—της Stucano Closer—

Τι γίνεται όταν ένα ανθρωπάκι και ένα χιμπατζάκι μεγαλώνουν μαζί σε ανθρώπινο περιβάλλον; Αυτό το ερώτημα έθεσαν, το 1931, ο Winthrop και η Luella Kellogg, ψυχολόγοι αμφότεροι, όταν απέκτησαν την επτά μηνών Gua από το Κέντρο Έρευνας Πρωτευόντων του Orange Park στη Φλόριντα. Σκοπός τους ήταν να απαντήσουν στο ερώτημα πειραματικά. Γιατί το ζευγάρι είχε και ένα ακόμα νήπιο 10 μηνών στο σπίτι: τον γιο τους τον Donald. Στο εννιάμηνο που κράτησε το πείραμα, οι Kellogg κατέγραφαν τις ομοιότητες και τις διαφορές των δύο μωρών στην ανάπτυξη των σωματικών και πνευματικών τους δεξιοτήτων.

Σε πολλούς τομείς, ο Donald και η Gua προχώρησαν ταυτόχρονα. Ίσως φανεί παράδοξο, αλλά ένας από αυτούς ήταν η κατανόηση της γλώσσας, τουλάχιστον στο προ-γλωσσικό στάδιο της επικοινωνίας. Από την άλλη, όπως ήταν αναμενόμενο, η Gua περπάτησε νωρίτερα και γενικά είχε εξ αρχής καλύτερο έλεγχο των κινήσεών της και ευκολότερη αλληλεπίδραση με τα καθημερινά αντικείμενα του περιβάλλοντος. Όταν ο Donald έγινε 16 μηνών, άρχισε να μιλά. Η Gua, ενώ καταλάβαινε, αδυνατούσε να παραγάγει τους ήχους της ανθρώπινης ομιλίας. Μάλιστα, το πείραμα διακόπηκε όταν, λίγο αργότερα, ο Donald άρχισε να μιμείται τους ήχους με τους οποίους προσπαθούσε να επικοινωνεί η Gua…

Διαβάστε τη συνέχεια στο dim/art