Τυφλοί τα τ’ ώτα τον τε νουν τα τ’ όμματα! …

Και μετά σου λένε ότι δεν πάει τίποτε καλά σε αυτό τον τόπο!

Μια χαρά οργανωμένοι είναι σε ένα σωρό υπηρεσίες του δημοσίου. Και μια χαρά τακτοποιημένοι ήταν δεκάδες χιλιάδες (επίτιμοι) ανάπηροι. Τυφλοί, κουτσοί , κουλοί, κουφοί… παπάδες, ταξιτζήδες , φορτηγατζήδες και λοιποί «αναξιοπαθούντες».

Αλλά και πολλοί άλλοι, συμπαθείς κατά τα άλλα, όπως αγρότες, για παράδειγμα, που ξεκοκάλιζαν τόσα χρόνια κρατικές αποζημιώσεις και κοινοτικές επιδοτήσεις.

Τα συστήματα δουλεύουνε άψογα. Στο ΙΚΑ, στα υπουργεία, στις εφορίες, στις πολεοδομίες, στα νοσοκομεία, στα τελωνεία, στους ΟΤΑ και γύρευε που αλλού… Καλοκουρδισμένοι κρατικοί μηχανισμοί, άψογα οργανωμένοι στη διαφθορά και στην κλεψιά. Και τι κακόβουλες διαδόσεις είναι αυτές για αναποτελεσματικό κράτος. Πολύ καλά τα καταφέρνουν εκατοντάδες κρατικοί υπάλληλοι, που σε κάποια στιγμή της σταδιοδρομίας τους αποφασίζουν να γεμίσουν τις τσέπες τους, τις δικές τους και των «πελατών» τους.

Μέχρι τώρα, επικρατούσε η εντύπωση ότι αυτή τη δουλειά την έκαναν μόνο οι πολιτικοί και η μούντζα έπεφτε και εξακολουθεί να πέφτει σύννεφο προς την κατεύθυνση της Βουλής. Να όμως που αποδεικνύεται ότι δεν ήταν μόνο προνόμιο κάποιων πολιτικών, αυτό το άκρως διαδεδομένο και επικερδές «σπορ».

Δεν μπορούν λέει να χαρακτηρίσουν το σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων οι λίγοι επίορκοι υπάλληλοι. Εεε… όχι και τόσο λίγοι, όπως φαίνεται. Έτσι αποφαίνονται συνήθως εκπρόσωποι των διαφόρων κλάδων στις κατά καιρούς δημόσιες τοποθετήσεις τους. Γίνονται συνήθως μετά την αποκάλυψη ορισμένων «μεμονωμένων» περιπτώσεων κλοπής δημοσίου χρήματος, τις οποίες ακολουθούν και κάποιες Ε.Δ.Ε, κάποιες διαθεσιμότητες, κάποιες μεταθέσεις και κάποιες βαρύγδουπες δηλώσεις πολιτικών προϊσταμένων, ότι «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκαλο»… και η ζωή συνεχίζεται… και η κλεψιά.

Και οι συνάδελφοί τους τόσα χρόνια δεν έβλεπαν, δεν άκουγαν, δεν κατανοούσαν τι συνέβαινε, ήταν κι αυτοί τυφλοί και κουφοί! Δύσκολο να το πιστέψει κανείς. Γιατί λοιπόν δεν τους κατήγγειλαν, γιατί συμμετείχαν έστω έμμεσα ακόμη και νομιμοποιώντας κάποιες φορές αποφάσεις παράνομες, φωτογραφικές, ρουσφετολογικές, χωρίς απαραίτητα οι ίδιοι να συμμετέχουν σε κυκλώματα. Είναι αυτό δηλαδή κάποιο είδος συναδερφικής αλληλεγγύης;

Δεν αισθάνονται τώρα κοροΐδα, δεν αισθάνονται κάποια μικρή έστω ευθύνη και συνενοχή; Kαι τώρα που μπατιρήσαμε γιατί δεν κάνουν όλοι οι τίμιοι υπάλληλοι ένα ντου, να καθαρίσουν τις υπηρεσίες τους από τους κλέφτες και τους λαδιάρηδες;

Πολλοί, πάρα πολλοί απ΄όλους αυτούς τους εμπλεκόμενους που σήμερα σιγά-σιγά αποκαλύπτονται, αλλά και τους τυφλούς τα τ’ ώτα τον τε νουν τα τ’όμματα… δεν χάνουν καθημερινά την ευκαιρία να κατηγορούν, να βρίζουν και καταριούνται το πολιτικό σύστημα και να ελεεινολογούν την κακή τους μοίρα.

