκολες ώρες τουλαχιστον πάνω στα ανθρωπιστικής φύσης θέματα και μετά βλέπουμε. Είναι ζήτημα πολιτικής ωριμότητας Προς την ίδια κατεύθυνση θα μπορούσαν να βοηθήσουν και τα μέσα επικοινωνίας εκατέρωθεν αλλά όχι βέβαια με την ανακύκλωση των τετριμμένων επιχειρήματων όπως π.χ. ότι ο Ερντογάν θα χρησιμοποιήσει μια εσωτερική κρίση όπως αυτή του κορωνοϊού για να κάνει εξαγωγή έντασης ή και ...κορωνοιου! Δυστυχώς ούτε μπροστά σε μια τόσο φονική πανδημία με τόσους νεκρούς εκατέρωθεν σταματά το αναμάσημα στερεότυπων ....
Πηγή: www.tanea.gr