Δύο μήνες μάς χωρίζουν από τις ευρωεκλογές και τίποτα από αυτά που συζητιούνται στον δημόσιο διάλογο δεν προϊδεάζει τους πολίτες για το πραγματικό διακύβευμα της κάλπης. Θα έλεγε κανείς ότι στις 9 Ιουνίου διεξάγεται ένα είδος ενδιάμεσων εκλογών με στόχο την επικύρωση ή μη της τελευταίας λαϊκής εντολής. Η κυβέρνηση ζητάει συσπείρωση για να της «ανοίξει ένας τριετής διάδρομος ως τις επόμενες εθνικές εκλογές» και η δημοκρατική αντιπολίτευση ζητάει «να ακυρωθεί στην πράξη το αλαζονικό 41% της εθνικής κάλπης». Λες και κανένα κόμμα δεν αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα των ευρωεκλογών για το μέλλον της Ενωμένης Ευρώπης μέσα από τη διατήρηση ζωντανής της διαδικασίας της ολοκλήρωσης ή ότι τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μαζί με τις παθογένειες που την ταλανίζουν θα μπορούσε να αντιμετωπιστούν έξω από το πλαίσιο της Ευρωζώνης.
Κι όμως. Το πρόσφατο παρελθόν προσφέρει πολλές ευκαιρίες προκειμένου να αναλογιστεί κανείς τη μεγάλη σημασία της ένταξης της χώρας στην ευρωπαϊκή οικογένεια και της συμμετοχής της στο κέντρο λήψης κρίσιμων ακόμα και για την επιβίωσή της αποφάσεων. Ανεξάρτητα από τις διαφορετικές απόψεις για τα αίτια της βαθιάς οικονομικής κρίσης όλοι αναγνωρίζουν σήμερα ότι η παραμονή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ δεν θα ήταν δυνατή χωρίς την έμπρακτη οικονομική συνεισφορά των ευρωπαίων εταίρων. Όπως δεν υπάρχει κανείς που να αρνείται την ουσιαστική συμβολή των -πρωτοφανούς ύψους- πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης στην αναπτυξιακή προσπάθεια της χώρας. Γι’ αυτό ακριβώς και κανείς δεν δικαιούται να θυσιάζει, στο όνομα οποιοδήποτε προσωπικών ή κομματικών σκοπιμοτήτων, τη σημασία των ευρωεκλογών υποτιμώντας τους υπαρκτούς κινδύνους και τις απειλές που εκτοξεύουν οι κάθε λογής ευρωσκεπτικιστές.
Η υποτίμηση της σημασίας των ευρωεκλογών γίνεται ακόμα πιο έκδηλη εξαιτίας και της ακολουθούμενης πλέον διαδικασίας συγκρότησης των ψηφοδελτίων των κομμάτων, την ευθύνη της οποίας φέρουν οι αρχηγοί τους. Να υπενθυμίσουμε ότι μέχρι τις ευρωκάλπες του 2014 η εκλογή των ευρωβουλευτών γινόταν με λίστα ενώ στη συνέχεια καθιερώθηκε ο σταυρός προτίμησης. Με τον τρόπο αυτό οι αρχηγοί απηλλάγησαν από τα όποια εσωκομματικά προβλήματα, προσωπικές δεσμεύσεις κ.λπ. αφού την επιλογή μεταξύ των υποψηφίων ανέλαβαν οι ψηφοφόροι. Το καθήκον των αρχηγών περιορίστηκε πλέον στην επιλογή των υποψηφίων που κατά τη γνώμη τους είναι ικανοί και επαρκείς να εκπροσωπήσουν τη χώρα μας στο ευρωκοινοβούλιο.
Διαβάστε τη συνέχεια
Πηγή: www.athensvoice.gr