Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι «Η χαρά της Χρυσής Αυγής». Ο λόγος για την οξυδερκή απόφαση της ΝΔ να ζητήσει εξεταστική επιτροπή από το 1981. Το μόνο που μένει είναι να ζητήσουν οι νεοναζί να πάμε λίγο πιο πίσω, το 1974, για να δούμε ποιοι κατέστρεψαν το οικονομικό θαύμα της χούντας και έβαλαν τη χώρα στην ΕΟΚ, στον προθάλαμο της καταραμένης ΕΕ.
Το ωραίο είναι ότι οι πάντες γνωρίζουν ότι η όποια εξεταστική ουδέν θα παράξει πλην ενός οπερετικού θεάματος που το εξασφαλίζει η ζωηρή παρουσία της πρωταγωνίστριας του κοινοβουλευτικού τραγέλαφου που υφιστάμεθα εδώ και δύο μήνες. Ευτελίζοντας όμως τα πάντα, ευτελίζεται τελικά το μεγάλο δημοκρατικό κεκτημένο της μεταπολίτευσης και αυτό είναι βούτυρο στο ψωμί των νεοναζί. Από την επομένη των ευρωεκλογών ήταν προφανές ότι η ηγεσία της ΝΔ αντιδρούσε σπασμωδικά στην επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα να την επιταχύνει.
Το ίδιο κάνει και τώρα. Πέφτει με τα μούτρα στην παγίδα που έστησε ο ΣΥΡΙΖΑ, εξαιρώντας επιδεικτικά από την εξεταστική επιτροπή την περίοδο Καραμανλή. Δεν είναι μόνο μία προκλητική απέναντι στη στοιχειώδη κοινή λογική ενέργεια. Είναι ακόμα ένας κρίκος στην αλυσίδα των επεμβάσεων του ΣΥΡΙΖΑ στα εσωτερικά της ΝΔ με όχημα την καραμανλική πτέρυγα, με την οποία έχει συνάψει συμμαχία εδώ και καιρό, συμμαχία που αποτυπώνεται σε κορυφαίες επιλογές της κυβέρνησης.
Στις κουτοπόνηρες αθλιότητες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ η ΝΔ απάντησε με λάθος ρελάνς. Μεταθέτοντας τη συζήτηση στο μακρινό ’81, θα επαναφέρει μία πολεμική παρελθόντων ετών, απολύτως αποπροσανατολιστική και επιβοηθητική του ΣΥΡΙΖΑ που ετοιμάζεται για φρέσκο μνημόνιο εντός του 2015 (και αυτή είναι η καλή εκδοχή).
Αυτό που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι να αλληλοκατηγορούνται για το παρελθόν τα κόμματα που, παρά τα όποια λάθη τους, κράτησαν τη χώρα όρθια τα πέντε αυτά κολασμένα χρόνια. Υπάρχουν δυνάμεις μέσα στην αντιπολίτευση που είτε από αβελτηρία ή από ιδιοτέλεια εξυπηρετούν με τη στάση τους αυτές τις μεθοδεύσεις. Μία είναι η σωστή αντιμετώπιση. Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης να αντιστρέψουν την κατεύθυνση της εξεταστικής επιτροπής. Να υπερασπίσουν σταθερά τη μεταπολίτευση ως τη μακροβιότερη ειρηνική περίοδο ανάπτυξης και δημοκρατικής ομαλότητας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο να μιλήσουν για τα όποια λάθη υπήρξαν. Με προσήλωση στην αφετηριακή θέση ότι η κρίση έφερε το μνημόνιο και όχι το μνημόνιο την κρίση. Και όσο θα προχωράει η συζήτηση παράλληλα με το «κυβερνητικό έργο» που το βιώνουμε σε όλο του το μεγαλείο, να τους κάνουμε να συνειδητοποιήσουν ότι ήταν λάθος που άνοιξαν την πόρτα του φρενοκομείου των εξεταστικών.