Ο λόγος προφανής: Θα αντιδρούσαν αρκετοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που θα κατέφευγαν και πάλι σε «όχι», «παρών» και απουσίες. Επίσης, υπήρχαν αντιδράσεις και στο εσωτερικό της ΝΔ.

Το συμπέρασμα είναι ότι η κυβέρνηση δεν πιστεύει στις μεταρρυθμίσεις και προσπαθεί -για ψηφοθηρικούς λόγους- να αποφύγει οποιαδήποτε διαρθρωτική αλλαγή θίγει προνόμια συγκεκριμένων επαγγελματικών ομάδων. Οι αυξήσεις ΦΠΑ -που είναι οριζόντιο και άρα κοινωνικά άδικο μέτρο- προωθήθηκαν προς ψήφιση παρά τις εσωκομματικές αντιδράσεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Προοδευτικές παρεμβάσεις στο φορολογικό και το ασφαλιστικό αφήνονται γι αργότερα με την προσδοκία ότι μπορεί να χαθούν κάπου στο δρόμο.

Είναι προφανές ότι με αυτό τον τρόπο πολιτικής σκέψης δεν πάμε πουθενά. Η κυβέρνηση δυσκολεύεται να υλοποιήσει τα προαπαιτούμενα που θα επιτρέψουν τη συμφωνία σε ένα νέο τριετές πρόγραμμα. Πόσο μάλλον όταν έρθει η ώρα των μέτρων του νέου μνημονίου.

Η αμφιθυμία της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού δεν προιωνίζεται τίποτα καλό. Καταδικαζόμαστε στην αναπαραγωγή των αιτίων της ελληνικής χρεοκοπίας μέσα από αρχηγικούς τακτικισμούς και κομματικούς υπολογισμούς που δεν έχουν καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της χώρας.