Εθισμένοι στο ψέμα 

Ζαχαρίας Ζούπης 11 Σεπ 2019

Το τελευταίο κρούσμα ψευδολογίας  του Π. Σκουρλέτη με την πλήρη κάλυψη του Α.Τσίπρα ήταν το πιο χαρακτηριστικό. Ο Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε ότι υπάρχει Συμφωνία για την μείωση των πλεονασμάτων και ο Α. Τσίπρας έσπευσε να το υποστηρίξει, ενώ ο Ε. Τσακαλώτος αποσαφήνισε ότι ποτέ δεν υπήρξε τέτοια Συμφωνία! Άλλωστε αν υπήρχε θα είχαν πανηγυρίσει και δεν θα έτρεχαν να κατηγορήσουν την νέα Κυβέρνηση ότι δεν έχει διεκδικήσει την μείωσή τους. Αλήθεια τι να διεκδικήσει αφού ήδη υπάρχει κατά τον Π. Σκουρλέτη Συμφωνία;  Αν υπήρχε, θα το γνώριζαν στις Βρυξέλλες, στην Ε.Κ.Τ, αλλά όσο και αν ψάχνουν δεν βρίσκουν τέτοια Συμφωνία. Μάλλον οι γνωρίζοντες το θέμα θα γελάνε, δυστυχώς για την χώρα.

Δεν θέλω να δίνω ψυχαναλυτικές ερμηνείες κάτι που πιθανά να χρειάζεται κιόλας, γι αυτό πολιτικά εκτιμώ δύο απλά πράγματα: Πρώτο, ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικά ζαλισμένη από τις τρεις σκληρές, μεγάλης έκτασης ήττες μέσα σε δύο μήνες. Δεύτερο, ότι δεν διδάχτηκαν τίποτα απ΄αυτές και συνεχίζουν με μια τακτική που θυμίζει μάλλον την περίοδο 2010-2015 που σαν Αντιπολίτευση το σημερινό Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είπε τα πιο χονδροκομμένα, κυνικά ψέματα που ειπώθηκαν σ΄αυτή την χώρα.

Δεν διδάχτηκαν επομένως τίποτα. Το καταλαβαίνει κάποιος διαβάζοντας δηλώσεις και συνεντεύξεις στελεχών τους, ενώ έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον τα  δημοσιεύματα της ΑΥΓΗΣ. Σ΄αυτά φαίνεται να πιστεύουν ότι ο λαός μπορεί και να έχει μετανιώσει που τους μαύρισε! Την απάντηση την έδωσαν δύο δημοσκοπήσεις( της OPINION POLL και της MARC που δείχνουν ενίσχυση της Ν.Δ, αποσυσπείρωση και άρα μείωση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ και εν τέλει άνοιγμα της διαφοράς μετααξύ Ν.Δ και ΣΥΡΙΖΑ).  Ότι ο Κ.Μητσοτάκης κάνει ότι θα έκανε και ο Α. Τσίπρας π.χ για τα capital controls, τις 120 δόσεις ή την πρώτη φάση μείωσης του ΕΝΦΙΑ. Αν όμως είναι έτσι, γιατί δεν πήγαινε τις Βουλευτικές Εκλογές Οκτώβριο ο Α.Τσίπρας ώστε σ΄αυτό το διάστημα να τα υλοποιήσει ο ίδιος; Είναι προφανές ότι δεν μπορούσε ή δεν ήθελε. Για παράδειγμα, ο Ε. Τσακαλώτος τον Απρίλιο αρνιόταν κάθετα στις 120 δόσεις να ενταχθούν και οι Επιχειρήσεις. Άλλα στελέχη πάλι, ανακαλύπτουν στα άρθρα τους ότι έχει επιστρέψει ένα σκληρό, αυταρχικό και αντιδημοκρατικό κράτος. Αν οι ίδιοι εξηγήσουν που τα βλέπουν όλα αυτά, ίσως και να αντιταχθούμε μαζικά στους δρόμους. Μέχρι τότε τα αντιλαμβανόμαστε ως δείγματα αντιπολιτευτικής αμηχανίας και τρικυμίας στο κρανίο. Όπως όταν η ΑΥΓΗ γράφει για χτύπημα της Μεσαίας τάξης από την Κυβερνητική πολιτική, όταν και οι πέτρες τους έχουν καταγγείλει ότι την ισοπέδωσαν, την έλιωσαν  με την υπερφορολόγηση.

Στον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταλάβουν, ότι τα όσα είπαν και έκαναν και ως Αντιπολίτευση και ως Κυβέρνηση τους οδήγησαν σε σκληρές ήττες. Να εξάγουν συμπεράσματα και να επαναδιατυπώσουν Πρόγραμμα, να επαναχαράξουν την Στρατηγική και την τακτική τους. Να διατυπώσουν ένα νέο αφήγημα. Διαφορετικά κινδυνεύουν με συρρίκνωση. Κινδυνεύουν να τάσσονται κατά της κατάργησης του Πανεπιστημιακού Ασύλου και το 50% των ψηφοφόρων τους να κοιτάει αλλού. Κινδυνεύουν να τάσσονται κατά των Επιχειρήσεων της ΕΛΑΣ στα καταλυμένα κτίρια και το 70% των ψηφοφόρων τους να χειροκροτούν αυτή την πολιτική. Άλλωστε είναι εκτεθειμένοι από την προεκλογική περίοδο. Τότε που ο Αλέξης Τσίπρας μιλούσε για την ακροδεξιά που έρχεται στην εξουσία με διάθεση να ρουφήξει αίμα εργαζομένων, να απολύσει δημόσιους υπαλλήλους και όταν μπορεί να μαστιγώνει και κανένα. Τώρα που κανείς δεν βλέπει τίποτα από αυτή την εκστρατεία φόβου και διχασμού , τι λένε; Είναι εκτεθειμένοι από όσα λένε κάθε μέρα, μιας και μέχρι στιγμής δεν επιβεβαιώνονται.

Δεν έχει αλλάξει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ και ήδη φαίνεται η αδυναμία μετάλλαξής του, πολιτικής- ιδεολογικής- προγραμματικής επανατοποθέτησής του. Η επιμονή στην τακτική προσπάθειας να δημιουργηθεί ένταση, η επιμονή στην ψευδολογία και τον λαϊκισμό οδηγεί σε συρρίκνωση. Είναι απλό…. Και εδώ που τα λέμε, τι να σου κάνει ένας Ραγκούσης, μια Ρεπούση και ένας Μπίστης; Είναι θέμα προσώπων μόνο άραγε η επανίδρυση ενός χώρου; Εδώ υπάρχουν εθισμοί που δεν απαλλάσσεσαι εύκολα.