Έως σήμερα ήταν σύνηθες, κυρίως τις παραμονές των εκλογών, στα περισσότερα κόμματα να επιστρέφουν -συστρατευόμενοι, μας έλεγαν- πολιτικοί που είχαν διαγραφεί για διαφορετικούς λόγους. Από τον κανόνα φρόντισε να μην ξεφύγει ούτε κατά εκατοστό, ο Ε. Βενιζέλος και μάλιστα όχι σε χρόνο εκλογών, αλλά στις παραμονές ενός ακόμα συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, που κάποιοι το θέλουν υπαρξιακό ή και ανα-συστατικό.
Αναφορικά με τον πρώτο χαρακτηρισμό, εξαρτάται πώς βλέπεις την ματαιότητα της ύπαρξης και τι διακυβεύματα θέτεις, ώστε να την κάνεις ουσιαστική και χρήσιμη. Για τον δεύτερο χαρακτηρισμό μου, είναι τα συστατικά και η ανάμειξή τους που μας δείχνουν αν θα έχουμε ανα-σύσταση ή τίποτε.
Εν προκειμένω, λοιπόν, η επαναπροσθήκη των τριών εμπλέκει τα διακυβεύματα που ορθώς έθεσε τις προηγούμενες ημέρες ο Ε. Βενιζέλος και μάλλον δυσκολεύει τη σωστή μείξη των υλικών. Δυστυχώς, όσα βήματα μπροστά κι αν κάνει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, όντας δέσμιος της αναχρονιστικής αντίληψης περί όλου ΠΑΣΟΚ -ξέρετε, εκείνο που ως μόνη συγκολλητική ύλη αναγνώριζε στην αρχή τον Ανδρέα, ύστερα το επώνυμο Παπανδρέου και πάνω απ’ όλα την επίχρυση ματαιοδοξία της εξουσίας- επιστρέφει στα παλιά. Σκουπιδιάρικα υλικά που φορέθηκαν με τον μανδύα πασοκικών διανοουμενίστικων ιδιολέκτων ή αταίριαστες αισθητικές της λογικής του ουίσκι της δεκαετίας του 1980 και των νευμάτων σε αεροσυνοδούς της αποθανούσης Ολυμπιακής Αεροπορίας.
Έπεα πτερόεντα, ενώ προετοιμαζόμαστε καλού-κακού μην κάτσει και καμιά διεύρυνση της προκοπής, από τον επί θύραις διάλογο, π.χ. με τον Γ. Φλωρίδη ή τον Δ. Ψυχογιό και άλλους από την παρέα της Τεχνόπολης.
Παρεκτός κι αν οι τρεις γυρίζουν φέρνοντας καμιά καινούργια εφαρμόσιμη ιδέα πέρα από τους μπάστακες του Ράιχενμπαχ, την αντιμνημονιακή ρητορική, ή τη ΔΩΔΩΝΗ.
Κρίμα. Ίσως κάτι τέτοιο να διαισθάνθηκε ο Φ. Κουβέλης και απεσύρθη προς ώρας. Κι εγώ να φορτώνω μόνο μερικές φορές μαζί του και όχι όλες, όπως μέχρι τώρα, όταν πισωγυρίζει στην ιστορία της Κ/αριστεράς.
Γι’ αυτήν την τελευταία, «Η ζωή είναι αλλού», κατά Κούντερα κι όσοι το πασχίζουμε, ας ψάξουμε το αλλού. Το πολύ-πολύ να μην το βρούμε, αλλά οι εμπειρίες των ταξιδιών μένουν.
*Ο Νίκος Γκιώνης είναι Πολιτικός Μηχανικός.