Για τις πράγματι επώδυνες μειώσεις των μισθών τα φορολογικά χαράτσια που είναι και άδικα και εξαιρετικά επώδυνα. Μόνο που γι΄αυτή την καταφανέστατη αδικία είναι και οι ίδιοι ένοχοι και συνένοχοι, υπεύθυνοι και συνυπεύθυνοι και πάντως όχι άμοιροι άμεσων οι έμμεσων ευθυνών.

Σωστή και δίκαιη σε μεγάλο βαθμό η οργή και η αγανάκτηση και ο καταλογισμός ευθυνών στη πολιτική ελίτ. Εδώ όμως αποδεικνύεται, μέρα με την ημέρα, ότι τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα και σ’ ένα βαθμό εξηγεί το γιατί δεν μπορεί να προχωρήσει καμιά ουσιαστική μεταρρύθμιση του κράτους. Το βάθος της διαφθοράς είναι δυστυχώς πολύ, μα πάρα πολύ μεγάλο και διατρέχει κάθετα και οριζόντια το κράτος αλλά και την κοινωνία.

Αν το δεις από μια κοινωνιολογική οπτική, φαίνεται σα να μη έχουμε χάσει και ξεχάσει εντελώς τα βαλκανικά μας χαρακτηριστικά και τις κακές μας συνήθειες! Και αναπαράγουμε ακόμη ελαττώματα ακόμη και των πρώτων μεταεπαναστατικών χρόνων από την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Κομματοκρατία, διχασμός, ρουσφέτια, αρματολίκια, κλεπτοκρατία , κουτοπονηριά.

Μού έρχεται στο μυαλό και λόγω της υστερίας που μας κατέλαβε τελευταία, εκείνη την ιστορία που διηγούνται και που πιθανότατα ήδη γνωρίζεται, για το πώς έφερε λέει ο Καποδίστριας στην Ελλάδα την καλλιέργεια της πατάτας. Που περιγράφει παραστατικά, κάποιες χαρακτηριστικές συμπεριφορές των «Ελλήνων» εκείνης της εποχής, που απ’ ότι φαίνεται τις κρατούμε ως «κόρην οφθαλμού».

Διηγούνται λοιπόν πως στην αρχή όταν τις έφεραν τα πλοία και τις βάλανε στις αποθήκες, κανένας δεν ήθελε να πάρει και να τις πάρει και να τις φυτέψει. Γιατί βγήκε η φήμη πως ήταν δηλητηριώδης και ακόμη επειδή ως γνωστό ο Έλληνας, συνήθως περιφρονεί κάθε τι που του υποδεικνύουν και το αφήνουν ελεύθερο! Μόλις όμως όπως λένε, διέταξε ο Καποδίστριας να κλείσουν τις αποθήκες και να τις φυλάνε σκοποί, τότε όλοι θέλησαν να τις κλέψουν! Κι αφού ο Καποδίστριας είχε δώσει εντολή στους φρουρούς να κάνουν …τα στραβά μάτια, δεν έμεινε στις αποθήκες ούτε μια πατάτα!…

Όμως επειδή δεν μας έχει προκύψει μέχρι στιγμής, για κακή μας τύχη, ένας νέος Καποδίστριας, καλό θα ήταν να προσπαθήσουμε μόνοι μας να υπερβούμε τις κακές μας συνήθειες και να αναρωτηθούμε: Γιατί τόσα χρόνια ανεχόμασταν και ανεχόμαστε ακόμη, αυτές τις επαίσχυντες πράξεις και συμπεριφορές, αυτή την διαφθορά αυτή την κλεπτοκρατία;

Και αν για την ανοχή που επιδείξαμε όλοι μας στη κακή λειτουργία του πολιτικού συστήματος, έχουμε ίσως κάποια ελαφρυντικά. Αμφισβητήσιμα πάντως από την στιγμή που κάτω από οποιαδήποτε συνθήκες παραπλάνησης έστω, εξακολουθούμε ευτυχώς ακόμη να διαθέτουμε το δικαίωμα και το προσωπικό όπλο της ψήφου μας. Για την ανοχή όμως στην διαφθορά που πολλές φορές βλέπουμε δίπλα μας και δεν την καταγγέλλουμε, δεν έχουμε καμιά δικαιολογία.

Εν τέλει «ήθελες τα και παθέστα». Και αν συνεχίσουμε να ανεχόμαστε αυτή την κατάσταση παρά τα όσα έχουν συμβεί και τα όσα ήδη γνωρίζουμε, θα είναι σα να παραδεχόμαστε ότι είμαστε ένα έθνος…«αναπήρων»!

Και τότε εντάξει, ας διεκδικήσουμε όλοι και από ένα επίδομα…