«Βλέπω μπροστά μου τ?ν γκρεμ?… Α?τ? ? ?νωμαλία πρέπει ν? σταματήσει. Ε?ναι ?θνικ? ?πιταγή» (Γιώργος Σεφέρης, 1969)

Διάβασα μια ανακοίνωση με τίτλο «η χώρα μπροστά στη ρήξη». Τη συνέταξε η Ευρώπη-Οικολογία, οι Πράσινοι που υποστηρίζουν την ευρωπαϊκή προοπτική της Ελλάδας. Είναι νομίζω σημαντική ως προς την ανάλυση και το πολιτικό συμπέρασμα.

Διαγιγνώσκεται πως η χώρα βρίσκεται πια σε τροχιά ρήξης με την ΕΕ. Πως ο Τσίπρας αυτοπαγιδεύτηκε στη ρητορική, την ατολμία και τις μικροπολιτικές του στοχεύσεις. Πως παρασύρεται πλέον εκών άκων από την αντιευρωπαϊκή δίνη που τόσο απερίσκεπτα προκάλεσε.

Η ανακοίνωση υπογραμμίζει κάτι ακόμα, που δεν αναφέρεται όσο θα έπρεπε: πως το Grexit θα έχει κι άλλες επιπτώσεις πέραν των ολέθριων οικονομικών και κοινωνικών. Μια απομονωμένη Ελλάδα σε μια φλεγόμενη περιοχή θα είναι μεγάλος πειρασμός για όσους την επιβουλεύονται. Η αυτονόμηση από την Ευρώπη ομοιοκαταληκτεί με την εθνική τραγωδία.

Προτείνεται άρα η συμπαράταξη «όλων των δημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων που θέλουν να διασώσουν την ευρωπαϊκή πορεία και προοπτική της χώρας». Δεξιών, κεντρώων, αριστερών. Από τους συντηρητικούς αστούς έως τους ευρωπαϊστές της αριστεράς. Για να εκφραστεί η πλειοψηφία υπέρ του ευρώ. Για να διευκολυνθούν οι ευρωπαiστές του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι συντάκτες της ανακοίνωσης παραδέχονται την ιστορική κακοφωνία και την προγραμματική ανομοιογένεια μιας τέτοιας «ευρωπαϊκής» συμπαράταξης. Αλλά οι έκτακτες συνθήκες καλούν προφανώς σε ανάλογες πρωτοβουλίες, που υπερβαίνουν τα εσκαμμένα.

Πρόκειται για μιαν έκκληση εθνικής διάσωσης. Την ακούει κανείς;