—του Γιώργου Τσακνιά—

Tα παιδιά καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα από ό,τι νομίζουμε. Έμπειροι γονείς μάς το λένε, το διαβάζουμε σε βιβλία και άρθρα, το λέει κι ο Σαββόπουλος: «Έτσι κι αλλιώς, τα ξέρουν όλα» — κι ωστόσο, δεν παύουν να μας εκπλήσσουν. Ή, για να χρησιμοποιήσω μια άλλη έκφραση, ιδιαίτερα ταιριαστή εν προκειμένω, κατορθώνουν πάντα να «μας τη βγαίνουν από τα αριστερά».

Ξεφυλλίζοντας την αυτοβιογραφία της της Peggy Dennis, έπεσα σε μια ωραία σχετική ιστορία. Η Peggy ήταν γυναίκα του Eugene Dennis (πραγματικό όνομα: Francis Xavier Waldron), Γενικού Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ, ο οποίος φυλακίστηκε από το 1951 ως το 1955, την περίοδο του άγριου μακαρθισμού. Σε μια επίσκεψη της Peggy στη φυλακή, ο Eugene της είπε ότι πρέπει να προετοιμαστούν για το ενδεχόμενο να συλληφθεί κι εκείνη και να φροντίσουν τι θα γίνει σε τέτοια περίπτωση με το παιδί. Τη συμβούλεψε να μιλήσει με δικηγόρο και να κοιτάξει να βρει η ίδια κηδεμόνα, μην πάρει το παιδί η Πρόνοια. Από τη Νέα Υόρκη όπου ζούσαν, η Peggy πήγε στο Σαν Φρανσίσκο με τον εννιάχρονο γιο της, προκειμένου να γνωρίσει το παιδί το σόι της μάνας του — τους παππούδες του, τη θεία του και τα ξαδέρφια του. Η ίδια είχε να δει τους γονείς και την αδερφή της είκοσι χρόνια. Στη βολιδοσκόπηση της Penny για το ζήτημα της κηδεμονίας η οικογένεια ανταποκρίθηκε θετικά, ο δε μικρός τα πήγε μια χαρά με τους συγγενείς του.

Διαβάστε τη συνέχεια στο dimartblog