1. Ο Τραμπ δεν υπήρξε απλώς ένας "λαϊκιστής" πρόεδρος. Υπήρξε ένας φασίστας ή (ακριβέστερα) μεταφασίστας ηγέτης ο οποίος είχε τα κλασσικά χαρακτηριστικά της ενσάρκωσης του κράτους στην ολότητά του χωρίς τη διαμεσολάβηση των περίφημων θεσμικών αντιβάρων. Είναι λάθος να λέμε τον Τραμπ λαϊκιστή. Αν ήμουν φασίστας και με λέγανε λαϊκιστή θα ήμουν πολύ ευχαριστημένος.

2. Το ότι το 1/5 του εκλογικού σώματος των ΗΠΑ σύμφωνα με τις πρώτες δημοσκοπήσεις επιδοκιμάζει την εισβολή στο Καπιτώλιο δείχνει πόσο ανηφορικό δρόμο έχουν μπροστά τους οι ΗΠΑ σήμερα. Ωστόσο, θα είναι επίσης λάθος όλο το χθεσινό να εκληφθεί ως μια αμερικάνικη ιδιαιτερότητα, όπως είναι λάθος να θεωρεί κανείς ότι η αμφισβήτηση της δημοκρατίας αφορά μόνο τριτοκοσμικούς υπανάπτυκτους. Συμβαίνει και στα καλύτερα σπίτια!

3. Η αμφισβήτηση του εκλογικού αποτελέσματος μιας νίκης με εφτά εκατομμύρια ψήφους δείχνει πόσο ζωτική ανάγκη είναι να μεταρρυθμιστεί το αμερικάνικό εκλογικό σύστημα των εκλεκτόρων που αλλοιώνει τη λαϊκή βούληση. Αυτό πρέπει να γίνει χθες που λένε.

4. Η ανοχή των μηχανισμών ασφαλείας και πληροφοριών του αμερικάνικου κράτους απέναντι στον ακροδεξιό όχλο που εισέβαλε σε ένα από τα καλύτερα φυλαγμένα κτίρια της υφηλίου δεν είναι σύμπτωση ή ατύχημα αλλά σύμπτωμα της ανυπέρβλητης μεροληψίας του αμερικανικού βαθέως κράτους απέναντι σε μια συγκεκριμένη μερίδα διαδηλωτών (λευκούς φασίστες) σε σχέση με άλλους, πχ. τους κινηματίες του black lives matter. Δεν θέλω να σκέφτομαι πόσους νεκρούς θα θρηνούσαμε αν το πλήθος είχε άλλη σύνθεση. (Μια αντίστοιχη μεροληψία - τηρουμένων όλων των (δυσ)αναλογιών - βιώσαμε χθες στα καθημάς απέναντι στους ιερωμένους και τους πιστούς που παραβίασαν το νόμο.)

5. Μια χώρα η οποία τα τελευταία εβδομήντα χρόνια έχει επενδύσει απεριόριστα στην εξαγωγή των θεσμών της , υπέστη ζωτικό τραύμα μέσα στο σπίτι της. Εφεξής, οι παρεμβάσεις κάθε λογής των ΗΠΑ στην κατεύθυνση της εδραίωσης των δημοκρατικών θεσμών εκτός εδάφους ΗΠΑ, απονομιμοποιούνται δραστικά, για το χειρότερο ή το καλύτερο.

6. Μιλώντας όμως για το καλύτερο, κρατώ έσχατο μα όχι τελευταίο, ότι τα τελευταία χρόνια η μετατόπιση του μεγαλύτερου τμήματος των ρεπουμπλικανικών ελιτ δεξιότερα συνοδεύεται από αντίστροφη μετατόπιση τμήματος των δημοκρατικών ελίτ ριζοσπαστικότερα. Ακόμη κι αν ο ίδιος ηττήθηκε, η ατζέντα Σάντερς θα είναι αναγκαστικά παρούσα στην επόμενη μέρα των ΗΠΑ. Θέλω να ελπίζω ότι το πρακτικό και επιχειρησιακά προσανατολισμένο πνεύμα των ΗΠΑ πήρε το χθεσινό μήνυμα. Υπάρχει πολύ δουλειά μπροστά...

* Από ανάρτηση στο facebook