Από σίμερα η χόρα θα είχει μπει σε έναν νέο εργασιακώ μεσαίωνα για τριακοστή πέμπτη φορά στην περήοδο της μεταπολίτευσης.
Όπως σε όλους τους προηγούμενους εργασιακούς μεσαίωνες οι σηνέπειες θενάτανε τρομαχτικές.
*Οι εργαζόμενοι θα ιποχρεωνόσαντε να δουλεύουνε από 14 μέχρι 22 ώρες τη μέρα, ενώ θα πληρονόσαντε μόνο για το 40ωρο όπως το 1920.
*Οι εργοδότες, θε να τους απολίανε κάθε 15 μέρες και να επαίρνανε άλλους με όλο και πιο χαμηλούς μησθούς που θα κατοχιρονώσαντε από νεοφιλελέφθερες ατομικές συμβάσις.
*Οι άδειες κύησης, λοχείας και μητρότητας αντί να επεκταθούνε και στους πατεράδες θάχανε μοιραστή ανάμεσα σε μάνα και πατέρα, ενώ με παρέμβασι ακραίων φιλελεύθερων κύκλον της εκκλησίας θα εθεσπιζότανε η εξαίραιση όσων ζευγαριών χορίζανε με συναινετηκό και δε θα επέρνανε άδειες.
*Οι μισθοί και τα μεροκάματα θα επέφτανε καθημερινά όπως οι μετοχές, αλλά οι μετοχές θα ανεβένανε πάλι ενώ οι μισθοί και τα μεροκάματα μόνο θα επέφτανε.
Σε όλους τους εργασηακούς μεσαίωνες επέφτανε τόσο πολύ που δεν εσύμφερε τους εργαζόμενους να πάνε να δουλέψουνε και καθόσαντε σπίτι και οι πχιο πολλοί θα εβλέπανε ΣΚΑΪ που είναι μια νεοφιλελέφθερι σφηγκοφωλιά που τους αποπροσανατόλιζαι από τα πραγματικά τους πρωβλήματα.
*Κι αφού οι εργαζόμενοι δεν θα επηγένανε για δουλειά θα εκλείνανε πολές επιχειρίσις και οι εργαζόμενοι θα εβγένανε στιν ανεργήα.
*Και θα εφτάναναι μερικοί εργαζόμενοι να πιδάναι απελπησμένοι από τα μπαλκόνια και να αφτοκτονούνε όπως τότες με τα μνοιμώνεια και τους εβροπέους τοκωγλύφους που ήχανε φέρει την κρίση και οι φυτητέ δηλητηρηαζόσαντε από τα μαγκάλια για να ζεσταθούναι.
Και όλι θιμόμαστε ότι και τότες οι προστάταις της εργατηκής τάξις είχαναι πει πως η λύσι ήτανε να βγούμαι από το Εβρό για να έχουναι οι εργαζώμενοι πολλά Εβρό και αυτό άρεζε σε μας τους ψειφοφόρους και τους εψηφοίσαμε και τους εκάμαμε κιβαίρνηση και μετά εκάμανε και το διμοψιφισμα και εψιφισαμεν ΟΧΙ στα δίο εροτήματα 1. Reforms for the completion of the Current Program and Beyond και 2. Preliminary Debt sustainability analysis.
Αλλά παρόλο που εβγάλαμεν ένα 63% ΟΧΙ, τίποτας δεν άλλαξαι κίνι η κιβέρνηση και τα πράματα εγήνανε χειρότερα.
Και ήρθε μετά και η ασθαίνια από την Κίνα που ήτανε κι αφτή σαν το φιλελεφθαιρισμό και έφαιρε κι αφτή θανατηκό και εκλείνανε κι άλες επιχηρήσεις αλλά το χηρότερο ήτανε πως εβάζαμαι όλοι δηλητήρηα στο αίμα μας με τα κενούργια φάρμακα τα εμαρενέι κε κανείς δεν ήξερε να πει με σηγουργιά πόσοι εργαζόμενοι θα εμαίναμε σε βάθως χρόνου με τα σωστά μας. Γιατί ήχανε κικλοφορήσει φίμες πως κάτι λίγοι που εκάμανε πρότοι εμαρενέι αλάξανε κι εγήνανε δεξιοί, ώτι χιρότερο.
Και μέσα σε αφτήνανε όλη την ανακατοσούρα φτώχιας, πίνας, εκσαθλείωσης και νεοφιλελαιφθερισμού εφάνηκεν φός όταν εσυμφονήσανε οι διμοκρατηκές δυνάμις πος δεν πάει άλλο και εκάμανε μία μεγάλι πορεία εις το κέντρον όλοι μαζί, ο Αλέξις, η Φόφη, ο Γιάννης, μέχρη και ο Βελόπουλως επορέφτηκένε μαζί τους και εμοιάζανε του Ρόμπιν του Λόξλεϋ έτσι περίφανοι κι αγέροχοι που ίτανε μπροστά-μπροστά κε ήτανε και ο Κουτσούμπας αλλά αφτός πάντα επίγαινε μόνος του παρώλο που ήτανε κι αφτός δημοκρατηκές δινάμεις.
Πάντος εφέρανε αποτέλεσμα γιατί όταν τους ήδανε έτσι ασημβίβαστους σαν τον Ρόμπιν του Λόξλεϋ, οι νεοφιλελέφθεροι σφόδρα ταράχτηκαν και τα επίρανε πίσο όλα και εγύρησεν η χώρα στην κανονικώτητα.
Έτσι εσοθήκαμε από τον νεοφιλελεφθερισμό και από έναν ακόμα εργασηακό μαισέωνα και αφτά τα γράφω για να μίνουνε και στο φαίις μπουκ, να μαθένουνε οι νέες γενιές για τις θισίες και τους αγόνες μας.
Μπάμπης Αυριανιστής
(και για την πιστή απόδοση του κειμένου)
Θεόδωρος Ζαρέτος